Nina Derwael heeft ons land een gouden medaille geschonken. Ze bezweek niet onder de immense druk en verzilverde haar favorietenrol aan de brug met ongelijke leggers.
"Ik ben echt overdonderd. Ik heb het gevoel alsof ik nog aan het dromen ben", zei de kersverse olympische kampioene in haar eerste reactie na de medailleceremonie. "Het is gewoon geweldig."
"Ik had echt redelijk veel stress voor vandaag. Ik heb geprobeerd om in mijn routine te blijven en ik ben zo blij dat het gelukt is. Het zijn de Spelen dus zo'n kans krijg je niet vaak in je leven. Ik wist dat het vandaag moest gebeuren en ik ben zo enorm opgelucht en blij dat het gelukt is."
Kan ze haar oefening eens bespreken? "Ik weet het niet. Ik kan me niet meer herinneren wat er precies is gebeurd. Ik weet dat ik klaarstond en dat ik dacht: kom, je hebt er zo hard voor gewerkt en nu moet je ook een tikkeltje geluk hebben."
"Ik wil ook iedereen, zeker in Gent, bedanken. Het hele team, de coaches en de federatie. Ook mijn familie en mijn vriend. Ze hebben me zo enorm gesteund in dit afgelopen jaar dat helemaal niet gemakkelijk is geweest. Zonder hun was die medaille er zeker niet gekomen."
Trainer Heuls: "Ook het "kleine" België kan medailles pakken"
Ook voor Marjorie Heuls, een van de trainers van Derwael, was het een hoogdag. "Ik ben heel blij voor Nina, voor de Belgische ploeg en voor alle supporters." In de voorbije jaren was er wat kritiek op de Belgische trainers. "Ik denk nu liever aan iedereen die ons is blijven steunen, aan het hele team in Gent. We willen alleen maar genieten nu."
"De dagen tussen de allroundfinale en deze finale waren lastig. Nina mocht zich fysiek niet te veel inspannen en daardoor groeide de stress in haar hoofd. Ook vandaag was het een lange dag. Er was ook vertraging in het programma en dat zag je aan het algemene niveau in de finale."
"Ik besef het nog niet goed en Nina ook niet. Ze zei tegen mij: ik kan precies niet wenen. Maar ik zei haar dat ze niet moest wenen, ze moet blij zijn nu. We zijn heel moe, het is een lange week geweest. Stilaan zal dit wel inzinken, het is onvoorstelbaar."
"In 2009 gaf Yves Kieffer zijn eerste persconferentie en zei hij dat België dezelfde resultaten kon halen als Frankrijk. Nu 12 jaar later hebben we een medaille. Stilaan begon iedereen meer en meer in het project te geloven. Ik hoop dat deze medaille voor ambitie zorgt bij de Belgische turners en ook zelfvertrouwen. Ook het "kleine" België kan medailles pakken."
