Michael Schär kreeg zondag in de Ronde een rood kartonnetje onder zijn neus geduwd. De Zwitserse AG2R-renner had een drinkbus weggegooid op een plaats waar dat niet mag. Op zijn Instagram-account heeft Schär een emotioneel bericht gepost waarin hij dieper ingaat op het incidentje.
De fase met de drinkbus:
De post van Schär
Hieronder vindt u de vertaling van het bericht.
"Beste UCI: waarom kinderen beginnen te fietsen."
"Ik herinner het me alsof het gisteren was. Samen met mijn zus en ouders reden we in 1997 naar de Tour de France."
"We gingen langs het parcours staan en wachtten samen met de andere fans uren tot de renners voorbijreden."
"Na een tijdje arriveerden de eerste motorrijders en cirkelde er een helikopter boven ons. Precies deze elektrische sfeer in de koers heeft mijn leven veranderd."
"Ik was enorm onder de indruk van de snelheid en het gemak waarmee die renners op hun fiets zaten. Vanaf dat moment wilde ik zelf alleen nog maar profrenner worden."
"Je moet ook weten: op dat moment kreeg ik een drinkbus van een Polti-renner. Dit kleine stukje plastic leidde ertoe dat ik echt verslaafd raakte aan deze sport."
"Ik nam de bidon mee naar huis en hij herinnerde me elke dag aan mijn droom om profrenner te worden. Elke dag."
"Nu ben ik zelf dus prof en rijd ik met veel plezier tussen al die gelukkige wielerfans. Op rustige momenten kijk ik altijd rond of ik een kind zie dat een lege drinkbus kan gebruiken."
"Als ik een kind zie, dan gooi ik mijn bidon zachtjes naar een plaats waar dat kind die drinkbus op een veilige manier kan grijpen. Zo heb ik 2 jaar geleden een meisje dolgelukkig gemaakt, vertelden haar ouders me. Ze praat er vandaag nog altijd over. Misschien wordt ook zij op een dag profrenster."
"Dit zijn de momenten waarop ik nog meer van mijn sport houd. Niemand kan dat van ons afpakken. We zijn de meest benaderbare sport ter wereld. Wij geven drinkbussen weg terwijl we op onze fiets zitten. Zo simpel is het. Zo simpel is wielrennen."
