Anderlecht kondigde vandaag een zoveelste personeelswissel aan de top aan: Wouter Vandenhaute vervangt Marc Coucke als voorzitter, Vincent Kompany gaat samen met Vandenhaute investeren in de club. Wat vindt Peter Vandenbempt van het nieuwe plan "RSCA 20-25"?
In een notendop:
- Voor de 2e keer in 4 maanden heeft Marc Coucke iets gedaan wat niemand verwacht.
- Guardiola drong heel hard aan bij Kompany om zijn assistent te worden bij City. Het duo Van Eetvelt-Vandenhaute overtuigde hem.
- Vandenhaute heeft nu het voordeel van de duidelijkheid.
- Anderlecht is een nieuwe club nu, maar blijft natuurlijk een werf.
"Coucke kreeg negatieve perceptie nog moeilijk gekeerd"
Twee zaken springen voor mij meteen in het oog: Marc Coucke zet een stap opzij voor Wouter Vandenhaute èn Vincent Kompany engageert zich – financieel en voor een langere periode – bij de club.
Dat laatste is wellicht veruit het beste nieuws voor de supporters van Anderlecht, want dat betekent meteen dat hij de voorbije maanden niet het gevoel heeft gekregen dat met de komst van Karel Van Eetvelt en Wouter Vandenhaute het project-Kompany ten grave werd gedragen. En dat hij voluit mee wil stappen in het toekomstplan zoals dat momenteel op tafel ligt.
Voor de 2e keer in 4 maanden heeft Marc Coucke dus iets gedaan wat niemand van hem verwacht. Eerst haalde hij met Vandenhaute zijn eerdere tegenstander in de strijd om de club te kunnen kopen binnen en nu gaat hij nog verder: Coucke ziet af van het voorzitterschap ten voordele van Vandenhaute.
En de conclusie kan blijkbaar toch ook niet zijn dat hij de club loslaat of dat hij aast op een verkoop, want Coucke engageert zich volgens het persbericht nog volop financieel bij de club.
Hij heeft wellicht begrepen dat de perceptie van hem als voorzitter/eigenaar van Anderlecht bijzonder negatief is en dat hij die nog moeilijk gekeerd krijgt. Voor de fans (en de buitenwereld) is Coucke de verpersoonlijking geworden van alles wat er sinds de overname is fout gelopen in Brussel, vandaar wellicht dat hij – tegen zijn natuur – uit het voetlicht verdwijnt en de verantwoordelijkheid om de club uit het slop te halen bij het management legt.
Dat is eigenlijk ook de logische gang van zaken: daarvoor heeft hij hen ook geëngageerd. Het is niet zoals hij het zich bij zijn komst naar Brussel had voorgesteld, dat is duidelijk, het is tot nu een lijdensweg geweest, met veel harde kritiek, daar heeft hij wellicht geen zin meer in.
"Duo Vandenhaute-Van Eetvelt overtuigde Kompany"
Blijkbaar is dus ook Vincent Kompany de voorbije maanden helemaal overtuigd geraakt. Dat was bij de komst van Van Eetvelt en Vandenhaute toch de bedenking: wat nu met het veelbesproken project–Kompany? Gaat hij zijn conclusies niet trekken en weggaan, eventueel op het einde van het seizoen? Wat blijft er straks nog over van het initiële project?
Wel, dat is voor Kompany alvast meer dan genoeg om er voluit in mee te stappen. Getuige ook zijn financiële engagement en de mededeling dat hij ook na zijn actieve spelerscarrière bij de club blijft.
Je moet weten dat Pep Guardiola de voorbije maanden heel hard heeft aangedrongen bij Kompany om terug naar Manchester te komen om zijn assistent te worden. Dat moet voor Kompany toch ook heel aantrekkelijk geweest zijn en dat illustreert zijn vastberadenheid om met Anderlecht te slagen.
Het is zeker de verdienste van het duo Van Eetvelt–Vandenhaute dat ze Kompany overtuigd hebben en dat is denk ik toch van cruciaal belang (geweest) voor de heropbouw van Anderlecht. Vandenhaute en Kompany investeren blijkbaar samen, dat lijkt ook een duidelijk statement.
En de voorbije maanden van samenwerking tussen Frank Vercauteren en Kompany hebben de club toch minstens de hoop gegeven dat dat ook volgend seizoen een vruchtbare samenwerking kan zijn.
En Kompany die niet meer het hele gewicht van de club op zijn schouders draagt, dat zal ook positieve gevolgen hebben voor de voetballer Kompany. Ook dat hebben de voorbije maanden aangetoond.
"Voordeel van de duidelijkheid voor Vandenhaute"
En ten slotte heeft deze nieuwe stap ook het voordeel van de duidelijkheid. De rol van Vandenhaute als "adviseur" bleef toch voor beroering en onbegrip zorgen in het voetbal. Daarmee is nu komaf gemaakt.
Vandenhaute gaat nu zelf in de vuurlinie staan, als voorzitter, hij speelde de voorbije maanden achter de schermen wellicht al een zeer grote rol, nu hoeft daarover niet meer gespeculeerd te worden.
Daarvoor moet hij wel afstand doen van zijn aandeel in Let’s Play en dat zal met veel pijn in het hart zijn, want dat nog jonge bedrijf lag hem naar verluidt na aan het hart.
Maar tegelijk doet hij nu wat hij 15 jaar geleden al wilde doen: investeren in en een grote rol spelen bij Anderlecht. Ook de jaren nadien heeft Vandenhaute dat nog geprobeerd, zoals bij de verkoop van de club 2,5 jaar geleden, maar het kwam er nooit van, nu dus wel.
"Anderlecht is een nieuwe club nu, maar blijft natuurlijk een werf"
Maar Anderlecht blijft natuurlijk wel nadrukkelijk een werf. De financiële input maakt de club wel weer slagkrachtig, maar het is duidelijk dat ook met die inbreng er de komende jaren een voorzichtig beleid zal (moeten) gevoerd worden.
Anderlecht is een nieuwe club nu, is een nieuwe (financiële) realiteit ingestapt waarin geen gekke transferbedragen of lonen zullen betaald worden. Voluit inzetten op de jeugd is een filosofie, maar ook een noodzaak en ik kan mij niet voorstellen dat Anderlecht in geen tijd weer volop met Club Brugge kan gaan concurreren.
Er moet werk gemaakt worden van het afslanken van de veel te ruime en te dure kern, van een handvol dure contracten ook. Geen evidentie in de wereld na corona. En de jonge talenten als Verschaeren, Doku of Sambi Lokonga moeten nog een paar jaar aan boord gehouden worden.
Anderlecht heeft een nieuwe start gemaakt en dat is wat het is: een start, met een stevige basis. Maar het echte werk, dat begint nu pas.
