Donderdag kwam er opvallend nieuws uit het kamp van Lotto-Soudal: na 11 jaar dienst verlaat Jelle Vanendert de ploeg voor het procontinentale Wallonie-Bruxelles. De klimmer kreeg eerder deze zomer al te horen dat er in 2020 geen plaats meer voor hem is bij de rood-witte formatie. “Ik ben heel teleurgesteld dat het zo is moeten lopen.”
Afscheid bij Lotto-Soudal na 11 jaar
Voor sommigen kwam het nieuws van Vanenderts vertrek als een verrassing. De 34-jarige renner wist zelf wel al even dat hij andere oorden moest opzoeken. “Ik wist al sinds juli dat ik niet ging mogen blijven", reageert Vanendert bij Sporza. "Ze hebben me een reden gegeven waar ik helemaal niet in meega. Die is eigenlijk te belachelijk voor woorden." Hij benoemt die reden wel niet.
“Voor de duidelijkheid: ik had absoluut geen conflict met de ploegleiding. Laat me het zo stellen: door de nieuwe wind die door de ploeg waait, was er geen plaats meer voor mij. Er zijn nieuwe namen binnen de ploeg die nu meer naar het voorplan worden geschoven. Misschien heeft de ploeg daarom bepaald dat ze andere soorten renners nodig heeft binnen de ploeg.”
De breuk kwam hard aan bij Vanendert, die in 2009 op 23-jarige leeftijd als groot talent werd binnengehaald door het toenmalige Silence-Lotto. “In eerste instantie was ik natuurlijk heel erg teleurgesteld dat het na 11 jaar in de ploeg zo is moeten lopen. Maar al redelijk snel heb ik de knop omgedraaid en was ik gemotiveerd om op zoek te gaan naar een nieuwe ploeg met nieuwe uitdagingen.”
Nieuw avontuur bij Wallonie-Bruxelles
Die nieuwe ploeg is dus Wallonie-Bruxelles, al heeft de Belgische procontinentale formatie de komst van Vanendert zelf nog niet officieel bekendgemaakt. “Ik kreeg een erg mooi project voorgeschoteld bij hen", vertelt Vanendert. "Ze rijden een mooi programma met koersen die ik zelf ook graag rijd. Ik ken teammanager Christophe Brandt en sportief directeur Olivier Kaisen erg goed.” Het zijn allebei ex-teammaats.
“Op een gegeven moment was het begin oktober, dus moest ik toch stilaan voor mezelf een keuze maken. Met Christophe was ik er het snelst uit. Ze hebben me niet laten wachten, met 2 telefoontjes was het geregeld. Met Christophe en Olivier is het dan ook geen volledig vreemde ploeg voor mij. Dan is het fijn om in zo’n project te kunnen stappen.”
Als die stap terug me niet had gezind, dan was ik gestopt met koersen.
Nu begint Vanendert dus aan een nieuw hoofdstuk in zijn carrière. Bij Wallonie-Bruxelles kan hij opnieuw proeven van het kopmanschap. “Voor mij zullen de Waalse klassiekers nog steeds het hoofddoel blijven. Voor de rest moeten we nog wat bespreken hoe we het zullen aanpakken. Nu is iedereen nog wat in vakantiestemming, dus dat zal voor binnenkort zijn."
Na 11 jaar koersen op het hoogste niveau moet Vanendert een stapje terugzetten van een WorldTour-team naar een procontinentaal team. Was dat moeilijk voor de renner? “Als die stap terug mij niet had gezind, dan was ik gestopt met koersen. Ik ben nog altijd even gemotiveerd als anders, dus daar zal het niet aan liggen.”
Hoogtepunt in 2011 met zege op Plateau de Beille
Hoe blikt Vanendert nu terug op 11 jaren loondienst bij Lotto-Soudal? “Ik denk wel dat ik er het maximum heb uitgehaald. Er zijn altijd mooie en minder mooie periodes als je zo lang bij een ploeg bent. Maar ik denk dat het een mooi en positief verhaal was, anders hadden we het langs beide kanten nooit 11 jaar uitgehouden”, besluit Vanendert met een knipoog.
Vanendert kwam in 2009 als grote belofte terecht bij de ploeg van Marc Sergeant. Daar werd hij al snel een belangrijke pion in de heuvels en in de bergen. Het was dan ook in het hooggebergte dat Vanendert in 2011 zijn mooiste overwinning behaalde.
“Mijn zege op Plateau de Beille in de Tour van 2011 springt er natuurlijk bovenuit. Dat was het mooiste moment in mijn carrière. Ik ben ook een paar keer dicht bij een grote zege geweest. Ik denk dan aan de Amstel Gold Race van 2012, waar ik tweede werd. Daar scheelde het heel erg weinig."
