2022 was weer een sportjaar om duimen en vingers bij af te likken. Tot en met oudjaar blikken we terug op de strafste Belgische prestaties. Vandaag op 4: de indrukwekkende Tour van het groene monster Wout van Aert.
"Geel dragen, de groene trui winnen en onderweg enkele etappes winnen."
Met die mooie ambitie was Wout van Aert naar de Tour afgezakt.
Zijn voorbereiding liep nochtans niet helemaal volgens plan, want 10 dagen voor de Grand Départ had Van Aert zijn knie tegen zijn stuur gestoten.
Daar was in Kopenhagen niets meer van te merken. Van Aert zette in de openingstijdrit een kanontijd op de tabellen. Ploegmakker Roglic riep Van Aert al tot winnaar uit.
Maar dat was zonder ene Yves Lampaert gerekend. Van Aert greep naast geel, maar sprokkelde wel meteen 17 punten voor de groene trui. Zijn concurrenten waren meteen op achtervolgen aangewezen.
Grandioos nummertje naar Calais
Na twee tweede plaatsen in Deense massasprints gooide Van Aert op de Cap Blanc-Nez alle frustraties van zich af met een magistrale zege.
Van Hooydonck en Benoot scheurden op de 900 meter lange helling het hele pak aan flarden.
Toen Van Aert op de top zijn kopman Vingegaard en Adam Yates had losgegooid, keek hij even om. Wat volgde, was een tijdrit van 10,8 kilometer aan een gemiddelde van 61 km/u.
Aan de streep in Calais maakte Van Aert een vliegbeweging. "Die gele trui gaf me vleugels", was zijn uitleg.
Een nummertje dat nog lang op het netvlies gebrand zal staan. En opnieuw een smak punten voor zijn groene missie.
Heldenrol in kasseirit, geen concurrentie voor groen
Daags na dat nummertje ontpopte Van Aert zich opnieuw tot een held. In de kasseirit liep zowat alles mis voor Jumbo-Visma. Alle kopmannen - ook Van Aert - verzeilden door pech in de achtergrond, terwijl grote concurrent Pogacar in het offensief trok.
Van Aert - in het geel - offerde zijn eigen kansen op het altaar van de ploeg. Met Vingegaard op zijn bagagedrager brommerde hij 47 seconden van de minuut achterstand op Pogacar af.
Van Aert had de klassementsambities van Jumbo-Visma gered.
Een dag later kreeg Van Aert in Longwy een aankomst die op zijn lijf geschreven was. Maar verrassend genoeg zette hij een monstervlucht op poten met enkel Jakob Fuglsang en Quinn Simmons als reisgezellen. Het draaide uiteindelijk uit op een sisser.
Daarna richtte Van Aert zijn vizier volledig op de groene punten. In een sprintje bergop snelde hij in Lausanne naar zijn 2e ritzege.
Na de 1e week leek enkel pech Van Aert nog van de groene trui te kunnen houden. Hij had toen al bijna de magische kaap van de 300 punten overschreden. Naaste concurrent Fabio Jakobsen had maar half zoveel punten.
Van Aert lost Pogacar bergop, opvolger van Tom Boonen
Van Aert sprokkelde in de 2e week links en rechts punten bij de tussensprints. Tegelijkertijd werd hij ook een belangrijke pion in het meesterplan van Jumbo-Visma om Pogacar te breken.
In de fameuze etappe naar de Col du Granon bracht Van Aert Roglic in de afdaling terug naar de spits van de koers. We weten wat Roglic en Vingegaard daarna uit hun mouw hebben geschud.
Vier etappes voor het einde was het van dat: Van Aert had zich mathematisch verzekerd van de groene trui. 15 jaar na Tom Boonen had België een groene opvolger.
Van Aert speelde ook nog een hoofdrol in de etappe naar Hautacam, waar hij Pogacar bergop uit de wielen reed. Vingegaard zette er de kroon op het werk, Van Aert finishte derde op de legendarische col.
In het slotweekend boekte Van Aert in het groen nog zijn derde ritzege in de tijdrit van 40,7 kilometer. Op de Champs-Elysées hield hij zich uit het sprintgewoel.
"Groen was een mooi avontuur, maar ritzeges blijven meer bij en volgend jaar is het WK (twee weken na de Tour) het hogere doel", blikte Van Aert onlangs vooruit naar het nieuwe seizoen.
"Daarom zal ik me volgend jaar niet van bij het begin van de Tour bezighouden met de punten voor groen."
Geen groene Wout volgend jaar? Of komt de puntentrui automatisch toch zijn richting opgewandeld?
