Begin december gaf Patrick Lefevere na meer dan 20 jaar als patron van de Quick-Step-ploeg de fakkel over aan Jurgen Foré. In De Zevende Dag blikte hij nog een laatste keer terug op zijn successen en tegenslagen.
Het wielerseizoen is van start gegaan, zonder ouwe getrouwe Patrick Lefevere.
"Ook zonder mij blijft de wereld verder draaien. Ik probeer me aan te passen aan het nieuwe leven", vertelde de voormalige CEO van Soudal - Quick Step.
Dat oude leven telde heel wat hoogte- en dieptepunten. "Eén moment uit mijn carrière kan ik er niet uithalen. Het belangrijkste vind ik dat ik het zo lang heb volgehouden aan de top."
"Mijn avontuur is begonnen in 1992 en is niet gestopt tot vorig jaar."
"De reden waarom ik het zo lang heb volgehouden is misschien wel dat ik niet snel achteruit ga. Ik heb wel wat oorlogen meegemaakt of zelf gevoerd wanneer dat nodig was."
"Ze hebben me wel geprobeerd te tackelen zonder bal, maar dat is niet gelukt."
Altijd kwantiteit en kwaliteit
Bij een carrière van dat formaat horen ook moeilijke momenten. "Om te beginnen iedere keer die sponsors zoeken en verantwoordelijk zijn voor zoveel mensen."
"Zelf ben ik redelijk wat ziek geweest. Dat heb ik overwonnen en ik ben weer rechtgestaan. Mijn verhaal is er eentje van vallen en opstaan."
Het laatste jaar bij Soudal-Quick Step was er eveneens eentje van hoogtes en laagtes. De 34 zeges lijken relatief weinig, maar Remco Evenepoel en Tim Merlier kenden wel een topseizoen.
"Er was altijd kwaliteit en kwantiteit, maar afgelopen jaar was er vooral meer kwaliteit. Iedereen zei dat het me nooit zou lukken om een klassieke ploeg om te vormen naar een rondeploeg."
"Dat hebben we toch voor elkaar gekregen op een of andere manier. Nu krijgen we te horen dat we een beetje bleek waren in de Vlaamse koersen. Zo is het nooit goed", grijnsde hij.
"Begin er maar aan als je moet opboksen tegen ploegen met een budget van 50 miljoen, hé."
Ik word nu overal nog eens gevraagd. Maar dat zal stilvallen.
Hoe laat je het wielrennen achter? "Ik heb 20 jaar geleden al voor de mondialisering van de koers gestreden. Op den duur word je het wat moe."
"Er zijn jongere en meer internationale sporten die ons voorbijgefietst zijn. Wij hebben die stap niet gezet. Uit patriottisme en eigenbelang. Organisatoren, of de UCI, die te veel naar zichzelf kijken en niet aan het algemene belang denken."
De mondialisering zet zicht traagjes voort, maar er zijn nog belangrijke onontgonnen gebieden. "We koersen nu al in Australië, het Midden-Oosten en ook China op het einde van het jaar, maar Amerika blijft achter."
"Dat komt omdat ze daar een andere reglementering hebben. Daar moet je betalen om met je koers een finish te organiseren, hier in Europa word je daarvoor betaald."
Het mag duidelijk zijn: de koers heeft Lefevere dan wel losgelaten, Lefevere zelf heeft de koers nog niet helemaal losgelaten. "De voorbije week was de eerste waarin ik eens thuis was. Voor de volgende weken zit mijn agenda al weer vol. Je wordt nu overal eens gevraagd. Maar ook dat zal stilvallen."
