De alsmaar professionele levensstijl bij jeugdteams zorgt ervoor dat het plezier bij sommige jonge talentvolle renners vroeg wegebt. Hoe sociaal isolerend is het leven van een wielrenner? En welke initiatieven kunnen teams nemen? Sporza Daily trok op onderzoek.
Het verhaal van de 2 beloften van Soudal-Quick Step die stoppen met koersen, deed bij verschillende lotgenoten belletjes rinkelen.
Ook ex-profrenner Xandres Vervloesem trok 2 jaar geleden de stekker uit zijn wielercarrière. Omdat de sport waar hij ooit zo van hield, hem niet meer gelukkig maakte.
"Als je echt profrenner wil worden, ga je er alles voor doen met sociaal isolement als gevaar", ondervond de toenmalige Lotto-renner.
Vervloesem versloeg nochtans Remco Evenepoel in zijn juniorenperiode en werd een grote carrière voorspeld. Maar een reeks tegenslagen en te veel opofferingen braken hem zuur op. Op zijn 21e kapte hij met koersen.
"Tijdens mijn periode bij de DSM-beloften ben ik het plezier in het wielrennen verloren. Ik was naar Nederland verhuisd en zat daar geïsoleerd, ver weg van mijn vrienden."
Definitief stoppen met koersen was een goeie keuze.
Vervloesem doet een oproep aan wielerploegen en hun jeugdteams, die alsmaar professioneler worden door de jacht op talent.
"Besteed ook meer aandacht aan het sociale aspect zodat wielrennen geen sociaal isolement in de hand werkt."
"Wielrennen gaat er ook om dat je met andere mensen samen dingen doet waaruit je plezier kan halen."
Vervloesem haalt tegenwoordig zijn plezier uit zijn nieuwe passie: hij helpt mee aan de watervoorziening voor Antwerpen en omstreken.
"Ik heb nu een veel rijker leven dan toen ik wielrenner was", glundert Vervloesem. "Ik kan veel meer sociale contacten onderhouden en doe ook andere activiteiten en andere sporten."
"Definitief stoppen met koersen was een goeie keuze."
Fietsen, eten, slapen
Dat het leven van een wielrenner vrij eng is, weet ook Francis Van Mechelen.
Als teammanager van de juniorenploeg van Bahrain-Victorious en als vader van toekomstig profrenner Vlad Van Mechelen (20) ziet hij hoe renners al van jongs af aan alleen nog met koers bezig zijn.
"Ook Vlads leven bestaat vooral uit trainen, eten en slapen. De mensen die tot zijn vriendenkring behoren, zijn ploegmakkers en andere renners. Vlad is altijd in de koerswereld en er komt altijd maar meer koers in zijn leven."
De vriendenkring van mijn zoon Vlad bestaat enkel uit ploegmakkers en andere wielrenners.
De vader-zoongesprekken draaien ten huize-Van Mechelen dan ook altijd om de koers.
"Als het wat minder gaat met zijn prestaties, vraagt Vlad soms: "Kunnen we niet even over iets anders praten dan de koers?""
Een zinnetje waardoor Francis zichzelf als vader in vraag stelt.
"Is het niet erg dat ik enkel over koers spreek met mijn zoon? Moet ik met hem niet praten over het vissen en de afgelopen vakantie? Alleen kan dat niet, want Vlad heeft geen tijd om mee te gaan vissen en vakantie heeft hij ook niet gehad."
Maar het monotone leven van een wielrenner kan Vlad voorlopig goed meester. "Hij heeft een driejarig contract in de WorldTour getekend en zijn dromen komen uit."
"Vlad weet ook waarvoor hij het doet, want tegenover zijn vele opofferingen staat een financiële tegemoetkoming van zijn toekomstige ploeg."
Pizza's als recovery meal
Ook Natascha Knaven-den Ouden heeft met haar eigen project NXTG Racing al veel jonge rensters onder haar vleugels gehad.
Ze probeert de blik van jonge rensters minder eng te maken "door hen te zeggen dat ze zich niet moeten identificeren met wat ze doen", klinkt haar visie.
"Je bent geen wielrenner, maar je doet aan wielrennen. Want als je jezelf puur beschouwt als een wielrenner, dan verlies je letterlijk je identiteit als je stopt met koersen."
Knaven raadt haar rensters dan ook aan om naast het koersen te ontdekken wat hun andere talenten zijn. "Als renner zit je niet 8 uur op een fiets. Je hebt dus nog tijd om bijvoorbeeld om je brein uit te dagen en te studeren."
"Op een bepaald moment in je carrière, kom je er misschien achter dat het koersen niet goed bij je past. Dan kan je nog een andere weg opgaan."
Rensters leren bij ons ontzettend veel, maar plezier staat voorop.
Bij haar jeugdteams waakt Knaven er ook over dat er nog genoeg plezier gemaakt wordt.
"Zo maakt een van onze assistent-ploegleiders na de koers soms pizza's als recovery meal."
"Als die junioren als dertigers dan terugkijken op die periode, zullen ze vaststellen dat het toen vooral om plezier draaide."
"Rensters leren bij ons ontzettend veel om de stap naar de elite gemakkelijker te maken. Maar plezier staat bij ons voorop."
