Nederlands wielrennen maakt zich zorgen: "Nieuwe Van der Poel of Pieterse zit in hockey of roeien"

"We maken ons wel eens zorgen over de generatie die eraan komt."
 

Terwijl in België de wielertalenten als paddenstoelen uit de grond schieten, lijkt de grond in Nederland momenteel minder vruchtbaar.

"Op dit moment doen we het fantastisch. Nederland scoort in alle wielerdisciplines op EK's, WK's en op de Olympische Spelen", stelt Joost van Wijngaarden (manager evenementen bij de Nederlandse wielerbond) vast.

"Maar we maken ons zorgen over de generaties die er over 5 of 10 jaar aankomen."

Het aantal vergunninghouders in Nederland is gezakt tot 10.000. "Terwijl allerlei onderzoeken aantonen dat er in Nederland een potentieel is van 200.000 mensen die fanatiek en ambitieus bezig kunnen zijn met de fiets."

Dat betekent dat de Nederlandse wielerbond (KNWU) maar 5% van dat potentieel weet te lokken naar wielerwedstrijden.

"Daardoor hebben we in Nederland een alsmaar kleiner wordende vijver om onze hengel in uit te slaan."

Wat is de oorzaak van dat teruglopende aantal vergunninghouders? En wat zijn op (middel)lange termijn de gevolgen voor het Nederlandse wielrennen?

"In Nederland zien we een groeiend aantal mensen met een gravelfiets, mountainbike of koersfiets", weet Van Wijngaarden.

"Maar de Wielerbond was de voorbije jaren vooral gefocust op de wedstrijdsporter en minder op de breedtesporter."

"Er werden vooral wedstrijden en evenementen ingericht voor het topje van de wielerpiramide (lees: de beste renners). Maar voor de brede onderkant van de piramide was het aanbod minder aantrekkelijk."

Daardoor stort de piramide in elkaar. "Want we hebben de breedtesporter nodig om de topsport te bekostigen en om ons wedstrijdaanbod op peil te houden."

Doordat er minder mensen instromen in de wielersport, dreigt de koers ook unieke talenten te missen.

"De nieuwe Mathieu van der Poel of Puck Pieterse zit momenteel misschien in het roeien en het hockey. Gewoon omdat we de koers de voorbije jaren niet interessant genoeg hebben gemaakt voor die doelgroep."

De Nederlandse wielerbond kijkt nu hoe het mensen weer enthousiast kan maken om te beginnen te koersen.

"Met enkele aanpassingen willen we de breedtesporter weer hoogtij laten vieren. Zo willen we wedstrijden aanbieden op een veel lager niveau", verklapt Van Wijngaarden.

Het gaat dan om wedstrijden op een afgesloten circuit dat 1,5 tot 2 km lang is. "Het zijn rondjes met weinig scherpe bochten zonder kasseien en drempels."

"Op die wegen kunnen renners op een veilige manier hun eerste stap in de wielersport zetten."

Zeker voor jonge Nederlandse vrouwen verlaagt dat de drempel om te beginnen te koersen.

"Nu moeten zij na 3 wedstrijden al in een criterium koersen tegen Marianne Vos en Demi Vollering. Dat beginniveau  moet lager als je jonge vrouwen wil laten instromen in de koers."

Hoe kleiner de vijver, hoe minder kans om een toekomstige Nederlandse Tour-winnaar uit die vijver te vissen.

De cijfers spreken voor zich. In de periode 2015-2018 eindigden elk jaar gemiddeld 4 Nederlanders in de top 10 van een grote ronde.

De voorbije 4 jaar moesten onze bovenburen het telkens stellen met 1 gezant in de top 10 van een grote ronde.

Dat heeft onder meer te maken met het feit dat Nederlandse klimmers in een helpersrol gerold zijn. Denk maar aan Kelderman en Kruijswijk bij Visma-Lease a Bike.

"Er zijn zeker nóg getalenteerde jonge klimmers in Nederland. Alleen duurt het wat langer voordat ze naar boven komen", zegt Martin Truijens (hoofd talentontwikkeling bij de KNWU).

"In jeugdkoersen zijn klimmers vaak de types die ondergesneeuwd geraken omdat ze op omlopen rijden waarop ze zich minder kunnen onderscheiden."

"Ze moeten het dan afleggen tegen de fysiek sterkere en grotere jongens."

Een mogelijk probleem: de lichaamsbouw. De gemiddelde Nederlander wordt langer en langer, niet ideaal om uit te groeien tot een goeie klimmer.

"Onze renners tikken inderdaad de 2 meter aan en zijn niet de pure klimmers. Maar Tom Dumoulin was ook niet klein (en won de Giro)", merkt Truijens op.

In Nederland wachten ze net als in België al bijna een halve eeuw op een Tour-winnaar uit eigen land.

Om dat proces wat te versnellen werd 3 jaar geleden CyclingClassNL opgericht door (toen) Jumbo-Visma, de Nederlandse wielerbond en NOC*NSF.

De beste junioren van Nederland krijgen binnen dit project fulltime begeleiding op vlak van onder meer training, voeding, trainingskampen en krachttraining.

Een van de vragen die de oprichters zichzelf 3 jaar geleden stelden, was: "Wie wordt de nieuwe Nederlandse Tour-winnaar?"

"Het is een vraag waarop we de komende jaren graag een antwoord op willen geven. Maar voorlopig kunnen we dat niet."

De beeldspraak van de vijver is ook hier van toepassing: "Hoe breder de vijver, hoe grote de kans dat er een vis tussen zit die kan springen", besluit Truijens.