De organisatie van de Ronde van Lombardije, het laatste Monument van het seizoen, heeft haar parcours voor 12 oktober onthuld. Met enkele opvallende wijzigingen: zo doet de Sormano na 3 jaar afwezigheid zijn intrede. De helling ging eruit, nadat Remco Evenepoel er in 2020 zijn bekken gebroken had na een val in het ravijn.
Bergamo en Como wisselen de laatste jaren de rol van start- en aankomstplaats in de laatste grote klassieke afspraak van het jaar. Dit jaar komen we weer aan in Como, maar de traditionele Civiglio-klim in de finale is er niet meer bij.
Tussen Bergamo en Como ligt 252 kilometer, de finale vat aan op 90 kilometer van de streep met de klim naar de Madonna del Ghisalo (8,7 km à 5,3%), waarna de Colma di Sormano (12,8 km à 6,7%) volgt op 42 kilometer van de finish.
Dat is de kant waar de renners in het verleden vaak naar beneden gingen, nadat ze de korte, zeer steile Muro di Sormano beklommen hadden. Het was in de afdaling van die Muro dat Evenepoel in 2020 een dramatische val maakte, waarbij alle wielerliefhebbers even hun adem inhielden.
De olympische kampioen zal het brugje waar het gebeurde dus wellicht bergop passeren.
Na de Colma di Sormano volgt een vrij vlak stuk, waarna de San Fermo della Battaglia (2,9 km à 6,6%) het slotklimspektakel biedt met de top op ruim 5 km van de streep.
De Ronde van Lombardije werd in 2020 gewonnen door Jakob Fuglsang, daarna was Tadej Pogacar er 3 keer op een rij de beste.
De Sloveen gaat voor een 4e zege, wat hem op 1 zege van recordhouder Fausto Coppi zou brengen. Remco Evenepoel sluit er ook zijn seizoen af en mikt op een eerste triomf in de Koers van de Vallende Bladeren.
De laatste Belgische winnaar was Philippe Gilbert in 2009 en 2010.
