De Memorial Van Damme kent dit jaar een feestelijke 48e editie met 2 atletiekavonden. Voor Hanne Claes zal het vanavond al een speciale avond worden. Zij loopt haar laatste wedstrijd uit haar atletiekcarrière. "Het is een heel raar gevoel", vertelde Claes in De Ochtend op Radio 1.
De 48e editie van de Memorial Van Damme zal bij veel mensen in het geheugen blijven als de editie waarop er 2 atletiekavonden georganiseerd werden. Maar voor Hanne Claes zal het bijblijven als de laatste keer dat ze uit de startblokken mag schieten.
In De Ochtend op Radio 1 vertelde Claes dat ze gisterenavond toch met een apart gevoel ging slapen.
"Ik was toch meer opgewonden. Het voelde toch specialer omdat ik al aan het denken was van hoe het zou zijn. Mijn gevoelens wisselen ook heel hard af. Het ene moment besef ik het precies niet en op een ander moment komt het wel binnen dat het de laatste keer is."
Ik ben blij dat de Memorial mijn laatste wedstrijd wordt.
"En dan word ik toch emotioneel. Het is een heel raar gevoel. Ik ben wel blij dat de Memorial mijn laatste wedstrijd wordt, voor mijn thuispubliek. Iedereen komt kijken op het hoogste niveau, maar langs de andere kant zal ik het toch missen."
Voor Claes was de beslissing om te stoppen geen impulsieve keuze, ze heeft er al langer over nagedacht.
"Ik had de beslissing om te stoppen al een jaar geleden genomen, dus alles wat er nog zou bijkomen was bonus. Ook na Parijs is het een mooi moment om te stoppen, maar ik wil het vanavond wel goed doen. De afgelopen wedstrijden waren ook heel goed, dus ik heb er zin in."
"Ik loop ook tegen Sydney McLaughlin, de wereldrecordhoudster op de horden en ik denk dat ze heel hard gaat lopen. Ik loop ernaast, dus dat is wel een hele eer."
Mooiste moment op het EK
Nu Claes afscheid neemt, kan ze ook al terugblikken op haar carrière. Op haar mooiste moment, bijvoorbeeld.
"In mijn carrière heb ik heel veel ups en downs gehad, maar het mooiste moment voor mij was het EK in Berlijn (in 2018). Toen kwam ik terug van een heel moeilijke periode met veel blessures."
"Dat was dus mijn comeback en ik werd er 4e op de horden en 4e met de Cheetahs. Het was ook de start met de Cheetahs en door het publiek en het stadion was dat wel magisch."
Op de Olympische Spelen in Parijs kijkt ze dan weer met een dubbel gevoel terug.
"De Spelen waren niet zo goed begonnen, maar daarna heb ik wel de klik gemaakt en heb ik ervan kunnen genieten. Mijn wedstrijden op de horden en met de Cheetahs heb ik nog goed gelopen en dus zijn de Spelen wel goed geëindigd voor mij."
