De Memorial Van Damme grossiert in de toppers en Femke Bol is uiteraard een van die kleppers. De Nederlandse kijkt uit naar haar race in Brussel. "Ik liep hier vorig jaar voor het eerst en dit voelde aan als mijn thuispubliek", lacht ze.
De atletiektop staat voor de apotheose van het Diamond League-seizoen. De Memorial Van Damme is het sluitstuk van het lange atletiekjaar met ook nog de Spelen als extra intermezzo.
"Net zoals veel atleten ben ik ziek geworden na Parijs", vertelde Femke Bol aan de vooravond van de Memorial. "Normaal heb ik niet te veel last als ik ziek ben, maar na een lang seizoen heb ik het nu toch gemerkt."
"Maar ik voel me weer goed en ik ben klaar om te gaan. Ik heb een week goed kunnen trainen en mijn vorm zal niet plots weg zijn na zo'n seizoen en al het harde werk. Ik heb er heel veel zin in."
Als Nederlandse ligt Brussel haar na aan het hart. "Ik ervaar dit als een thuisrace. Ik zal er enorm van genieten. Vorig jaar liep ik hier voor het eerst en dit voelde als mijn thuispubliek. Het is heel bijzonder."
Parijs? Het was een heel bijzondere ervaring met veel mooie momenten. Ik houd er echt goeie gevoelens aan over.
Bol schitterde in Parijs, maar op de 400 meter horden eindigde ze in het titanenduel met Sydney McLaughlin-Levrone pas 3e. Kijkt ze dan terug met gemengde gevoelens op de Spelen?
"Neen, heel blije gevoelens", deelt Bol zonder aarzelen. "De horden zijn anders uitgedraaid dan ik had gewild, maar ik heb brons en ben met een volledige collectie naar huis gegaan."
"Het was een heel bijzondere ervaring met veel mooie momenten. Ik houd er echt goeie gevoelens aan over."
Haar partner Ben Broeders stelde teleur in de Franse hoofdstad. "Het was zwaar voor hem. Hij was op zijn best, maar zijn lichaam wilde even niet mee. Maar Ben is heel veerkrachtig."
