Van de Koreaan Euro (die een foto wil met Van Aert) tot de Oegandese medaillehoop: maak kennis met 5 exoten uit de wegrit
De 89 deelnemers aan de olympische wegrit komen uit alle hoeken van de wereld. Vooral de exoten zullen zich in de eerste wedstrijduren in de kijker willen rijden. Maak kennis met vijf van hen, elk met hun eigen verhaal.
Euro Kim (Zuid-Korea)
"Als ik Wout van Aert tegenkom in Parijs, zullen we samen op de foto gaan."
Op de wegrit in Parijs zal Euro Kim voor het eerst aan de zijde rijden van zijn grote idolen.
De vijfvoudige kampioen van Zuid-Korea heeft vooral een boontje voor Wout van Aert. "Omdat we een beetje hetzelfde type renner zijn", zegt Euro Kim.
"Net als Wout kom ik goed de heuvels over en heb ik een goede sprint in mijn benen."
Euro Kim, die door zijn ploegmakkers gekscherend "Dollar" wordt genoemd, komt uit dezelfde stad als de vrouw van de Zuid-Koreaanse president.
In zijn vrije tijd trekt Euro het liefst zijn wandelschoenen aan om de Koreaanse bergen te bedwingen.
"Mijn ambities voor de wegrit? Ze hebben me gezegd dat ik nederig moet zijn. Als ik de lange wedstrijd kan uitrijden, ben ik een tevreden man."
Jambaljamts "Jamba" Sainbayar (Mongolië)
Van trainen bij -30 graden tot koersen in de Spaanse bakoven. Jambaljamts Sainbayar, kortweg Jamba genoemd, heeft al een hele reis afgelegd als wielrenner.
Zijn naam zal misschien wel een belletje doen rinkelen, want "Jamba" kleurde 3 jaar geleden de vroege vlucht op het WK in Leuven.
Op de Spelen in Parijs mikt hij hoger. "Ik had gisteren nog contact met Jamba en hij wil een zo goed mogelijk resultaat behalen. Meegaan in de vroege vlucht is niet zijn ambitie", vertelt Kris Van de Velde, die als koersdirecteur in China "Jamba" leerde kennen.
"Jamba is een self-made man. Hij komt uit de Mongoolse hoofdstad Ulaanbaatar, waar het in de winter -30 graden en soms -40 graden is."
"Om in warmere oorden te kunnen trainen, reisde Jamba als tiener in zijn eentje naar China."
De opoffering van "Jamba" wierp zijn vruchten af, want vorig jaar versierde hij als eerste Mongoolse renner een profcontract, bij het Spaanse tweedeklasseteam Burgos-BH.
In Mongolië zullen ze de olympische prestatie van "Jamba" met grote ogen volgen. "Want Mongolië is wielergek", ondervond Van de Velde. "Toen ik er op reis was, zaten ze op café vol interesse naar Gent-Wevelgem te kijken."
Charles Kagimu (Oeganda)
"Er bestaat geen twijfel over dat Kagimu zijn eerste olympische medaille kan pakken en geschiedenis kan schrijven. Maar hij zal het tactisch wel goed moeten aanpakken."
De Oegandese krant New Vision is wel héél optimistisch over de eerste Oegandese wielrenner ooit in een olympische wegrit.
Charles Kagimu begon te koersen omdat zijn moeder plots werkloos was en het schoolgeld van de kleine Charles niet meer kon betalen.
Dat Kagimu een van de betere Afrikaanse wielrenners is, bewees hij met zijn tijdritzege op de Afrikaanse Spelen dit jaar.
Voor de Spelen heeft Kagimu niets aan het toeval overgelaten. Hij trainde 2 weken op hoogte in Kenia en vijlde zijn olympische conditie bij in enkele kleinere wedstrijden in Nederland.
Op de openingsceremonie kreeg Kagimu de eer om de Oegandese vlag te dragen. Of hij straks ook een olympische medaille om zijn nek draagt, is nog maar de vraag.
Thanakhan Chaiyasombat (Thailand)
Hij heeft meer volgers op Instagram dan Ineos-kopman Carlos Rodriguez en Parijs-Nice-winnaar Matteo Jorgenson.
En zijn TikTok-video's vanuit het olympische dorp behalen stuk voor stuk meer dan 1 miljoen views.
Thanakhan Chaiyasombat, ook wel "Frame" genoemd, is een grote influencer in het Aziatische wielerlandschap en kijkt vooral op naar olympische MTB-kampioen Tom Pidcock.
Met Thaise titels op de weg en in het tijdrijden verdiende "Frame" ook al zijn strepen op de weg.
"In de wegrit in Parijs wil ik competitief zijn, hoe moeilijk dat ook zal zijn", klinkt "Frame" ambitieus. "Ik wil de wereld tonen wat ik allemaal in mijn mars heb."
Franklin Archibold (Panama)
Hij droomde van een carrière als voetballer in Panama, maar ontdekte dat hij meer aanleg had voor de tweewieler.
Franklin Archibold schreef 2 jaar geleden geschiedenis door als eerste Panamees ooit de leiderstrui in de Ronde van Costa Rica te veroveren. Een prestatie waarmee hij de krantenkoppen haalde in Centraal-Amerika,
"De adelaar van Chiriqui" vloog dit jaar naar de Panamese titel op de weg en in het tijdrijden.
In Parijs wil Archibold zich op het wereldtoneel in de kijker rijden. "Ik wil de kleuren van Panama vol trots verdedigen." Met een plekje in de vroege vlucht?
