Waarom Nafi Thiam aan haar olympische titel bijna evenveel verdient als Remco Evenepoel aan dubbel goud

Eerst en vooral nog eens de financiële prikkels voor de Belgische atleten overlopen. Het BOIC geeft, gefinancierd door de Nationale Loterij, een premie van 50.000 euro voor een gouden medaille. Zilver en brons leveren respectievelijk een bonus van 30.000 euro en 20.000 euro op.

Sporters die net naast het podium vallen, krijgen eveneens een financiële beloning. Wie vierde eindigt, krijgt nog 10.000 euro. Voor plaatsen 5 tot en met 8 is 5.000 euro voorzien bij individuele sporten.

Bij ploegsporten bedragen de premies per atleet 12.500 euro (goud), 7.500 euro (zilver) en 5.000 euro (brons). Ook trainers worden bij eremetaal beloond met een som van maximaal 25% van het bedrag dat de atleet incasseert.

Het gaat hierboven trouwens steeds over brutobedragen. Bij de Spelen in Tokio kregen atleten wel van een fiscaal gunsttarief van 16,5 procent - het is nog niet duidelijk of dat ook nu van toepassing zal zijn.

Als we de rekening van onze voorlopige lijst aan medaillewinnaars maken, zien we dat Remco Evenepoel de absolute grootverdiener is zuiver op basis van BOIC-premies door zijn ongeziene dubbele gouden medaille. Hij houdt er maar liefst 100.000 euro aan over.

Het wielerfenomeen (en alle Belgen) mag zich trouwens gelukkig prijzen dat hij geen Nederlander is, want daar worden atleten maar voor maximaal één medaille uitbetaald. Meer daarover later.

Na Evenepoel incasseerde Nafi Thiam het meeste door de 50.000 euro die het Belgische comité verbindt aan haar olympische titel. Bashir Abdi ontvangt 30.000 euro voor zijn waanzinnige marathonzilver. En onze zes bronzenmedaillewinnaars krijgen straks elk 20.000 euro doorgestort.

Maar daar stopt het financiële verhaal op deze Spelen niet.

Want Thiam zal in de eindafrekening toch bijna evenveel overhouden aan haar ene gouden medaille als Evenepoel aan zijn dubbele. Met dank aan een opvallende (maar wel selectieve) revolutie in Parijs.

De internationale atletiekfederatie World Athletics kondigde enkele maanden geleden namelijk aan dat ze alle olympische kampioenen een extra geldpremie van 50.000 dollar (omgerekend zo'n 46.000 euro) zal uitkeren.

Thiam casht in totaal dus eigenlijk 96.000 euro - een dubbele jackpot, zeg maar. Noor Vidts en Bashir Abdi hebben overigens pech, want voor brons en zilver is er geen extraatje voorzien.

Voorheen was prijzengeld op de Olympische Spelen louter een zaak voor nationale federaties of overheden. In tegenstelling tot andere grote sportevents - zoals het WK voetbal van de FIFA - keert de organisator zelf geen financiële bonussen uit.

Opvallend: in navolging van de atletiek zorgde ook de International Boxing Association voor een stevige extra prijzenpot: 94.000 euro voor goud, 46.000 euro voor zilver en nog zo’n 23.000 voor brons.

Dat betekent dus dat de IBA straks premies zal moeten uitbetalen aan Imane Khelif en Lin Yu-ting. Ironisch, want de organisatie sloot de twee bokssters vorig jaar uit van het WK door te hoge testosteronwaarden.

Maar hoe zit het bij andere landen die deelnemen aan de Spelen?

Van de deelnemende landen met publiek bekende bedragen is Hongkong de gulste beloner van gouden atleten. Een olympisch kampioen mag bijna 700.000 euro bijschrijven op de rekening - een bedrag dat geschonken wordt door een gokbedrijf.

Met Vivian Kong en Cheung Ka Long slaagden daar twee schermers in.

Het valt overigens op dat veel Aziatische landen met monstersommen zwieren. Een gouden plak levert voor een atleet uit Singapore ruim 600.000 euro op, zilver is goed voor 300.000 euro en brons nog steeds een mooie 150.000 euro. Tot dusver haalde het land nog maar één derde plek binnen.

In Taiwan is de rijkelijke beloning tweeledig: een olympisch kampioen krijgt eenmalig zo'n 500.000 euro én ontvangt ook een maandelijkse som van ruim 3.000 euro. Een badmintonduo verzekerde zich al van die 'Win for Life'.

Een blik over de landsgrenzen heen leert dat onze buurlanden geen gekke bedragen uitreiken aan hun atleten bij medaillewinst.

De premies in Nederland: 30.000 euro (goud), 22.500 euro (zilver) en 15.000 euro (brons). Een opvallende aanpassing van de beloningsregels is wel dat veelwinnaars geen extra geld ontvangen als ze nóg een medaille zouden winnen. Stel dat loopfenomeen Sifan Hassan straks op meerdere nummers eremetaal pakt, zal ze dus tevreden moeten zijn met 30.000.

In Frankrijk mag het duidelijk wat kosten om de atleten op eigen bodem naar topprestaties te stuwen. De olympische premies zijn namelijk stevig omhoog getrokken bij het gastland. Goud steeg van 65.000 naar 80.000 euro. Zilver van 25.000 naar 40.000 euro. En brons van 15.000 naar 20.000 euro.

In Duitsland liggen de sommen opvallend laag en bleven ze in vergelijking met vier jaar geleden ook hetzelfde: 20.000 euro (goud), 15.000 euro (zilver) en 10.000 euro (brons).

Een ander Europees land trekt overigens wél stevig de portefeuille open. Italië betaalt 180.000 euro aan winnaars van goud, 90.000 euro voor zilver en 60.000 voor brons.

Alles voor de eer. Heel wat landen reiken geen premies uit aan atleten die een medaille veroveren. Onder meer Groot-Brittannië, Nieuw-Zeeland, Zweden en Noorwegen behoren daar - net als de vorige edities - toe.

Daarnaast zijn heel wat landen ook creatief met prijzen in nature om hun atleten te belonen.

Neem nu bijvoorbeeld Polen. Naast een geldpremie van zo'n 60.000 euro voor goud krijgt een olympisch kampioen uit Polen ook een diamant, een reischeque voor 2 personen ter waarde van 25.000 euro, een portret geschilderd door een bekende kunstenaar én een appartement met twee slaapkamers in Warschau.

Met sportklimster Aleksandra Mirosław zal het gebouw voorlopig wel maar één bewoonster tellen.