De Toursprookjes raken niet uitgeput: "Kwakjes? Zelfs goal met teenlengte buitenspel hadden ze goedgekeurd"

Renaat Schotte: "We hebben weer een sprookje gezien vandaag, José. Hoe speciaal is dat record voor jou?"

José De Cauwer: "Ik dacht dat de sprookjes al op waren, maar het blijft duren. Zeker als je het hele verhaal van Mark Cavendish kent."

"Eerst was er die Gent-Wevelgem, waar hij tot tranen toe bewogen was en aankondigde dat hij zou stoppen. Toch voortdoen met de grote hoop om dit te verwezenlijken. Iedereen in het peloton dacht: dat zou écht straf zijn. En het lukt."

Renaat: "Had je dat vóór de Tour gedacht?"

José: "Nee, maar vanochtend wel. Want ik had hem getipt voor de pronostiek. Ik had een voorgevoel."

Renaat: "Over die sprint valt wel wat te zeggen. Hij deelde onderweg enkele kwakjes uit. Waren ze op het randje?"

José: "Hij hield zijn handen aan het stuur. Hij heeft ooit andere dingen gedaan. Hij kiest ook ineens een totaal andere lijn. Door de slow motion ziet het er soms verschrikkelijker uit dan het uiteindelijk is."

"Het was een warrige sprint. De lead-outs kwamen er niet meer zo goed uit. Cavendish had zijn ploegmakkers ook niet meer. Die hadden hun ding gedaan om hem daar ergens in de buurt te brengen. Maar uiteindelijk heeft hij het zelf gedaan."

"Is hij de snelste? Dat gaan we misschien morgen nog zien."

Renaat: "Was het ook een brokje baanwielrennen dat we hem hebben zien doen?"

José: "Hij kan dat, dat heeft hij al vaker laten zien. Het is een piloot op de fiets. Maar dat valt allemaal weg. Als er maar één iemand zou zijn die zou denken: zou ik hier niet mee naar de jury stappen? Die denkt onmiddellijk ook: nee, dat ga ik niet doen. Dit wil ik hem niet ontnemen. Dat durf je niet. Zelfs een doelpunt met een teenlengte buitenspel zou ik nog goedkeuren. Het was niet té veel wat hij gedaan heeft."

Renaat: "Zag jij een tegenvaller in de sprint vandaag?"

José: "Dan zou ik het nog eens opnieuw moeten kijken, want ik ben eigenlijk een stuk van de sprint kwijt. Niet dat ik sprakeloos ben, maar dat hele van verhaal van Cavendish heeft alles wat overschaduwd."

"Ik vind het zo mooi. Als je ziet dat een Kristoff, die iets voor de sprint nog tegen de grond lag en een nieuwe fiets moest krijgen, alsnog derde wordt in de sprint en dan zijn hand legt op de rug van Cavendish. Cavendish werd door een ouderdomsdeken, Kristoff, en een jong veulen, De Lie, bij wijze van spreken over de finish geduwd. Dat was ook nodig, want zijn ketting lag eraf."

Renaat: "Heeft jouw arendsoog nog iets opgemerkt?"

José: "Nee, alles is gezegd. Elke krant die nu gemaakt wordt, kan een aparte katern maken hierover. Over deze hele Tour eigenlijk: de gele trui van Bardet, in duo met zijn ploegmaat. Dan Girmay op een geweldige manier. En nu Cavendish."

"Ik weet niet of er nog sprookjes volgen. Ik ben benieuwd."

Renaat: "Kijk toch eens in je glazen bol voor morgen. Zie je nog een sprookje?"

José: "Een sprookje zou kunnen zijn dat De Lie de koers wint als kampioen van België."