Bob Peeters mag stoppen met zoeken, want we hebben de Roemenen gevonden. De Rode Duivels staan onder druk tegen hun tweede tegenstander op het EK, zeker nu Roemenië de goede vorm te pakken heeft na jaren aanmodderen. Een blik op de sterspelers en pijnpunten van de Tricolorii.
Hoelang zou het trauma van 2016 de Roemenen nog blijven achtervolgen?
Ook bij hun 5e EK-deelname was de groepsfase het eindstation. Alleen in 2000 haalden ze de kwartfinales met hun eerste en enige overwinning op het Europese toneel.
De uitschakeling in 2016 was de start van 8 jaar het grote niets. De WK's in 2018 en 2022 en het EK in 2021 moesten ze aan zich laten voorbijgaan.
Roemenië legde zijn hoop dan maar op de goede trainersgenen in de familie-Iordanescu.
Anghel Iordanescu loodste de Roemenen in 1994 naar hun grootste succes: een kwartfinale op het WK in 1994. Aan zoon Edward om het afscheid in mineur van zijn vader in 2016 te wreken.
Onder Edward Iordanescu leek er niet meteen beterschap. Roemenië zakte onder zijn bewind naar groep C van de Nations League.
Toch kon hij het tij keren in de kwalificatiecampagne voor het EK. In de stijl van Roberto Martinez hield de Roemeense bondscoach vast aan dezelfde groep namen.
Met de nadruk op defensieve stabiliteit en een goede teamgeest rechtte het nummer 46 van de FIFA-ranking de rug. Ze kroonden zich tot ongeslagen groepswinnaar van het kwalificatiepoule tegen Zwitserland, Israël en Kosovo.
En dat vertrouwen hebben ze meegenomen naar Duitsland. Tegen Oekraïne openden ze hun Euro 2024 met een straffe 3-0-overwinning, nog maar hun tweede zege ooit op het EK.
Defensief paradepaardje
De aanval is de beste verdediging? Niet in Roemenië. Iordanescu heeft van zijn achterhoede het wapen van de ploeg gemaakt.
Zijn kern is dan wel maar 90 miljoen euro waard, maar de jongste speler neemt de grootste hap uit het budget. De 22-jarige Radu Dragusin schopte het in 6 maanden van de Italiaanse tweede klasse naar de Premier League.
De verdediger van Tottenham vormt samen met Andrei Burca het hart van de Roemeense defensie. In de hele EK-kwalificatiecampagne slikten ze maar 5 tegengoals.
Toch is er een zwakke plek in de afweergordel. Op rechts liggen mogelijkheden tegen linksachter Nicusor Bancu. Aan Doku en Trossard om dat uit te buiten.
Oude bekenden
Niet te veel tegendoelpunten slikken is belangrijk voor de Roemenen, want aan de overzijde zijn de Tricolorii niet altijd even productief.
In de kwalificaties moesten ze het stellen met 16 goals in 10 matchen. Beide uitzwaaiwedstrijden tegen Bulgarije en Liechtenstein eindigden op 0-0. Groot was dan ook de verrassing dat Roemenië meteen met 3-0 uithaalde tegen Oekraïne.
Heeft Nicolae Stanciu die aanvallende dam gebroken met zijn heerlijke streep? In 2016 was de aanvallende middenvelder nog de recordaankoop van Anderlecht, maar het prijskaartje van 10 miljoen euro hing als een molensteen rond zijn nek in Brussel.
Maar dat de spelverdeler meer troeven heeft dan zijn afstandsschot, bleek in de openingsmatch van het EK al. Na omzwervingen bij Sparta Praag, Slavia Praag en Wuhan maakt de 31-jarige Stanciu nu het mooie weer in Saudi-Arabië.
Stanciu krijgt voorin de steun van nog heel wat oude bekenden uit de Jupiler Pro League.
Ook (ex-)Standard-spelers Razvan Marin en Denis Dragus namen een doelpunt voor hun rekening tegen Oekraïne. Dragus staat nog op de loonlijst in Luik, maar na een sterk seizoen bij Turkije (14 goals en 2 assists) toont Trabzonspor interesse.
Ianis Hagi (ex-Genk) en Denis Alibec (ex-KV Mechelen) doen ook nog een belletje rinkelen, maar het wordt voorin toch vooral uitkijken naar Dennis Man.
De Roemeense flankspeler hielp Parma met 13 goals en 7 assists aan de promotie naar de Serie B. En tegen Oekraïne had hij een voet in twee goals.
Roemeen zoeken?
Voor de laatste confrontatie tussen de Rode Duivels en Roemenië moeten we al teruggaan tot 2012 in de annalen.
De Belgen verloren toen een oefenwedstrijd met 2-1, ondanks het openingsdoelpunt van Christian Benteke. Jan Vertonghen, Kevin De Bruyne en Axel Witsel stonden toen in de basis, Romelu Lukaku viel in.
Toch mag dat de Rode Duivel geen schrik aanjagen. Sinds het WK in 1930 hebben de Belgen nooit meer hun eerste twee matchen op een groot toernooi verloren.
Misschien kan Bob Peeters helpen met een oplossing te vinden?
