Van bizarre moordzaak tot Dutch Mafia: 5 weetjes over Unbound, de hoogmis van het gravelbiken

Tot 2020 ging de Unbound Gravel door het leven als de Dirty Kanza. Een naam die verwijst naar de inheemse stam in de regio rond Kansas.

Maar een Facebook-post van de oprichter van de iconische gravelrace maakte een naamsverandering onvermijdelijk.

Oprichter Jim Cummins had de dood van Rayshard Brooks goedgepraat, een Afro-Amerikaan die om het leven kwam door politiegeweld.

Daarna werd de naam Dirty Kanza op de korrel genomen. Door het woord "dirty" voor Kanza te plaatsen linkte de gravelrace zichzelf met geweld tegen de inheemse bevolking, zo stelde de website Cyclista Zine.

Na een petitie om de naam te veranderen werd de Dirty Kanza in 2020 gedoopt tot de Unbound Gravel. "Unbound" staat voor "vrij zijn", want de deelnemers ervaren op de gravelwegen een gevoel van vrijheid.

Net zoals de Ronde van Vlaanderen voor wielertoeristen is er ook in de Unbound Gravel keuze tussen verschillende afstanden.

De 200 mijl (322 km) is het koninginnennummer van de Unbound. Dat is ook de afstand waar Jan Bakelants, Greg Van Avermaet en andere ex-profrenners hun borst voor natmaken.

Van die 322 kilometer zijn liefst 299 kilometer onverhard: van natte gravel tot rotsachtige tracks.

Ultrafietsers kunnen hun hartje ophalen in de Unbound XL: 350 mijl (ofwel 563 km). Andere afstanden zijn de 100, 50 en 25 mijl.

Jan Bakelants kan erover meespreken.

Toen hij vorig jaar door een grote strook modder reed, blokkeerden zijn wielen. Bakelants had geen houten spateltje bij om de modder van zijn fiets te verwijderen. Hij heeft het karwei dan maar met zijn handen geklaard.

"Het was net een cursus pottenbakken", gaf Bakelants toen met een kwinkslag mee. "Maar het heeft wel veel tijd gekost."

En dat is nu net het opzet van de Unbound: "self-supporting." Dat betekent dat de deelnemer alles zelf moet oplossen, hulp van buitenaf is verboden.

Renners met een camelbag op hun rug is een vast tafereel.

De Belgen reizen met een sterke vloot renners af naar Kansas: van Jan Bakelants tot Greg Van Avermaet.

Maar vooral de Nederlanders boezemen de andere deelnemers traditioneel veel angst in. Het leverde hen de bijnaam "The Dutch Mafia" op.

"Maar wij racen niet als een team", liet Ten Dam ooit optekenen in een artikel van Velonews. "Het is ieder voor zich in gravelwedstrijden."

Nederland pakt ook dit jaar uit met een ijzersterke selectie. Naast gravelspecialisten Laurens ten Dam en Piotr Havik kan Oranje ook rekenen op veldrijder Joris Nieuwenhuis, journalist Thijs Zonneveld en andere ex-renners zoals Niki Terpstra en Thomas Dekker.

Oud-winnaar Ivar Slik zal niet deelnemen, hij werd vorige week aangereden op training met de Dutch Mafia en raakte zwaargewond. Ondertussen zou hij wel aan de beterhand zijn.

De editie van 2022 werd overschaduwd door een moordzaak.

Een viertal weken voor de Unbound Gravel werd in een huis in Austin het levenloze lichaam van Moriah Wilson gevonden, een rijzende ster in de gravelwereld.

Wilson had ooit een affaire met graveltopper Colin Strickland, Unbound-winnaar in 2019.

Na die affaire keerde Strickland terug naar gravelbiker Kaitlin Armstrong, de vrouw met wie hij voor Wilson al een relatie had.

En uit bewakingsbeelden bleek dat diezelfde Armstrong de fatale schoten had afgevuurd op Wilson.

Een driehoeksverhouding met dramatische gevolgen.

Armstrong werd uiteindelijk veroordeeld tot 90 jaar cel.