Met een indrukwekkende 19 op 21 heeft Club Brugge zich aan kop gehesen in de strijd om de landstitel. Peter Vandenbempt ziet dat Nicky Hayen een ploeg gekneed heeft. Lees en beluister hier de wekelijkse analyse van onze voetbalcommentator.
Club Brugge en Dame Fortuna
Club Brugge is de nieuwe leider. Er zijn veel redenen om te denken dat het dit niet meer uit handen geeft.
Omdat het bijvoorbeeld dik aan is met Dame Fortuna. Elke keer valt het dubbeltje goed, zelfs in Firenze waar ze met veel zwaardere cijfers hadden kunnen verliezen.
Ook in de play-offs heeft Club wat mazzel. Buitenshuis komt het drie keer met een gelukje op voorsprong, dat scheelt natuurlijk.
Antwerp had gisteren een tweede penalty kunnen krijgen, maar die werd niet gefloten. Ook dat viel mee voor Club Brugge.
Nicky Hayen heeft in eerste instantie een ploeg gekneed: een die niet kraakt als Club het moeilijk krijgt.
Ronny Deila moet gek worden. In zijn periode heeft Club Brugge vaak verloren door pech.
Al is dat maar een deel van de verklaring. Nicky Hayen heeft in eerste instantie een ploeg gekneed: een die niet kraakt als Club het moeilijk krijgt. Dat is een groot verschil met zijn voorganger.
Club Brugge voetbalt nu met een geweldige wedstrijdmentaliteit, het speelt goed in blok en het beschikt over klasse. Hans Vanaken gaat voorop, Thiago is ijzersterk en jongens als Skov Olsen flitsen.
Hoe je het ook draait of keert: de spelers voetballen nu beter en zijn meer in vorm dan voor de periode Hayen. Daar zit de trainer toch voor iets tussen.
19 op 21 is niet normaal en Club Brugge staat voor een heel belangrijke week. In Europa vond ik Fiorentina een stuk sterker in de heenmatch.
Het had al voorbij kunnen zijn, maar het is niet voorbij. En thuis kan Club Brugge het rechtzetten om de finale van de Conference League te halen.
Daarna kan het met Union een van zijn concurrenten uitschakelen in de strijd om de titel. Al kan het ook twee keer fout lopen.
Vreselijke buis, maar klaar voor een gevecht
Antwerp is zwaar gebuisd in deze play-offs. Toch zal de uittredende landskampioen een goed gevoel overhouden aan de nederlaag tegen Club Brugge (1-2).
Als de scheidsrechter zijn werk gedaan had, had Antwerp verdiend een punt gepakt. Nu was er ergernis en frustratie, maar die kan wel energie opwekken voor de bekerfinale van donderdag tegen Union.
De uithaal van Toby Alderweireld naar de refs vond ik ongepast en incorrect. De scheidsrechters fluiten helemaal niet dramatisch in de deze play-offs. Ze halen een hoger niveau dan Antwerp.
Maar goed, de manier waarop Alderweireld het deed, in de eerste emotie na de match en bekeken door een Antwerp-bril, maakt het nog best aanvaardbaar.
De scheidsrechters fluiten helemaal niet dramatisch in de deze play-offs. Ze halen een hoger niveau dan Antwerp.
De prestatie van Antwerp tegen de ploeg van het moment vond ik veelbelovend. Je zag veel scherpte, veel overgave en een goeie organisatie.
Alleen kampt de ploeg, niet voor het eerst dit seizoen, met een gebrek aan kwaliteit in balbezit. Om grote kansen te creëren, mist het creativiteit.
Met 3 op 21 en een vreselijke buis als resultaat, maar mij lijkt Antwerp wel klaar voor een gevecht met Union om de beker.
En dan kunnen Antwerp en Mark van Bommel mekaar de hand schudden en in vrede afscheid nemen. Wie weet met een prijs na een moeilijk seizoen.
Beste uitwedstrijd van Anderlecht
Union heeft als eerste van de drie bovenin zijn lot niet meer in eigen handen. Het kon zijn thuiswedstrijd niet winnen, terwijl het weer in de flow zat en Anderlecht een definitieve tik had kunnen uitdelen.
Daarom zal de teleurstelling na de 0-0 iets groter zijn bij Union dan in Anderlecht. Dat kon je toch afleiden uit de woorden en de lichaamstaal van de spelers.
Als Anderlecht thuis wint van Genk en Club gaan ze het niet meer uit handen geven. Al is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Anderlecht is de koppositie kwijtgespeeld, maar het heeft redenen om een goed gevoel aan de wedstrijd op Union over te houden.
Ik vond het de beste uitwedstrijd van paars-wit in deze play-offs, een van de beste matchen tout court in deze nacompetitie.
Anderlecht begon met lef en initiatief. Het zag er helemaal anders uit dan op het veld van Club Brugge of Racing Genk. Delaney en Ashimeru speelden een zeer goede wedstrijd, maar in tegenstelling tot mindere wedstrijden was Anderlecht gisteren niet efficiënt. Anders had het de derby gewonnen.
Voor alle duidelijkheid: het gelijkspel vind ik een correcte uitslag. De slotfase was in het voordeel van Union, dat druk kwam zetten en Anderlecht in de problemen bracht. Nilsson kreeg een matchbal, maar benutte hem niet.
Anderlecht staat nu voor thuiswedstrijden tegen Genk en Club Brugge. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar als je die matchen wint, ga je het op de slotspeeldag (op de Bosuil) niet meer afgeven, denk ik.
Vegen in Genk
Cercle Brugge ontpopt zich tot een zeer serieuze kandidaat voor de vierde plaats en Europees voetbal. Anders dan in veel wedstrijden werd er tegen Genk goed gevoetbald door de vereniging, met Lemaréchal als uitblinker.
Bij Club Brugge zullen ze al een keer gekeken hebben naar de laatste speeldag. Speelt het dan de derby om de titel? Dat zullen ze bij Cercle geweldig prettig vinden.
De vrije val van KRC Genk is redelijk onverklaarbaar. Vooral de uitwedstrijden in Brugge verliepen dramatisch. Genk maakte kinderlijke fouten, het werd simpel afgetroefd en van de overtuiging uit de eerste wedstrijden blijft niks overeind.
De wisselvalligheid en de mentale broosheid van deze kern is opvallend. Misschien moet er komende zomer eens stevig door de spelerskern geveegd worden? Enkel een nieuwe trainer zal niet volstaan.
