Nina Derwael vindt op het EK geen geruststelling met het oog op Parijs: "Het is hard aangekomen"
Drie maanden voor de Olympische Spelen had Nina Derwael op het EK turnen gehoopt de bevestiging te krijgen dat ze op de goeie weg is. Door valpartijen aan de brug en op de balk kwam die bevestiging er niet. Turncommentator Inge Van Meensel zag de olympisch kampioene tot twee keer toe balen. "Hierdoor zal ze gebrand zijn om nog harder te werken."
De prestatie van Nina Derwael was een beetje onverwacht, maar toch ook niet zó onverwacht, gezien haar schouderoperatie in september.
Aan de brug zag je dat het werken was. Trekken en sleuren. Je merkte ook haar conditionele achterstand. Daardoor verloor ze op het einde van haar oefening de controle en viel ze.
Je zag haar balen, maar ook meteen de knop omdraaien voor de balk. Ik heb al vaker gezien dat ze zich na een tegenslag toch kan herpakken. Dat ze door een soort woede nóg beter kan presteren.
Ik had verwacht dat ze dit op de balk ook zou doen, maar deze keer ging het mis bij een pirouette. Ze leek niet helemaal stabiel. Ze wist zelf ook niet wat er gebeurde, maar ze ging er uiteindelijk opnieuw af.
Toen was ze pas écht aan het balen, want voor de balk was ze wél goed voorbereid. Eigenlijk had ze de finale willen halen en wie weet wat er dan mogelijk was.
Ze vond ook dat ze de ploeg in de steek had gelaten, waaruit blijkt dat ze nog altijd een enorme team player is. Ik had echt te doen met haar.
Ook al was dit slechts een test, Nina is nog altijd een competitiebeest. Als olympisch kampioene trekt ze ook nog altijd veel aandacht. Ik zag dat het allemaal hard is aangekomen.
Je zag dat het werken was aan de brug. Het was trekken en sleuren.
(Onterecht) hoge verwachtingen
Ik vind niet dat we nu moeten spreken van een mislukte test. Dit is juist de reden waarom je test.
Nina is dan wel een olympisch kampioen, ze is ook een mens van vlees en bloed. Ze heeft het voorbije jaar heel wat meegemaakt: die schouderoperatie, de coachwissel, haar mama die ernstig ziek is, ...
Even dacht ze zelfs dat ze nooit nog aan de brug zou turnen. Terwijl ze hier nu wel stond met een brugoefening. Tijdens de podiumtraining kreeg ik zelfs kippenvel. Ze haalt dan wel niet meer het niveau van in Tokio, maar om haar weer te zien zweven en zwieren: fantastisch!
Ze had vóór dit EK maar twee brugoefeningen geturnd. Dat is niet genoeg. Nu heeft ze nog 3 maanden tot de Spelen om bij te sturen. Zowel de moeilijkheid van haar oefening als haar conditie.
Ze zal gebrand zijn om nog harder te werken na dit EK, ook al moet ze naar haar lichaam luisteren.
Ik denk niet dat ze het niveau van Tokio nog zal halen, dat heeft ze zelf ook gezegd. Alleen verwachten we zoveel van een olympisch kampioene. Laat ons gewoon blij zijn dat ze erbij zal zijn in Parijs.
Inge Van Meensel
