Wanneer is er witte rook bij de Gymfed? Na het afscheid van de Duitse coach Ulla Koch is er nog altijd geen nieuwe hoofdcoach aangetrokken. Nina Derwael (24) uit haar ongerustheid over de moeizame zoektocht: "Tegen februari moet er wel echt een oplossing zijn."
Wat is er toch aan de hand bij de Gymfed? Nadat de vorige topsportmanager was afgehaakt, is met Jo Van Hoecke ook zijn opvolger al eventjes buiten strijd. Er is sprake van een leegloop terwijl er na de Spelen nog altijd geen nieuwe hoofdcoach is gevonden.
"Gelukkig zitten we momenteel in een rustige periode", antwoordt boegbeeld Nina Derwael op de vraag hoe groot de chaos is. Na het ontslag van de Franse hoofdcoaches Marjorie Heuls en Yves Kieffer in oktober 2023 overbrugde Ulla Koch de periode tot en met Parijs.
Nadat ze Derwael en co tijdelijk uit de nood had geholpen, is er nu dus weer een vacuüm. Het is een vacature waarvan de federatie al lang op de hoogte was. "Men heeft, of had, tijd om alles op orde te krijgen", aldus Derwael.
"Het is geen simpele zoektocht zonder topsportcoördinator, maar we merken dat ze er heel hard mee bezig zijn. Als atleten beginnen we de druk ook te voelen. De tijd dringt. We zouden graag een beeld krijgen van wat de mogelijkheden zijn."
Zo was er vorige week een blitbezoek van een Nieuw-Zeelandse kandidaat (Yusuf Topari). "Dat was een goeie kennismaking. We hadden het gevoel dat er een match kan zijn. De federatie heeft ons ook gevraagd hoe wij dat bezoek ervaren hebben, dus er is wel communicatie."
Als atleten zijn we een beetje teleurgesteld in de aanpak. De coördinatoren zijn inderdaad uitgevallen en dat vergemakkelijkt het proces niet. Dat begrijpen we wel, maar we zouden snel duidelijkheid hebben.
Maar dat neemt niet weg, zo benadrukt Derwael meermaals, dat er geen tijd meer is om de kat uit de boom te kijken.
"In een ideaal scenario is er eind januari of begin februari een coach. Eind mei is er het EK en ik denk altijd in blokken van 3 maanden richting een kampioenschap. Dan wil ik dus kunnen aanzetten."
Heeft Derwael het gevoel dat ze aan haar lot wordt overgelaten? "Ja en neen. Iedereen is er wel mee bezig en denkt: ze weten het al zo lang. Die zorg delen we. We wisten dat Ulla en Dieter (Koch) zouden vertrekken in september."
"Als atleten zijn we een beetje teleurgesteld in de aanpak. De coördinatoren zijn inderdaad uitgevallen en dat vergemakkelijkt het proces niet. Dat begrijpen we wel, maar we zouden snel duidelijkheid hebben."
"Nu kan het nog, maar we zijn er duidelijk over tegen de federatie: we willen graag op de hoogte gehouden worden. Dat doen ze wel."
"Ze zoeken met ons naar oplossingen en de huidige coaches proberen alles goed aan te pakken in de zaal. Maar nogmaals: tegen februari moet er wel echt een oplossing zijn."
Teamsfeer
Als uithangbord is de visie van Nina Derwael natuurlijk cruciaal. Wat zoekt zij in een coach? "Ik streef naar iemand met wie ik in discussie kan gaan en met wie ik kan converseren."
"Op mijn leeftijd wil ik in samenspraak zoeken naar ideeën. Ik zoek iemand die mij mijn ding laat doen en die me het vertrouwen geeft. Samen zoeken we dan naar hoe we het zullen aanpakken. Dus niet iemand die me zegt hoe ik het moét aanpakken."
Derwael voert haar betoog sereen, maar je merkt wel hoe er in de turnzaal een crisisgeurtje zweeft. Dreigt al het werk van de voorbije jaren in elkaar te storten? "Ik denk dat we allemaal dat gevoel wel hebben gehad", ontkent Derwael niet.
"Het is zo'n beetje begonnen na het WK in Antwerpen (waar België zich niet met het team kon kwalificeren voor de Spelen). Het belangrijkste is dat we nu weer een teamsfeer proberen te creëren."
Was die teamsfeer dan weg? Derwael: "Er is een afgescheiden groep geweest met mensen die de Spelen aan het voorbereiden waren. Ik moet de rest ook leren kennen en dat begint in de trainingszaal."
"De groepen zijn nog opgesplitst en een eerste stap kan dan zijn door iedereen met elkaar te laten trainen. Zo krijg je weer die groepsdynamiek die ons zover heeft gebracht."
We willen nu zekerheid over de omkadering, want die is er nu te weinig. Er is niet 1 persoon die de lijnen uitzet en de touwtjes in handen neemt.
Nina Derwael gaat haar rol als megafoon niet uit de weg. "We willen nu zekerheid over de omkadering, want die is er nu te weinig. Er is niet 1 persoon die de lijnen uitzet en de touwtjes in handen neemt. Iemand die zegt: "Zo doen we het en dit is onze weg naar LA.""
"Want dat is toch het succes van Rio en Tokio geweest. We hadden een duidelijk doel en een duidelijke weg naar dat doel. Zonder head coach zet je dat moeilijk uit."
Derwael probeert zelf een voortrekkersrol te spelen en zondert zich niet af op een eiland. "Ik heb me voor Parijs noodgedwongen uit de groep moeten halen, maar achteraf heb ik me meteen weer proberen te integreren. We bekijken nu hoe we mijn team kunnen opentrekken naar de volledige elitewerking."
"Het is een logisch postolympisch jaar waarin er altijd grote veranderingen zijn. Maar ze mogen nu wel opgelost geraken. Ik ben er eerlijk over: het mag gaan gebeuren. Er is genoeg afgewacht geweest. Maar ik ervaar een positief gevoel dat de federatie ermee bezig is."
