Wesley Sonck is niet langer de bondscoach van de Belgische U19. Aan de tafel van Extra Time reageerde hij voor het eerst op zijn vertrek. Sonck was verrast om het nieuws vorige week al in de media te lezen, maar wil het vooral laten rusten. "Als je iets met veel passie doet, is een vertrek altijd jammer."
Filip Joos verwelkomde Sonck aan tafel met het nieuws."Vorige week kreeg ik een bericht binnen op mijn gsm dat jij stopt als bondscoach van de U19. Ik vind dat echt jammer."
"Dan zijn we al met twee", lacht Sonck wat groen.
Exact één week geleden raakte bekend dat de Belgische voetbalbond en Sonck in onderling overleg uit elkaar gingen. De U19 moet op zoek naar een nieuwe bondscoach.
"Ik kan er zelf eigenlijk niet veel over zeggen", is Sonck voorzichtig.
"Ik deed het met veel passie en goesting, dan vind ik het natuurlijk heel jammer. Ik was eigenlijk ook verrast dat het in de kranten stond, want we hadden afgesproken om er niet over te communiceren zolang niet alles afgehandeld was."
"Die enorme som geld die de bond je nog moet, bedoel je?", knipoogt Joos.
Ik deed het met veel passie en goesting, dan vind ik het natuurlijk heel jammer.
Maar wat is nu eigenlijk de reden voor zijn plotse vertrek?
"Wel, ik moest aan bepaalde voorwaarden voldoen. Dieper kan ik daar niet op ingaan."
"Je mocht je werk als bondscoach niet combineren met dit werk, onder andere? Want dat is toch wat geschreven wordt", stelt Joos.
Sonck: "Dat las ik ook in die kranten, maar toen dacht ik: ondertussen zit ik al meer dan zeven jaar bij de federatie en dat is nog nooit een probleem geweest."
Zijn die regels dan nieuw bij de bond?
"Blijkbaar wel. Maar goed, dat zijn dezelfde mensen zoals vorig jaar, en toen was ik er ook. "
"Die jonge gasten zijn al profs, maar heel kneedbaar"
Joos vond die combinatie net een grote meerwaarde: "Jij kon vaak interessante dingen aanhalen over jonge gasten waar wij het bestaan nog niet eens van wisten. En dat zonder ze ook maar één keer te kraken."
Sonck knikt. "Zulke jonge gasten zomaar afbreken, dat doe je niet volgens mij. Ik heb altijd hun leeftijd in mijn achterhoofd. Dat zijn al profs, maar je kunt ze nog heel goed kneden. Je kan ze echt in je eigen principes en systeem laten voetballen."
"Wat ik met de staf doodgraag deed, was om voor die paar extra procentjes te zorgen om ook internationaal uit te blinken. Want het meeste gebeurt nog altijd op clubniveau natuurlijk."
Sonck heeft duidelijk de microbe van het jeugdvoetbal te pakken.
"Ik betrap er mij op als er belofteploegen uit 1B opstaan, dat ik toch blijf kijken. Ze voelen aan als mijn jongens. Dat voelde ik ook na mijn vertrek, ik heb veel berichtjes gekregen van die gasten."
En wat brengt de toekomst voor Sonck?
"On verra, zeggen ze dan zeker?"
