Vijf jaar geleden was de golfwereld in de ban van het sprookje van Tiger Woods

Afgelopen weekend maakte Tiger Woods op de Masters zijn comeback op de golfbaan en speelde hij voor het eerst dit jaar een volledig toernooi. Dat op zich is al een succes te noemen na zijn auto-ongeluk in 2021 en het blessureleed dat daaruit volgde. Hij eindigde als 60e.

Vijf jaar geleden verging het Woods beter op de Masters, het meest prestigieuze golftoernooi ter wereld. Een speciale dag in de golfgeschiedenis.  Door naderend onweer ging de laatste groep - met de leiders – al van start om 9.20 uur ’s ochtends, vijf uur vroeger dan gewoonlijk.

Bij dat laatste trio zat Woods. Na talloze rugoperaties had hij eind 2018 voor het eerst in 5 jaar een toernooi gewonnen. Daarna begon zijn minutieuze voorbereiding op de Masters, dat elk jaar op dezelfde golfbaan in Augusta wordt gespeeld.

Woods moet op de slotdag jagen op Francesco Molinari. De Italiaan begon de laatste ronde met 2 slagen voorsprong, maar wanneer hij zijn bal in het water slaat op hole 12 is hij die bonus kwijt.

Dat brengt Woods mee aan de leiding. "Je voelde het aan het publiek: er hing een soort van elektriciteit in de lucht", zegt Dustin Johnson, winnaar van de Masters in 2020. "Iets wat niemand ooit nog voor mogelijk had gehouden."

Alle puzzelstukjes vallen plots in elkaar voor Woods. Dat ziet ook  Thomas Pieters, die dat jaar zelf niet aan de slag is in Augusta. "Ik was zeker aan het kijken naar Tiger. Je voelde dat dit een historisch moment kon zijn en dat zijn momenten dat je je nog herinnert waar je was."

Vroeger overpowerde hij zijn concurrenten, maar in 2019 doet Woods het op ervaring én een maniakale voorbereiding. Voor elke hole in elke ronde had hij een specifiek plan van aanpak. "De voorbereiding heeft ons een paar maanden gekost."

Op hole 15 komt hij solo aan de leiding, met een birdie op de iconische hole 16 breidt hij zijn voorsprong uit. Terwijl het internet ontploft en de beroemde kreet "Tiger, Tiger" weerklinkt in Augusta, blijft Woods kalm.

Tot hij op hole 18 zijn zege veiligstelt. Hij schreeuwt het uit van vreugde. "Dat zag er zo onnozel uit", herinnert Woods nog. 22 jaar na zijn eerste zege op de Masters en 14 jaar na zijn laatste wint hij opnieuw in Augusta.

In 1997 won hij als 21-jarige en vierde hij met een iconische knuffel met zijn vader. In 2019 won hij als vader en vierde met een innige knuffel met zoon Charlie. "Om 22 jaar later de cirkel rond te maken… het betekende zo veel voor mij en mijn familie. Dit gaan we nooit vergeten."

"Ik heb serieuze twijfels gehad over mijn carrière. Ik kon met moeite stappen, ik kon met moeite zitten of liggen. Mijn lichaam is niet hetzelfde, het is opnieuw samengesteld."

Iedereen in de golfwereld gunde het Woods. Gary Woodland: "Ik heb nooit zo hard gesupporterd voor een andere golfer dan voor Tiger die dag. Hij heeft zo veel betekend, niet enkel voor mij, maar voor alle spelers. Op dat moment hadden we allemaal een beetje het gevoel dat we gewonnen hadden."

In 2021 slaat het noodlot opnieuw toe: Woods heeft een auto-ongeluk en moet opnieuw talloze operaties ondergaan. Even werd gevreesd voor een amputatie van zijn been.

Dit jaar in Augusta kon hij 2 rondes lang zijn gebrek aan ritme verbergen. Genoeg om het record van opeenvolgende cuts op de Masters te verbeteren. In 2025 komt hij komt zeker terug om voor een zesde triomf in Augusta te gaan.

"Ik denk dat hij na alle blessures en ingrepen nog zeker kan winnen", sluit Pieters niets uit. "Zijn swing ziet er nog zeer oké uit. En de drive is er nog, je ziet het nog in zijn ogen. Ik zou er niet van opkijken als hij volgend jaar zou winnen."

"Zijn verhaal blijft ongelooflijk. Hij blijft dingen doen die niemand voor mogelijk houdt." En als er iemand voor een sprookje kan zorgen, dan is het Woods wel.