Breuk in kuitbeen hield Alaphilippe niet tegen, maar waar ligt de grens? "De sleutel ligt bij de ploegarts"
Een breuk in zijn kuitbeen hield Julian Alaphilippe niet tegen om een groot deel van het voorjaar af te werken. Hij is lang niet de eerste die doorrijdt met een blessure. Waarom doen renners dat? "Het is heel lastig om op lange termijn te denken", zegt analist Thijs Zonneveld.
"Na al het harde werk had ik het lastig om niet te koersen". Julian Alaphilippe beet door de pijn om de rest van het Vlaamse voorjaar af te werken. Hij is een van de vele bepleisterde renners in het peloton.
De Nederlandse journalist Thijs Zonneveld kijkt voor deze case in de richting van de ploeg.
"Toen ik het las, dacht ik meteen aan Patrick Lefevere. Hij is medeschuldig voor deze situatie door druk te leggen bij renners als Alaphilippe."
Het wielrennen is vooruitgegaan, maar de mindset is wat achtergebleven. "Het is een oude manier van managen: renners steeds op scherp stellen in de hoop om extra te presteren. Ik weet niet of het werkt, want renners leggen al genoeg druk bij zichzelf."
Het is een domme keuze, maar ook veroorzaakt door een onveilige werksituatie.
Hoewel Alaphilippe zal hebben beseft dat dit niet de slimste keuze was, deed hij het toch. Waarom?
"Het vreet aan hem dat hij niet levert waarvoor hij betaald wordt. Wat ik hoor, is dat hij er alles aan probeert te doen om dat oude niveau terug te vinden", zegt de analist.
"Wat hij nu heeft gedaan, heeft ervoor gezorgd dat het een groter probleem is geworden. Het is een domme keuze, maar eentje die wordt afgedwongen door een onveilige werksituatie."
Geen alleenstaand voorbeeld
Het gaat verder dan de case van Julian Alaphilippe. Er zijn in het verleden al verschillende renners doorgereden met een (zware) blessure.
Thijs Zonneveld is er geen fan van. "Elke koers die je rijdt, is een nieuwe kans om op de pijnlijke plek te vallen. Het is enorm onverstandig."
Toch is er ook wel begrip voor die renners. "Het is heel lastig om te zeggen dat het verstandiger is om op lange termijn te denken. Renners leven naar doelen toe."
" Wout van Aert zegt nu af voor de Giro. Dat beslis je niet eventjes in één avond. Er is een rouwproces om afscheid te nemen van een groot doel. Ploegen zijn dan belangrijk in de begeleiding", zegt Zonneveld.
"Als fans en liefhebbers hijsen we renners op het schild als ze doorrijden. We zien het als iets heroïsch. Je kan vaak vraagtekens plaatsen bij bepaalde beslissingen."
Verder rijden met (lichte) blessures is not done voor Zonneveld. "Vaak wordt er niet gekeken naar een breukje of scheurtjes als er relatief weinig last is. Die misplaatste heroïek vind ik schadelijk."
Als je niet deelneemt aan een wedstrijd, dan loop je een inkomen mis.
Bert Scheirlinckx van de BPCA is regelmatig bezig met dit soort cases. De BPCA is een vereniging die opkomt voor de Belgische wielrenners en ondersteuning biedt bij moeilijke situaties.
Volgens Scheirlinckx is er juist wel sprake van langetermijndenken bij renners. "Als je niet deelneemt aan een wedstrijd, dan loop je een inkomen mis. Naar de toekomst toe zorgt dat ook voor een waardevermindering van je contract."
"We willen de renners er wel op attent maken om bewust bezig te zijn met de lange termijn."
Het probleem speelt zich niet alleen af in het wielrennen. "Topsport in het algemeen sukkelt ermee."
"Het zou me niet verbazen als er op de komende Olympische Spelen judoka's in de finale staan met een gebroken vinger."
Veranderingen
Het probleem is er, maar bestaan er ook oplossingen?
"Wij kunnen niet alle geblesseerden bellen en vragen of ze druk voelen vanuit de ploeg. Als de renner zegt dat hij wil koersen en er is groen licht, dan komen wij er niet in tussen", zegt Scheirlinckx.
"De sleutel ligt bij de behandelende arts. Hij of zij heeft het laatste woord. Een Belgische renner kan genieten van sociale bescherming dankzij een contract als bediende."
Het is zoals in het dagelijks leven. Als de arts zegt dat je niet werkt, dan werk je niet.
'"Een valpartij is dus officieel een arbeidsongeval. Als de arts zegt dat je niet kan werken, dan werk je niet."
Welke oplossingen ziet Thijs Zonneveld? "De UCI zou een clausule moeten toevoegen aan de regel dat je als ploeg met een minimumaantal renners aan de start moet staan."
"Er zou een toevoeging moeten zijn dat je bij exceptionele omstandigheden met minder mag starten. Anders zie je dat renners opgesteld worden die niet fit zijn."
Zonneveld verwijst hiermee onder meer naar Arkéa-B&B, dat dit voorjaar al meerdere keren halffitte renners aan de start moest brengen.
"Dat vind ik een spijtig verhaal. Als ploeg mag je niet alleen beslissen hoe iemand met een breuk zich voelt."
