De week van de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix is de week waar Florian Vermeersch gehoopt had om top te zijn, maar hij moet geblesseerd toekijken. Hoe gaat het met de renner van Lotto-Dstny na zijn dijbeenbreuk?
Voor Florian Vermeersch sloeg het noodlot begin februari toe in de Ronde van Murcia, nota bene zijn eerste koers van 2024. "Ik heb een bocht naar links volledig verkeerd ingeschat", doet de 25-jarige renner van Lotto - Dstny het verhaal.
"Ik ben in de vangrail terechtgekomen, ben over de kop gegaan en een boom of steen heeft mijn val, maar ook mijn dijbeen, volledig gebroken. Ik besefte meteen hoe laat het was, mijn been lag in een bepaalde positie dat ik wist dat het over was."
"Er was enorme paniek bij mij in de eerste minuten, omdat niet meteen iemand stopte. Ik dacht even dat ze me niet hadden zien liggen en ik wist hoeveel werk ik erin had gestoken."
Maar Vermeersch is niet te lang in de ontgoocheling blijven hangen. "Ik heb me er snel overgezet dat het niet voor mij zou zijn dit jaar. Ik ga nog vele jaren hebben en nog veel klassiekers kunnen rijden."
"Dat is het leven, ik heb de laatste weken heel goed leren relativeren. Er zijn veel mensen die veel ergers aan de hand hebben."
"Ik wil geen datum op mijn comeback plakken"
Vermeersch is intussen al druk bezig met zijn revalidatie. "Het is nu 6 weken na mijn ongeval en het gaat vrij goed", zegt Vermeersch, die vorig jaar 12e werd in zowel de Ronde van Vlaanderen als in Parijs-Roubaix.
"Het is een lang proces en ik zet kleine stappen. Soms moet ik nog nadenken hoe mijn linkerbeen werkt. De revalidatie zal nog even duren, maar elke sessie bij de kinesist gaat beter. Dat verzacht het proces een beetje."
Vermeersch wil zijn revalidatie niet overhaasten. "Ik hoop ergens midden april weer te kunnen fietsen, maar ik heb me voorgenomen om er geen datum op te plakken, ook niet voor mijn comeback. Het zal niet op een week aankomen."
"Ik wil alles zijn tijd geven. Mijn lichaam heeft tijd nodig om te herstellen. Ik ben veel spiermassa verloren en ik moet mijn lichaam weer in evenwicht krijgen. Ik voel nu bijvoorbeeld al dat ik soms aan het compenseren ben."
Vermeersch mag nu al steunen op zijn been. "Maar ik neem overal mijn kruk naartoe, het is beter om mijn been af en toe te laten rusten. Ik heb ook maar een paar dagen pijnstillers moeten nemen, dat is een pluim voor de chirurgen die me geopereerd hebben."
