Een mokerslag voor iedereen die de ploeg een warm hart toedraagt. De vrouwen van KV Mechelen spelen dit seizoen hun laatste wedstrijden in de Lotto Super League, want de club heeft besloten niet voort te gaan met het project. Zo verdwijnt na Woluwe al het tweede team op het hoogste niveau. Kampt het Belgische vrouwenvoetbal met een structureel probleem? Sporza Daily zoekt het uit.
KV Mechelen verdwijnt van het hoogste toneel in het vrouwenvoetbal.
Het hoofdbestuur van de club wil de licentie voor komend seizoen niet indienen. "Nochtans ligt ons dossier klaar", deelt Marie-Paule De Bell, teammanager van de vrouwen. "Maar het financiële plaatje klopte niet."
Meer kosten dan opbrengsten en ook sportief weinig schot in de zaak - KVM staat in de kelder van de Women Super League met 6 punten.
"Toch zijn we zwaar aangeslagen, want het nieuws kwam onverwacht. Mijn telefoon staat ook niet stil. Er is zelfs een Whatsappgroep opgericht met wat zelfstandigen om fondsen te zoeken om alsnog te blijven bestaan."
Maar of dat zal volstaan om aan de nieuwe voorwaarden van de Pro League te doen, lijkt zeer onwaarschijnlijk.
Ambitieuze plannen
"Neen, het is inderdaad geen leuk nieuws", geeft Lorin Parys, CEO van de Pro League, toe. "Anderzijds komt het niet helemaal onverwacht."
Vóór het doek viel in KV Mechelen was er namelijk ook al het einde van White Star Woluwe in de Super League. En ook uit Charleroi en Genk komen er signalen dat de situatie weinig rooskleurig is.
Zo kan het niet verder, beseft ook de Pro League. En dus komt het op 29 maart met een gloednieuw, ambitieus plan om het Belgische vrouwenvoetbal naar een hoger niveau te tillen.
Daar komen wel strengere toetredingsvoorwaarden bij kijken: "Maar wat die inhouden, komt dan pas aan bod. Wat ik wel al kan zeggen, is dat we voor kwaliteit gaan. De competitiviteit moet omhoog."
Meer visibiliteit, meer groei, jonge talenten en financiële slagkracht: dat worden hoogstwaarschijnlijk de vereisten die kleinere clubs als Woluwe en KVM de das omdeden.
Het zegt ook veel over hoe de mannen aan de top bij de club denken over het vrouwenvoetbal.
Toch is het een gebeurtenis die zelfs bij de concurrentie wordt betreurd.
"Ik ben er wél van geschrokken", zegt Dominique Reyns, voorzitster van de KAA Gent Ladies. "Zeker omdat het nog geen twee jaar geleden is dat ik Mechelen ervan overtuigde om zijn wagentje aan te pikken."
Al wil ze niet zozeer de Pro League aanduiden als schuldige.
"Het zegt ook veel over hoe de mannen aan de top bij de club denken over het vrouwenvoetbal. Het budget dat het team van Mechelen inneemt, zal volgens mij niet het verschil maken."
Reyns is van oordeel dat de mannenploegen hun steentje moeten bijdragen in het groeiproces: "Pas als iedereen blijft geloven in het vrouwenvoetbal, ben ik ervan overtuigd dat het iets zal opbrengen in de toekomst."
Een perspectief dat in Mechelen en Woluwe niet gedeeld wordt.
De weg naar zelfvoorziening
Dus rijst de belangrijkste vraag in de kwestie: kan het Belgische vrouwenvoetbal groeien als het niet zelfbedruipend is?
"Het zou nochtans in de lift moeten zitten, zeker als je kijkt naar de Flames", oordeelt onze kenner Hermien Vanbeveren. "Maar als er nu 2 of 3 clubs verdwijnen, zet het twee stappen terug in zijn evolutie."
Het grootste probleem voor de clubs blijft het tekort aan aandacht - en sponsors die volgen in het zog van de kijkers.
"Ik was bijvoorbeeld bij Anderlecht-Standard afgelopen weekend. Een absolute topmatch, maar er waren slechts een paar honderd fans. Dat terwijl in de Premier League een tv-contract van 20 miljoen pond per jaar op tafel ligt."
"Het is hoog tijd dat België zijn wagonnetje aanhaakt, of de kloof met het buitenland wordt te groot en goede Belgische speelsters zullen verplicht worden om weg te trekken. Dat moeten we absoluut vermijden", besluit Vanbeveren.
Uiteraard is het gros van de investeringen voorlopig afkomstig van de eerste ploeg, maar je moet op zoek naar een andere formule.
Al zijn er ook voorbeelden van ploegen die wél geloven in het groeipotentieel van het vrouwenvoetbal.
"Bij Club Brugge probeert zowel NXT als YLA (de belofte- en vrouwenploeg, red.) zo zelfvoorzienend als mogelijk te zijn", deelt manager Guilian Preud'homme.
"Zo heeft elke ploeg een eigen sales manager die op zoek gaat naar inkomsten. Uiteraard is het gros van de investeringen voorlopig afkomstig van de eerste ploeg, maar je moet op zoek naar een andere formule."
Preud'homme gelooft dat de toekomst ligt in het volledig zelfbedruipend zijn. Geen makkelijke opdracht in een andere sport, die andere wetten volgt.
"Want als je zelf verantwoordelijk wordt gesteld, ga je scherper zijn en op zoek gaan naar de juiste investering of perfecte transfer. Dat zal op termijn lonen."
Toch lijkt het erop dat enkel de topclubs die wat centen kunnen opzijzetten voor de vrouwenploeg in de komende jaren boven water zullen blijven.
"Ik hoop vooral dat er voor de kleine clubs iets aan gedaan wordt", pikt Reyns in. "Want deze tendens zal het vrouwenvoetbal niet ten goede komen."
En zo zal het voorstel op 29 maart door groot en klein met argusogen bekeken worden.
