Kasseien, topasfalt en kraaknet WK: "We hebben met open mond rondgelopen in Rwanda"

Een delegatie van Golazo was van dinsdag tot en met donderdag aanwezig in Rwanda en keerde met een akkoord als een van de WK-organisatoren terug naar huis.

"We zijn absoluut onder de indruk", vat Christophe Impens na een nachtvlucht zijn zeer tevreden gevoel samen.

"Ik kreeg veel berichtjes of het ginds veilig en proper is. Ik kan uit mijn eigen ervaringen alleen maar positief antwoorden. Absoluut!"

Het WK zal zich volgend jaar afspelen in de hoofdstad Kigali. "Dat is een metropool en de stad ligt er ongelofelijk proper bij."

"Ik overdrijf niet, echt niet, als ik zeg dat ik er slechts één papiertje op de grond heb zien liggen. Het is werkelijk superclean. Kigali is wat dat betreft een voorbeeldstad voor de hele wereld. Du jamais vu voor ons."

Ook de infrastructuur blijkt tiptop in orde te zijn. "De aankomst ligt aan het Kigali Convention Centre. Dat gebouw is state of the art."

"Alle technologie is er aanwezig. Er zijn zalen voor een groot mediacenter, er is bureauruimte voor het organisatiecomité en andere diensten, ..."

"Ik moet eerlijk toegeven: zulke gebouwen hebben wij in ons land niet. Ik heb er met open mond rondgelopen."

Verwacht ook geen administratieve mallemolen om het land te betreden. "De souplesse wanneer je landt, is ongelofelijk."

"Een reispas is verplicht, maar er is geen ellenlange visumprocedure. Voor elke toerist is dat een pluspunt en zeker voor de wielerliefhebbers die naar Rwanda zouden afzakken."

Voor de renners primeert natuurlijk het parcours en de kwaliteit van de wegen.

"Ik had vooraf gehoord dat Rwanda op vlak van asfalt tot de top 5 van de wereld behoort en ook dat moet ik volmondig beamen. Dat is geen leugen. De kwaliteit van het asfalt is top. Helaas, ook dat zie je in ons land lang niet overal ..."

Een omloop zoals die in Kigali uitgetekend is, kom je ook niet binnen onze landsgrenzen tegen. Al zijn er toch enkele Belgische accenten, licht Impens toe.

"Je moet weten dat Kigali op verschillende heuvels gebouwd is. Ik ging 's avonds telkens joggen richting een lagergelegen atletiekpiste."

"Bij mijn terugkeer naar het hotel had ik het gevoel dat ik de Koppenberg moest beklimmen, maar dan over een afstand van 3 kilometer."

Met andere woorden: de route in Kigali wordt enorm heuvelachtig. "Geen meter vlak", weet Impens. "En dat over brede banen waar ik geen onveilige elementen heb kunnen bespeuren."

Het parcours van het WK is grosso modo geschetst, maar de UCI moet wel nog haar finale goedkeuring geven. Impens somt de belangrijkste hindernissen op.

"Normaal beginnen we met een reeks van de lokale lus, daarna volgt een grote zijsprong met 1 keer Mount Kigali en 1 keer de Muur van Kigali en dan eindigen we weer met een set van de lokale lus."

"Mount Kigali is 6 kilometer, begint steil, kent daarna een stuk vals plat en eindigt met pentes tot 17 procent."

"De Muur van Kigali kennen de meeste wielerfans wel van de beelden uit de Ronde van Rwanda."

"De kasseien op die helling liggen er niet zo slecht bij als op de Oude Kwaremont, maar de bult is wel heel steil."

Mount Kigali en de Muur van Kigali zullen dus allebei 1 keer overwonnen moeten worden tijdens het intermezzo voor en na de lokale lus. Ook in dat rondje is een smaakmaker opgenomen. 

"Op 2 kilometer van de finish begint een kasseihelling van anderhalve kilometer die ik zou vergelijken met de Oude Kwaremont. De kasseien liggen er beter, maar het profiel is gelijkaardig. Een naam voor die helling moeten we nog vinden."

"We eindigen daar op een tweevaksboulevard, waarna het nog 500 meter licht bergop loopt tot aan de finish."

"Die durf ik te vergelijken met de aankomst op het WK van Leuven in 2021. Het blijft hellen tot aan de finish."

Christophe Impens benadrukt dat hij geen verleden als renner heeft en zeker geen bondscoach is, maar maakt toch een inschatting op basis van wat hij met zijn eigen ogen gezien heeft.

"Dit is geen WK voor sprinters. Hele sterke Flandriens moeten dit aankunnen, maar ik denk vooral aan klimmers als Remco Evenepoel, Tadej Pogacar en Primoz Roglic."

"We zullen wellicht afklokken op meer dan 5.000 hoogtemeters. En vergeet niet dat je constant koerst op een hoogte van 1.400 à 1.500 meter."

"Bondscoach Sven Vanthourenhout komt eind februari een kijkje nemen in de Ronde van Rwanda, maar ik heb hem al een berichtje gestuurd met mijn indrukken. Ik schat dat dit een van de zwaarste WK's in de geschiedenis kan worden."

In september 2025 worden de medailles uitgedeeld in Rwanda. "Na een woelige periode 15 à 20 jaar geleden wilde het land uit het dal kruipen en wilden ze Rwanda aantrekkelijk maken om in te leven en te wonen. En of dat gelukt is", rondt Impens af.

"Alles wat ze bouwen, is state of the art. Iedereen is er aan het werk, alles is zeer veilig en netjes. Ik heb deze week met erg veel mensen gesproken: iedereen is hoogopgeleid en vooral hypergemotiveerd."

"Vanuit Europa is Rwanda ook makkelijk bereikbaar en er is voldoende hotelcapaciteit. En nog belangrijker: de bevolking is er echt gek van wielrennen."

"Het zal niet zoals het WK wielrennen in Qatar worden, waar je 100 man aan de finish had. Integendeel: mobiliteit en crowdcontrol worden onze grootste uitdagingen. Hoe geven we iedereen een plaatsje op het parcours?"

"We spraken met de bevoegde diensten over dranghekken, maar ze keken ons vreemd aan. "Onze supporters zijn zeer gedisciplineerd en blijven altijd aan de kant", verzekerden ze ons."

"Uiteraard zullen we wel nadarhekken plaatsen en de logistieke operatie is een uitdaging, maar de infrastructuur en de motivatie zijn gewoon top."