"Gemengde gevoelens" bij bronzen Jules Hesters: "Voelde dat ik nog overschot had voordat ik viel"

Spanning en spektakel gegarandeerd op de afvalling, dat bleek nog maar eens in de finale op het EK in Apeldoorn. Al kostte die hectiek wel bijna de medaillekansen van Jules Hesters.

"Het was een hele speciale koers", zo doet de Belg nadien zijn verhaal. "Normaal zijn we op een internationaal kampioenschap met 24 renners, nu maar met 17."

"De koers valt veel meer stil omdat renners zich willen sparen voor de explosieve momenten. Daardoor wordt het ook gevaarlijker. Ik ben een paar keer goed weggekomen."

"Ik wist dat mijn conditie goed was, alleen is het jammer dat ik dan toch val. Daarna zat ik wat krampachtig op de fiets. Dus ik zit toch wat met gemengde gevoelens."

Wat gebeurde er precies vanuit het perspectief van Hesters bij zijn valpartij?

"Die val kwam er in een fractie van een seconde. Ik wilde de renner achter mij opvangen, maar de renner voor mij ging net op de trappers staan."

"Zo schoot zijn fiets wat achteruit, mijn voorwiel bleef erachter hangen en ik had geen verhaal meer. Ik voelde toen veel frustratie omdat dat niet had mogen gebeuren. Ik zat goed in de koers en had nog wat overschot."

Ondanks die val vond Hesters zijn ritme weer na de neutralisatie, met nog 7 renners in koers.

"Toen we nog met 4 waren zag ik dat de Oostenrijker zijn gezicht op half 7 stond. Ik wist dat hij op plooien stond wanneer ik na de sprint zou doortrekken. Winnen was dan niet meer mogelijk, maar brons was wel binnen."

"Achteraf ben ik blij met die derde plaats. Vorige week heb ik griep gehad en vandaag ben ik gevallen. Gezien de omstandigheden is brons dus goed."

"Ik zou alleen graag eens naar een kampioenschap trekken met de ideale voorbereiding en gespaard blijven van pech", hoopt Hesters.

Wie weet wat er dan allemaal mogelijk is voor de 25-jarige Belg?