16 februari staat met rood omcirkeld op de veldritkalender van Toon Aerts. Na twee jaar op het strafbankje mag hij zich dan weer officieel crosser noemen. "Het kan er voor mij niet snel genoeg zijn", oppert hij.
Toon Aerts kijkt reikhalzend uit naar zijn terugkeer in het veld. Hoe hard? Heel hard.
"Ik heb de voorbije twee jaar élke cross gezien op televisie en soms zelfs herbekeken", vertelt hij. "Ik kan het niet missen. De laatste weken was het telkens trainen in de voormiddag en cross kijken in de namiddag."
Over welgeteld 45 dagen moet Toon Aerts het niet langer in zijn zetel beleven. Dan loopt zijn schorsing van de UCI af en mag hij in Sint-Niklaas zijn rentree maken.
"Ik leef al sinds de zomer toe naar dat moment. Ik ben in oktober weer hard beginnen te trainen en nu kan het er niet snel genoeg zijn. Het gevoel is goed, de goesting is aanwezig. Ik kijk er echt naar uit."
Toon Aerts heeft zelfs een trainingsstage in Mallorca achter de rug om helemaal klaar te zijn voor zijn rentree. Een grote opoffering voor een seizoen dat uiteindelijk maar drie veldritten zal duren: Sint-Niklaas, Brussel en Oostmalle.
"Of het het allemaal waard is? Ik heb het me ook afgevraagd", lacht hij. "Maar die drie veldritten zijn enorm belangrijk voor mij. Er zal niemand met zoveel zin aan de start staan als ik. Ook al is het na een dikke week alweer voorbij."
Ik zal niet vanaf mijn eerste cross meedoen voor de winst, al hoop ik stiekem van wel.
Wat kunnen we verwachten van Toon Aerts in die drie veldritten?
"Ik mis nog wat wedstrijdritme, dus daar heb ik nog wat vraagtekens bij", vertelt hij. "Fysiek zou het geen probleem mogen vormen: uit de testen blijkt dat ik een uur voluit kan fietsen. Ik ben echt wel tevreden met hoe het gaat."
"Ik zal niet vanaf mijn eerste cross meedoen voor de winst, al hoop ik stiekem van wel. Laat me eerst enkele maanden wat punten sprokkelen om naar voor te schuiven in de startvolgorde."
"Ik hoop te evenaren wat ik in het eerste deel van mijn carrière heb gedaan. Toen ben ik ook gestaag gegroeid en was ik na drie jaar op mijn beste niveau."
Toon Aerts: "Ik heb een olifantenhuid ontwikkeld"
Zijn supporters zullen er alvast staan in Sint-Niklaas. Er gaat geen veldrit voorbij zonder een fan met een hoopgevend spandoek voor Toon Aerts.
"Ik zie dat ook passeren", zegt hij. "En ik krijg ook regelmatig berichtjes via Facebook of Instagram. Dat doet deugd."
Is hij dan niet bang voor negatieve reacties? "Niet echt, al ben ik nog niet veel op de cross geweest. In thuisbasis Rijkevorsel is iedereen zeker van mijn onschuld."
"Het zal zeker wel eens komen. Je ziet in deze periode wel vaker iets gebeuren in het veldrijden dat er niet thuishoort. Maar ik heb zo'n olifantenhuid ontwikkeld dat ik er wel tegen zal kunnen."
En wat na het veldritseizoen? Met zijn ploeg Deschacht-Hens-Maes zal Toon Aerts ook een wegseizoen afwerken en onder meer ook het BK gravel rijden. "Daar kijk ik enorm naar uit, ook al heb ik nog nooit een gravelwedstrijd gereden. Het past bij mijn stijl."
