Minstens 8, in het beste geval 10. Dat Wout van Aert opnieuw snoeit in zijn veldritschema doet menig crosshart bloeden. Toch breekt moddergod Paul Herygers zowaar een lans voor zijn streekgenoot: "Naar wat de mensen denken, hoeft Wout niet te kijken", klinkt het.
Cijfers zeggen niet alles, maar wel veel.
Hoeveel crossen reed Wout van Aert ieder seizoen? Laat ons eens de oefening maken.
In zijn eerste volledige profjaar dook een piepjonge WVA maar liefst 33 keer het veld in. Een seizoen later zou hij daar nog 7 stuks bij doen - meteen de drukste winter uit zijn carrière.
Nadien zou de opwaartse trend omkeren.
32 crossen in het seizoen 2017/2018, vervolgens 30 en dan een verklaarbare uitschieter van amper 7 in de winter van 2019/2020.
Dat zat toen zo: Van Aert had tijd nodig om te herstellen van die vreselijke blessure uit de Ronde van Frankrijk en begon daardoor later aan zijn favoriete periode van het jaar. Bovendien strooiden afgelastingen door corona extra roet in het eten.
Maar ook vorig seizoen koos een fitte Van Aert al voor een beperkter schema met 14 crossen - ruim de helft minder dan in zijn piekperiode.
Dit jaar plant het fenomeen zeker 8 crossen in, 10 als alles meezit. Nóg wat minder, dus.
| Seizoen | Aantal crossen |
|---|---|
| 15/16 | 33 |
| 16/17 | 40 |
| 17/18 | 32 |
| 18/19 | 30 |
| 19/20 | 7 |
| 20/21 | 14 |
| 21/22 | 10 |
| 22/23 | 14 |
| 23/24 | 8 - 10 |
Tien keer zaligheid
Bij de bekendmaking van zijn XS-kalender gaf Van Aert zelf al mee dat hij de keuze met "pijn in het hart" maakte.
Want zo benadrukte hij steeds: "Crossen is nog steeds wat ik het liefste doe". Zelfs wanneer analisten kritische kanttekeningen maakten dat hij daarmee zijn wegseizoen hypothekeerde.
Nu volgde Van Aert toch eens zijn verstand in plaats van zijn crosshart. Zonder de belasting van een zware winter moet onze landgenoot op de cruciale momenten straks net enkele procentjes beter zijn tijdens het wegseizoen.
Maar wat vinden ze daar in de veldritwereld van? Hallo, Paul Herygers?
"Wout heeft gelijk!", verrast het gezicht en de stem van de discipline toch enigszins.
"Uiteindelijk valt het ook nog mee, hé. Wout had zelfs nog drastischer kunnen snoeien. Iedereen wist dat jongens als Van Aert op termijn andere keuzes zouden maken. Dat we hem misschien tóch nog 10 keer zullen zien, is voor mij een zaligheid."
Moet de absolute drang voor winst er wel zijn bij Wout?
Volgens Herygers is het ook slim dat Van Aert niet radicaal beslist om zijn volledige winter te schrappen.
"Want Wout heeft de cross toch een beetje nodig - hij doet het zo enorm graag. Bovendien zit je anders met een enorm groot gat. Mocht hij de drastische keuze gemaakt hebben om dan niks te doen, had dat gevaren kunnen inhouden. Nu is er geen overdaad, wel een motivatieprikkel."
Onder meer de 6 duels met Mathieu van der Poel zijn nu al momenten om naar uit te kijken. Al meent Herygers dat Van Aert zich daar ook niet moet laten opfokken door de eeuwige rivaliteit.
"Moet de absolute drang voor winst er wel zijn?", vraagt de commentator zich luidop af.
"Pas op, dat zit natuurlijk in zijn karakter. Maar diep vanbinnen denk ik: moet Wout zich dat opleggen als alles toch in het teken van de weg staat? Heeft hij dat dan nodig om in februari of maart top te zijn? Of is het verspilling?"
"Dat zijn zaken die Wout voor zichzelf moet uitmaken - naar wat de mensen denken, hoeft hij echt niet te kijken."
Naar het afzeggen voor het WK - dat doet zijn kalender toch vermoeden - evenmin.
Herygers: "Veel zal afhangen van hoe Wout presteert in de voorgaande wedstrijden. Als het meestal overhelt naar Mathieu dan heeft hij groot gelijk om het WK niet te rijden. Daar telt toch maar één plek - met minder is Wout nooit content."
