Hartelijk wordt de reünie allerminst. KAA Gent - APOEL Nicosia brengt de hoofdrolspelers uit een van de felste voetbalruzies in de recente geschiedenis weer samen: Hein Vanhaezebrouck en Ricardo Sa Pinto. Een terugblik op de memorabele vete, die bij de ene al wat meer littekens achterliet dan bij de andere.
De beelden zijn komisch en in zekere zin ook historisch.
We schrijven 29 november 2017, wanneer zich in het bekerduel tussen Anderlecht en Standard een onwaarschijnlijk schouwspel afspeelt.
Tien minuten voor tijd ligt de Portugese testosterontrainer Ricardo Sa Pinto plots languit op het speelveld, recht voor zijn dug-out.
Met veel misbaar en gevoel voor overdrijving wijst de Standard-trainer naar zijn voet - later tonen beelden dat daar in de buurt een bierbekertje was geland.
Collega-coach Hein Vanhaezebrouck, op dat moment bij Anderlecht, kan niet lachen met het stukje theater en wijst Sa Pinto fel terecht.
Scheidsrechter Luc Wouters zou de Portugees naar de tribunes sturen.
In de interviews achteraf uitten beide partijen nadrukkelijk hun onvrede.
Vanhaezebrouck het felste: "Wat Sa Pinto deed, dat was comedy capers. De schwalbe van het jaar. Die man is een schande voor de mooie club die Standard is. Ik heb hem gezegd te stoppen met die cinema, maar toen deed hij er nog een schepje bij. Het is eigenlijk lachwekkend."
In de andere hoek bleef Sa Pinto - later voor 3 matchen geschorst - zijn actie verdedigen: "Ik voelde plots iets hards op mijn been belanden. Dat kan niet - wie weet is het morgen wel op mijn hoofd."
De monoloog van 23 minuten
Het veelbesproken incident zou nadien de brandstof zijn voor een grotere brand tussen beide eergevoelige coaches.
In de play-offs van dat seizoen ontploft hun relatie helemaal wanneer Standard (alweer) komt winnen op Anderlecht en Sa Pinto dat zonder pinken "verdiend" noemt.
Een uitspraak die bij Vanhaezebrouck compleet in het verkeerde keelgat schiet.
"Natuurlijk, alles wat Sa Pinto vertelt, is de waarheid", klinkt het cynisch op de persconferentie achteraf.
"Je wordt veel wijzer van die vent. Als hij kampioen van België gaat spelen en de beker gewonnen heeft, zal hij toch weg zijn. Want Standard gaat iemand anders nemen. Het zijn zijn laatste woorden, hé. Nog twee weken."
U moet weten: op dat moment gonst het in de wandelgangen van de geruchten dat Michel Preud'homme - ondanks het sportieve succes van Sa Pinto - weer zou overnemen bij Standard.
Soit, zo'n slag onder de gordel laat een straatvechter als Sa Pinto natuurlijk niet zomaar passeren.
Enkele dagen na de verbale dreun van de Anderlecht-coach is het aan de Portugees om terug te slaan. Op een ongeziene persconferentie zet hij - lezend vanaf een netjes voorbereid A4'tje - een monoloog van 23 minuten in.
Hieronder een beknopte selectie uit dat discours.
"Hein heeft me de hand geschud en nadien over mij gesproken. Hij had het lef niet om het in mijn gezicht te zeggen. Hij is een lafaard."
"Hij heeft mij een buitenlander genoemd. Jaloezie en racisme zijn de ergste gevoelens die een mens kan hebben. Ontoelaatbaar!"
"Vanhaezebrouck krijgt de prijs van slechtste coach in 99 jaar in wedstrijden tegen Standard. Die trofee kan hij op zijn schoorsteen zetten. Meer gaat hij dit seizoen niet meer winnen."
Lot met gevoel voor dramatiek
Uiteindelijk worden de twee kemphanen op het einde van het seizoen zonder bloedvergieten van elkaar gescheiden.
Sa Pinto vertrekt - ondanks bekerwinst en een tweede plek - uit Luik en wordt opgevolgd door... Michel Preud'homme, zoals Vanhaezebrouck voorspeld had.
Al zal Sa Pinto ongetwijfeld ook eens gegniffeld hebben toen zijn collega enkele maanden later zelf zijn C4 kreeg bij Anderlecht.
Beide heren gaan nadien hun eigen weg. Bij Sa Pinto loopt die onder meer via Legia Warschau, Vasco da Gama en het Perzische Esteghlal. Vanhaezebrouck keert dan weer met succes terug naar KAA Gent.
De vete verdween in een uithoekje van het collectieve geheugen, de bewuste video's haalden jaarlijks geen honderd clicks meer op YouTube.
Maar kijk, het lot heeft blijkbaar een gevoel voor dramatiek en goeie verhaallijnen.
Een confrontatie in de laatste voorronde van de Conference League brengt Vanhaezebrouck en Sa Pinto straks weer tegenover elkaar in een match met torenhoge inzet.
U mag één keer raden welke identieke vraag beide coaches kregen op hun laatste persconferentie...
Ik zal Vanhaezebrouck zeker niet de hand schudden.
"We hebben een voorgeschiedenis, maar die heb ik wel met meer trainers", minimaliseerde Vanhaezebrouck als eerste de reünie.
"Op dat verleden wil ik niet terugkomen. In België heeft hij met Standard goede resultaten geboekt en alleen daar draait het op het einde van de rit om. Wat in het verleden is gebeurd, speelt nu geen rol meer. Ik ga beleefd blijven. Door hem de hand te schudden? Bijvoorbeeld, ja."
Een eerste stap naar een verzoening was gezet. Tijd heelt immers alle wonden, nietwaar?
Maar dan moest de persbabbel van Sa Pinto nog komen. En daar was de toon een pak minder vredelievend.
"Wat er destijds tussen Hein Vanhaezebrouck en mij gebeurd is, dat kan voor mij nog altijd niet", blikte de APOEL-coach terug.
"Hij heeft dingen gezegd die te ver gingen. Voor mij is er dus niks aan de situatie veranderd. Ik zal hem zeker niet de hand schudden."
Zo, da's duidelijk.
Een nieuw stukje theater lijkt nú al opnieuw verzekerd...
