Komende zaterdag wordt het startschot gegeven van de 78e Ronde van Spanje, de laatste grote ronde van het jaar. Het deelnemersveld is om duimen en vingers bij af te likken, het parcours doet niet onder. In de toonbank ligt een ploegentijdrit, één individuele chrono en een waaier aan loodzware bergritten en cols.
De Vuelta van 2023 in een notendop:
- van zaterdag 26 augustus tot en met zondag 17 september
- van Barcelona tot Madrid
- ploegentijdrit van 14,8 kilometer op dag 1
- één individuele tijdrit van 25,8 kilometer op dag 10
- 10 aankomsten bergop
- ritten naar Andorra, Xorret de Cati, Tourmalet en de Angliru
- 13 cols van 1e categorie, 5 van buiten categorie
- slechts een 4-tal kansen voor de sprinters
Week 1: ploegentijdrit, Andorra en Xorret de Cati
Werd de editie van 2022 nog als relatief mild gecatalogeerd, dan is 2023 andere koek. De Vuelta kiest naar eigen zeggen vol voor zijn typische DNA en dat betekent dat de ene berg na de andere door de aderen zal stromen.
Net als vorig jaar wordt er afgetrapt met een ploegentijdrit. De opdracht in Barcelona is met 14,8 kilometer iets korter dan de TTT van vorig jaar in Utrecht (23,2 kilometer), maar het stadsparcours zal iedereen meteen op scherp zetten.
Dat doet ook het tweede Catalaanse luik met vlak voor de finish de steile klim naar Montjuïc (max. 19%), een uitdaging voor de snellere mannen in dit peloton.
In de voorbije Giro koerste het peloton afwachtend door de loodzware slotweek, in de Tour moest Jan en alleman er al meteen staan door de Grand Départ in het Baskenland en de snelle excursies in de Pyreneeën.
De Vuelta volgt dat Franse voorbeeld, want op de derde dag wacht in Andorra al de eerste aankomst bergop met de onuitgegeven klim naar Arinsal.
Ritten 4 en 5 kunnen een kat- en muisspel opleveren tussen sprinters en baroudeurs, op dag 6 volgt een volgend klassementsexamen. De klim naar Javalambre is deze keer de terminus.
Na een bestelde massasprint wordt het tweede weekend aangesneden met Xorret de Cati als bestemming, het ontieglijk zware muurtje waar maar geen einde aan lijkt te komen.
De eerste week wordt afgesloten met een nieuwe aankomst bergop in de traditionele Spaanse bakoven, al is de finish in Caravaca de la Cruz een goedlachse opportuniteit voor aanvallers.
Week 2: tijdrit en schrikwekkende tweedaagse in de Pyreneeën met de Tourmalet
Vorig jaar deelde Remco Evenepoel een mokerslag uit aan zijn concurrenten in de tijdrit in Alicante. Dit jaar krijgt hij in Valladolid weer zo'n potentiële set- of zelfs matchbal.
Met slechts 112 hoogtemeters over 24,8 kilometer wordt dit weer een lijdensweg voor de rasklimmers.
Daags nadien - we zitten intussen aan de 11e etappe - wacht weer een aankomst bergop, of wat had u gedacht. De klim naar La Laguna Negra is echter niet de taaiste hap van deze week.
Die krijgen we na de sprinterskans op donderdag met een passage in de Pyreneeën die aan de ribben zal blijven kleven.
De 13e etappe (vrijdag) is een eerste van meerdere koninginnenritten met de finish op de Tourmalet, nota bene na een sneukeltocht met ook nog de Aubisque en de Spandelles.
Om alles nog wat extra te onderstrepen: de rit bedraagt slechts 134,7 kilometer, maar herbergt liefst 4.282 hoogtemeters.
Veel medelijden heeft de Vuelta-organisatie niet, want daags na de Tourmalet krijgen de renners zaterdag opnieuw loodzware kost voorgeschoteld.
Nog voor de slotklim ligt er met 2 cols van buiten categorie voldoende lekkers te blinken om nog wat meer brutaal vuurwerk af te schieten. "Een etappe die misschien nog lastiger is dan die naar de Tourmalet", zegt Vuelta-baas Javier Guillen.
Op de voorlaatste zondag zullen de tenoren zeker voor gewapende vrede kiezen en laten ze het debat aan de moedige vluchters.
Week 3: de Angliru en een valkuil op de voorlaatste dag
De slotweek wordt ingeleid door een niemendalletje van 120 kilometer met een traditionele kick in Bejes, maar alles staat in de schaduw van de 17e etappe woensdag.
Die dag schenkt het peloton het Beest van Asturië, de schrikwekkende Angliru (met stijgingspercentages tot bijna 24%).
"De nachtmerrie is voorbij", denk je dan. Maar de Vuelta zou de Vuelta niet zijn als het nog een extra monster uit de hoge hoed tovert: de klim naar La Cruz de Linares (donderdag). Na een dagje van 4.624 hoogtemeters goochelt de slotklim lustig met dubbele percentages.
De arme sprinters mogen nog eens schitteren op dag 19, al kan de Castiliaanse wind die dag wel voor spektakel zorgen onderweg.
Het slotweekend wordt aangeboord met zo'n typisch bommentapijt dat tot veel chaos zal leiden.
De organisatie heeft 10 klimmetjes geselecteerd over meer dan 200 kilometer. Het zijn absoluut geen kanjers, maar de opeenstapeling kan een tol eisen, zeker bij kopmannen die vroeg geïsoleerd zitten.
Deze Vuelta voor klimmers eindigt op zondag 17 september met een traditioneel avondlijk sprintersbal in Madrid.
