Tiesj Benoot vertolkt gevoel bij "rest van het peloton": "Het was echt verschrikkelijk, pure marteling"

"Het was verschrikkelijk. Echt verschrikkelijk!"

Tiesj Benoot mag dan wel 9e geëindigd zijn, maar echt van harte ging het niet.

"Op 9 ronden van het einde begon ik al af te tellen. Op 4-5 ronden van het einde kwam ik er gelukkig toch door."

"Op 4 ronden van het einde, net toen het begon te regenen, vroeg Wout van Aert mij om de koers in handen te nemen."

"Ik heb een halve ronde op kop gereden en op een bepaald moment zaten er maar 4 renners in mijn wiel. Wout nam meteen over, terwijl hij mij nog iets langer had kunnen gebruiken. Daardoor kwam ik op een gaatje te zitten."

"Daarna dacht ik dat we voor de 8e of 9e plaats aan het rijden waren, maar het was uiteindelijk nog voor de 5e plaats." Benoot plaatste zich zo alsnog in de top 10, al had hij wel enorm afgezien.

"Eten en drinken was ook lastig, omdat je in die lokale ronde je stuur bijna nooit kon loslaten. En dat voor een koers van 270 kilometer. Een pure marteling."

"Het was wel een eerlijke koers zo. De beste heeft dan ook gewonnen. Maar dit heb ik toch nog niet veel gezien bij de profs."

Jasper Stuyven was op de 6e plaats na Wout van Aert de beste Belg in de uitslag, maar ook hij deelt het gevoel van Tiesj Benoot. "Het was een waanzinnig zware koers."

"Het vele draaien en keren maakte het enorm lastig, al was dat ook wel iets wat ons (Belgen) lag. We hebben mee de koers bepaald."

"Als ploeg hebben we een hele goeie koers gereden, maar één man stak erbovenuit. Dan moet je die 2e plaats accepteren."

Yves Lampaert was op de 44e plaats de 5e en laatste Belg die zich kon plaatsen in de uitslag. "Ik wou de koers per se uitrijden, het is toch een WK."

"Ik heb nog nooit zo'n zwaar rondje gereden in mijn leven", echot Lampaert het sentiment dat ook leeft bij Benoot en Stuyven. "Er was geen seconde recuperatie mogelijk. Een echte rollercoaster, niet alleen met die bochten, maar ook door die putten en bulten. Vooraan moet het een echte helletocht geweest zijn."

Uiteindelijk zat een nieuwe titel voor de Belgen er niet in. "Als we elk jaar een medaille pakken, is dat toch mooi. We mogen dit niet zien als een ontgoocheling. Je mag er niet van uit gaan dat we altijd goud pakken. We koersen hier niet tegen de bakker en de slager."

Lampaert stelt vast dat de nummers 1 en 2, net zoals bij de junioren, uit het veld komen. "Ik weet wat te doen deze winter", grapt hij.