Alle doemscenario's flitsten even voor de ogen. Toen Mathieu van der Poel in de voorlaatste ronde een schuiver maakte - en sukkelde met zijn schoenen - leek zijn wereldtitel even vervlogen. Maar hoeveel geluk had de Nederlander eigenlijk dat de schade niet groter (en dus fataal) was? Een inschatting door een expert.
"Mathieu heeft ongelooflijk veel geluk gehad", klonk het in koor, toen de analisten in de Sporza-studio nog even de veelbesproken val van Mathieu van der Poel herbekeken.
"Gigantisch veel zelfs", doet professionele fietsmechanieker Lieven Van Beneden er een schepje bovenop.
"Er kon heel veel misgaan", weet hij uit zijn ervaring bij Wanty Groupe. "De derailleur kan in crashmodus gaan, zijn remschijf kon hem hinderen, het stuur kon breken en ook met zijn schoen viel de schade nog mee."
En of het een half mirakel was dat Mathieu van der Poel slechts een tiental seconden verloor met zijn schuiver.
Dankbare val die veel schade kon berokkenen
"Een schuiver is een dankbare val", begint Van Beneden met het goede nieuws. "Zeker omdat hij alleen valt. Hij valt van de fiets en die schuift mee met hem. Er komt dus niet echt een grote impact op de fiets terecht."
Daar mag de Nederlander de Schotse stortregen voor bedanken: "Die maakt van het wegdek een glijbaan. Een gelukje, want hij valt op de slechtste kant."
Een stevige dreun op zijn schakelsysteem kon zomaar een abrupt einde van de wedstrijd betekenen.
"Omdat het een elektronisch schakelsysteem is, kan het door een tik even sputteren. Vergelijk het met een schaap dat in paniek raakt en verstijft. Alles slaat even tilt, niets beweegt en pas na wat kleine ingrepen krijg je het weer in gang."
"En zijn voorwiel belandde ook onder een nadar, dus ik dacht meteen: dat wordt miserie met zijn remschijf."
Klimmen met een losse schoen is erg lastig, ook sprinten kon Van der Poel vergeten.
Het geluk van de kersverse wereldkampioen stopte daar niet.
"Tijdens zijn val draaide zijn voorwiel een kwartslag, waardoor zijn stuur niet op de voorkant, maar zijwaarts in contact kwam met de grond."
"Op zich heel raar om te zien, want de sturen van de Canyon waar hij mee rijdt durven – net als de meeste lichte modellen die niet in de winkel te vinden zijn – wel eens barsten en breken", weet de fietsspecialist.
"Dat enkel de sluiting van zijn schoen kapot is, kan je ook een gelukstreffer noemen. Al is klimmen met een losse schoen erg lastig, want je kan geen kracht meer zetten door te trekken aan je pedaal. Ook eventueel sprinten kon Van der Poel vergeten."
Die combinatie van mogelijke tegenslagen, maakt het alleen maar indrukwekkender dat Van der Poel kalm bleef.
"In de volgwagen zullen ze iets heviger gereageerd hebben", grinnikt Van Beneden.
"Het moet allemaal snel gaan op zo'n moment. Als je dan ziet hoe weinig tijd hij maar verliest door die valpartij, is het ook zijn verdienste. Het is zot dat Van der Poel op dat moment zijn kop niet laat hangen, maar alsnog de zege pakt."
Dus zelfs al het kampioenengeluk van de wereld, maakt van Mathieu van der Poel nog een grotere winnaar.
