Maak kennis met de nieuwe tennismusketiers Arthur Fils en Luca van Assche

Frankrijk had zo ongeveer een eeuw geleden een eerste generatie "tennismusketiers". De namen klinken zelfs nu nog bekend in de oren, zeker bij de tennisliefhebber: René Lacoste, Henri Cochet, Jacques Brugnon en Jean Borotra.

Het legendarische kwartet was goed voor 20 grandslamtitels in het enkelspel, 23 in het dubbel en 6 opeenvolgende overwinningen in de Daviscup.

De beker die hier volgende week zondag aan de winnaar bij de mannen wordt overhandigd heet niet voor niets de "Coupe des Mousquetaires".

De voorbije 20 jaar had Frankrijk een tweede lichting musketiers. Wel iets lichtere cavalerie hoor. Jo-Wilfired Tsonga en Gilles Simon haakten vorig jaar al af. Gaël Monfils en Richard Gasquet lopen als rijpere dertigers op hun laatste tennisbenen.

Een vergelijking met de eerste generatie is niet mogelijk. Alle vier wel top 10 geweest, enkele tientallen toernooien en de Daviscup gewonnen ook, maar geen grandslams.

Nu is de o zo fiere tennisnatie Frankrijk op zoek naar generatie nummer 3.

De voorbije jaren lieten enkele tennissers flitsen van groot potentieel zien. Zo zijn er Hugo Humbert en Corentin Moutet, allebei 24 jaar, stevig top 100, maar niet meteen uitzicht op top 10. 

Zo was en is er bijvoorbeeld Lucas Pouille. In 2018 als 24-jarige al top 10, Nadal op de US Open verslagen, beslissende overwinning in de finale van de Daviscup tegen België in 2017.

Maar dan een elleboogblessure, operatie, compleet weggezakt, uit de top 600 zelfs, op het randje van een depressie, afscheid genomen van het tennis en nu teruggekomen via kleine toernooien en de kwalificaties hier.

Op de openingsdag van het toernooi werd Pouille met een staande ovatie beloond, na een overwinning in de eerste ronde tegen Rodionov. De Marseillaise werd na afloop gezongen met de hand op de borst!

Maar Pouille is ondertussen 29 jaar. Van hem moet de wederopstanding van het Franse tennis niet meer komen.

Van wie dan wel? Van twee tieners, de ene 18, de andere 19 jaar. En allebei begonnen aan hun stormloop naar de top: Arthur Fils en Luca van Assche.

Van Assche werd geboren in België, in Sint-Lambrechts-Woluwe. Belgische vader,
Italiaanse moeder en kort na zijn geboorte met zijn ouders naar Frankrijk verhuisd en nooit gebruik gemaakt van zijn Belgisch paspoort.

Van Assche won twee jaar geleden Roland Garros bij de junioren en schiet nu als een kleine komeet naar boven.

Een paar maanden geleden pakte hij al een set tegen Novak Djokovic in Banja Luka en hield hij de Serviër ruim tweeënhalf uur aan de praat. Hij won twee challengertoernooien en werd de jongste speler in de top 100 op plaats 79.

Gisteren won Van Assche, nog maar net 19 jaar geworden, zijn eerste match op Roland Garros tegen de Italiaan Cecchinato, een ex-halvefinalist in Parijs. Hij speelde erg volwassen, tactisch verstandig en zo goed als foutloos, want amper 16 directe fouten in drie sets.

"Het gaat erg snel", zegt van Assche. "Vorig jaar werd ik hier uitgeschakeld in de kwalificaties en stond ik op 380, nu rond plaats 80."

"Ik weet dat ik keihard werk. Ik blijf nederig. Of mijn progressie normaal is en verwacht kon worden, kan ik niet inschatten. Maar ik weet dat mijn doel is om ooit Roland Garros te winnen."

Nog dit: Van Assche studeert nog wiskunde en informatica aan de universiteit Paris-Dauphine. Meteen na Roland Garros legt hij examens af. 

Arthur Fils, 18 jaar nog altijd, deed de voorbije maanden nog straffer dan Van Assche.

Eerste Challengertoernooi gewonnen in januari (finale tegen Joris De Loore), halve finales in Marseille en vorige zaterdag zijn eerste ATP-titel in Lyon na een overwinning tegen de ervaren Argentijn Cerundolo.

Eind 2022 was Fils 250e op de wereldranglijst, na Roland Garros staat hij op plaats 60.

Fils verloor gisteravond na 4 sets van de Spaanse gravelspecialist Davidovich Fokina.

Luca Van Assche en Arthur Fils zijn beste vrienden en stuwen mekaar naar meer en beter in een gezonde vorm van concurrentie.

Vorig jaar nog riep de Franse federatie het duo trouwens speciaal op om België met het duo Blockx-Bailly van de Europese titel in de landencompetitie te houden. 

Ivan Ljubicic, jarenlang de coach van Roger Federer, is bij de Franse federatie verantwoordelijk voor het programma van de jonge Franse toptennissers.

"Luca en Arthur zijn fysiek enorm sterk", weet Ljubicic. "Je moet fysiek een "beest" zijn om op het grote circuit te slagen."

"Kijk naar Rune, Alcaraz en Sinner. Zij zijn topfit en enorm sterk. Arthur is indrukwekkend explosief. Luca is zo snel, hij verdedigt voor zijn leeftijd enorm goed."

"Met Fils en Van Assche hebben we twee ruwe diamanten", weet Guy Forget, zelf ex-top 10 en coach geweest van de Franse Daviscupploeg.

"Ze hebben alles om het te maken en om op termijn mee te doen voor de grote prijzen. Maar het is nog vroeg, de weg is lang."

"Gezond optimisme mag, nu al victorie kraaien is ongepast", besluit de voormalige toernooidirecteur van Roland Garros.