Ze is nog maar 17, maar heeft al 8 Belgische records in de G-atletiek op haar naam staan. Kiara Maene is een atlete om in de gaten te houden. Onder de vleugels van Johan Baerts, sinds jaar en dag de trainer van spurtbom Rani Rosius, doet ze een gooi naar Parijs 2024.
“Zo'n 4 jaar geleden kwam Kiara in mijn groep bij Looise AV terecht ”, vertelt atletiekcoach Marc Hermans. “Ondanks haar verstandelijke beperking trainde ze gewoon mee met de valide atleten. Kiara stond zelfs regelmatig op het podium in de reguliere competitie.”
Niet vanzelfsprekend, want Kiara heeft de classificatie T20 voor G-sporters. Haar prestaties leverden een talentenstatuut bij G-sport Vlaanderen op.
De focus ligt op de 400 m en het verspringen. Niet toevallig de twee disciplines die in haar categorie op het programma van de Paralympische Spelen staan.
Samen op inclusieve trainingsstage
Mieke Van Thuyne, toptrainer G-atletiek, zoekt voor elke atleet de optimale omkadering: "Sommige atleten - zoals de wheelers - krijgen meer begeleiding op maat, anderen trainen volledig inclusief."
Met inclusiviteit als uitgangspunt organiseren de Vlaamse Atletiekliga en G-sport Vlaanderen sinds vorig jaar een gezamenlijke stage in Cyprus.
"Dat is erg nuttig, omdat er contacten tussen trainers gelegd worden en kennis wordt uitgewisseld", zegt Van Thuyne. "In 2022 kwam Kiara zo in contact met Johan Baerts, die intussen haar vaste trainer is."
Op zoek naar de juiste balans
Bart Maene - Kiara’s papa - had eerst wat reserves: “Johan werkt normaal enkel met elitesporters als Rani Rosius en andere Belgian Rockets. De lat ligt daar sowieso hoger, zowel qua niveau als qua discipline.”
Ze moet competitief zijn, maar tegelijkertijd plezier beleven aan haar sport.
"Als ouders willen wij vooral dat Kiara de juiste balans vindt. Ze moet competitief zijn, maar tegelijkertijd plezier beleven aan haar sport. Daarom traint ze nog twee keer per week in de groep van Marc Hermans. Dat geeft de nodige houvast.”
“Ze traint daar wel op mijn schema”, pikt Johan Baerts in, “maar die afwisseling van omgeving doet haar inderdaad goed. Zo bewaart ze de band met haar vorige trainer en clubgenoten.”
Extra uitdagingen voor de coach
Bart Maene is blij dat de samenwerking vlot loopt: “Kiara heeft de fysieke capaciteiten van een reguliere atlete. Het is haar beperking die om een andere aanpak vraagt. Het succes valt of staat bij de bereidheid van de trainers om daar mee om te gaan. Niet iedereen kan dat.”
Kiara is bovenal een groot talent dat een topomkadering verdient.
Gelukkig heeft Johan Baerts ook op dat vlak tonnen ervaring: “Ik heb 43 jaar gewerkt als opvoeder van kinderen met speciale behoeften. Dat gegeven is me dus niet vreemd.
Maar Kiara is naar mij gekomen omwille van haar niveau, niet omwille van mijn professionele achtergrond. Ze is bovenal een groot talent dat een topomkadering verdient.
Haar coachen vraagt wel wat aanpassingen. De juiste manier vinden om te instrueren is soms een uitdaging.”
Dat ze kan scoren op de grote toernooien, lijdt volgens Baerts geen twijfel: “Haar eerste grote afspraak is in juli. Dan neemt ze deel aan het WK G-atletiek in Parijs. Maar zelfs de Paralympische Spelen van 2024 zijn nu al een haalbare ambitie”.
G-sport is ook topsport
Dat G-sport vaak niet voor vol wordt aanzien, is Johan Baerts een doorn in het oog: “G-atleten zijn geen hobbysporters. De competitie is er even groot en er wordt met alle middelen gestreden. Topsport vraagt instelling én entourage."
Als je de beperking naar de achtergrond duwt, komt de atleet naar de voorgrond.
Voor Kiara was trainen tot nu toe vooral fun, weet Johan Baerts: "Maar het kan niet altijd fun zijn. Als er getraind wordt, wordt er getraind.
De 400 meter is niet haar favoriete afstand, maar het is de enige paralympische afstand die in haar mogelijkheden ligt. Dat vraagt om veel en zwaar trainen, zonder morren.
Ik ga niet uit van de beperking, maar van wat de G-atleet wél kan. Zo verdwijnt de beperking naar de achtergrond, en komt de atleet naar de voorgrond.”
Iedereen wint bij inclusie
De Vlaamse Atletiekliga en G-sport Vlaanderen organiseerden zopas hun tweede inclusieve stage in Cyprus, waar Rani en Kiara vaak samen op de piste stonden. Volgens Johan Baerts wint iedereen bij die aanpak.
“Het is natuurlijk niet Rani’s taak om Kiara te begeleiden, maar met haar gekende werkethos is zij wel het gedroomde voorbeeld. En ze helpt waar ze kan: als ik er niet ben geeft zij wel eens krachttraining aan Kiara.”
Het is voor iedereen een verrijking én de bevestiging dat labels er niet toe doen.
Kiara Maene knikt: “Ze steunt me als ik het moeilijk heb om een training af te werken. Als ik begin te verzuren zegt ze bijvoorbeeld dat ik in beweging moet blijven. Zo slaag ik er toch in mijn runs verder af te werken.”
Ook Rani Rosius is gewonnen voor deze manier van werken: "Het is voor iedereen een verrijkende ervaring en tegelijkertijd de bevestiging dat labels er niet toe doen.
Kleur, geaardheid, beperking, wat dan ook. Kijk gewoon door al die labeltjes heen en ontdek wie mensen echt zijn en wat ze kunnen. Dat is wat telt."
