Voorstelling Jumbo-Visma: Wordt de taart in gelijke stukken gesneden?

Het vinkje werd op 24 juli gezet.

Dankzij Jonas Vingegaard heeft Jumbo-Visma zijn heilige graal eindelijk bemachtigd: het geel in Parijs.

En nu?

Jumbo-Visma draagt met veel trots de stempel van beste ploeg, maar nog niet alle wensen en dromen zijn in vervulling gegaan. 

Belangrijkste zeges Jumbo-Visma in 2022:

Omloop Het Nieuwsblad (Van Aert), 3 ritten en eindzege in Parijs-Nice (Roglic), E3 Saxo Bank Classic (Van Aert), rit in Ronde van het Baskenland (Roglic), 2 ritten in de Giro (Bouwman), 3 ritten en eindzege in de Dauphiné (Roglic), 6 ritten en eindzege in de Tour (Vingegaard), 2 ritten in de Vuelta (TTT en Roglic), Bretagne Classic (Van Aert), WK tijdrijden (Foss)

Dankzij Primoz Roglic en Wout van Aert werden de voorbije jaren al Monumenten gewonnen, maar Van Aert zal niet rusten voor hij eindelijk de Ronde van Vlaanderen en/of Parijs-Roubaix op zijn erelijst gezet heeft.

Ook bij zijn ploegleiding is dat theelichtje intussen een steekvlam geworden. Dat zijn ze ook aan hun status verplicht.

Niemand twijfelt aan de capaciteiten van Van Aert en ook zijn equipe lijkt niet het minste zwakke plekje te tellen. 

Meer nog, met Dylan van Baarle is er nog een forse kwaliteitsinjectie doorgevoerd.

Jumbo-Visma was de pédaleur de charme al een tijdje aan het opvrijen en enkele dagen na zijn triomf in Parijs-Roubaix hing sportief directeur Merijn Zeeman aan de lijn.

De Nederlandse gretigheid overtuigde Van Baarle, maar dat hij zich als winnaar van Parijs-Roubaix bij de ploeg voegt, is geen onbelangrijk detail.

Wordt Van Baarle op gelijke hoogte geplaatst van Van Aert of staat hij nog net een trede lager op de gele ladder?

Een vraagstuk. En niet het enige.

Wie het tactische plaatje bekijkt, ziet dat Van Aert dankzij zijn sprint altijd over een extra wapen beschikt, maar dat kan ook net als een boemerang terugkeren.

Bij zo'n machtig blok komt het er vaak op aan om als eerste weg te zijn. De snelste man zit dan soms - tegen wil en dank - gevangen. 

Vraag maar aan pakweg Tom Boonen en Niki Terpstra. Of aan Wout van Aert en Remco Evenepoel. 

Als iemand een neus voor het juiste moment heeft, dan is het Van Baarle wel. 

En dan hebben we nog niet eens de bewegingsvrijheid van vooral Christophe Laporte en Tiesj Benoot op tafel gegooid. 

Al ziet Van Aert naar eigen zeggen het (eventuele) probleem helemaal niet.

De vragen over de wisselwerking wimpelde hij vakkundig af onder de noemer "gezeik".

Hoe dan ook: Jumbo-Visma is meer dan ooit het te kloppen blok in de Vlaamse Ardennen (maar lang niet in de Waalse tegenhanger).

Als er straks net als in 2022 weer geen voorjaarsmonument gewonnen wordt, is dat echter een smet op het blazoen.

Naast Dylan van Baarle trok Jumbo-Visma met Wilco Kelderman nog een Nederlands uithangbord aan. 

Nochtans staat de terugkeer van oude bekende Kelderman haaks op wat Zeeman een tijdje geleden in Helden Magazine verkondigde.

Daarin vertelde de Nederlandse strateeg dat zijn team geen renners meer moet aantrekken die al op het podium gestaan hebben van een grote ronde.

Lees: Jumbo-Visma wil de eigen koorknapen van a tot z kneden. "Jonge renners kunnen met ons meegroeien, wij kunnen hen tijdens dat hele proces begeleiden."

Zeeman en co menen echter dat ze uit Kelderman nog meer kunnen halen en de Nederlandse hoofdsponsor is ook niet ongevoelig voor oranje bloed. 

Na het afscheid van Tom Dumoulin was er een nieuw kopstuk nodig. Het is een dubbelslag geworden. 

In het bonte klassementsgezelschap van Jumbo-Visma wordt Kelderman ingeroosterd voor de Giro als superdomestique, in onder meer Tirreno-Adriatico krijgt hij een vrijgeleide. 

Iedereen een plekje toewijzen is bij de Nederlanders alleszins een volwaardig takenpakket op zich. 

Jonas Vingegaard is na zijn eindzege in de Tour voorbij Primoz Roglic gegaan, maar de geelhemden reageerden maar lauwtjes op het atypische Tour-parcours.

De architecten vrezen dat ze tussen Bilbao en Parijs met alle voorspelde onvoorspelbaarheid hun kwaliteiten te weinig kunnen laten renderen. 

De Deen werd daarna vaak in één adem met de Giro genoemd, maar zette in Ride Magazine zelf de puntjes op de i.

"Ik wil terug naar de Tour. Mijn eerste gevoel was dat dit een Tour de France was die meer op het lijf van Tadej Pogacar is geschreven. Maar hoe vaker ik naar het parcours kijk, hoe meer ik ontdek dat de Tour van 2023 me heel goed ligt.”

Op de ploegvoorstelling bevestigde Vingegaard dat hij rugnummer 1 zal opspelden, maar de gele tandem wordt gesplitst.

Primoz Roglic gaf kort voordien in een interview aan dat zijn voorkeur bij de Tour lag, maar het wordt de Giro. Is die koerswijziging dan wel volledig uit vrije wil?

De twijfels bij de Sloveen worden/werden gevoed door de lange rustperiode die hij moest inlassen na een schouderoperatie na zijn val in de Ronde van Spanje.

Roglic - toch al 33 - lag bijna 3 maanden stil en tast in het duister over zijn conditie.

Die harde reset kan op termijn een zegen blijken, maar richting mei moet een flinke achterstand weggepoetst worden. Zijn agenda blijft voorlopig beperkt tot de Ronde van Catalonië.

Hoe de benen ook draaien: in de Tour is er nu maar één uitgesproken kopman meer - een risicovolle gok? - en vraagt het tactisch plan weer een update. 

De eerste schetsen zullen al getekend zijn, al laten ze uiteraard nog niet het achterste van hun tong zien. 

• de selectie voor de Giro: Roglic, Kelderman, Bouwman, Foss, Gesink, Tratnik, Affini, Hessmann
  
  
• de selectie voor de Tour: Vingegaard, Kruijswijk, Kuss, Van Aert, Benoot, Van Baarle, Laporte, Van Hooydonck
  
  

Aan die Nederlandse tekentafel zal men overigens ook vaststellen dat de jonge garde hard op de deur bonkt.

Niet meteen of niet met z'n allen voor het kopmanschap, maar na zijn verrassende wereldtitel in het tijdrijden zal Tobias Foss willen bewijzen dat er toch een volwaardig ronderenner in hem schuilt. 

Bovendien twijfelde de Noor tijdens de winter openlijk of hij dat in deze omgeving moet doen. "Er zijn hier zoveel goeie kopmannen", was zijn duidelijke hint. Straks is ie einde contract.

Olav Kooij eindigde als neoprof in de dubbele winstcijfers en lonkt misschien ook al naar een grote ronde, Koen Bouwman is na zijn sneukeltocht in de Giro ook meer dan enkel een luxeknecht.

Stagiair Thomas Gloag - met Attila Valter en de zwaar onderschatte Jan Tratnik maakt hij het lijstje nieuwkomers vol - blonk meteen uit in het Italiaanse najaar en voor 2024 liggen goudhaantjes Per Strand Hagenes, Johannes Staune-Mittet en Loe van Belle al vast.

Laat er geen twijfel over bestaan: dit Jumbo-Visma oogt sterker dan ooit en is volop bezig met de (verre) toekomst, maar kunnen alle haantjes op dit erf hun graantje meepikken? 

Iedereen af en toe een stukje van de koek gunnen, dat wordt de grootste evenwichtsoefening in 2023. 

In de Nederlandse supermarkt is er keuze zat, maar hamstergedrag kan op termijn een splijtzwam zijn. 

Zijn einde contract in 2023:

onder meer Robert Gesink, Rohan Dennis, Steven Kruijswijk, Christophe Laporte, Sam Oomen, Tosh van der Sande, Olav Kooij, Tobias Foss, Edoardo Affini, Gijs Leemreize

bron: procyclingstats.com

Bekijk hier de volledige wielerkalender in 2023.