5 lessen uit de Ronde van Zwitserland: van de Bora-bende tot de Spaanse patisserie

Een lijstje met conclusies openen met de conclusie dat er eigenlijk geen conclusies zijn: faut le faire. En toch moet je deze Ronde van Zwitserland met een korreltje zout nemen. 

Enerzijds omdat dé topfavorieten par excellence Tadej Pogacar, Primoz Roglic en Jonas Vingegaard hun kat stuurden, anderzijds omdat er een onverwachte extra deelnemer was: het coronavirus.

Liefst 4 ploegen verdwenen nog voor de sleutelritten in de Zwitserse Alpen. Toppers als Aleksandr Vlasov, Rigoberto Uran en Adam Yates hebben nooit bewijsmateriaal kunnen aanvoeren voor hun status richting Kopenhagen. 

Die vraagtekens zijn vooral vervelend voor de renners zelf. Wat zijn hun benen nu echt waard? Welke impact heeft de positieve test op hun conditie? En vooral: hoeveel bibbergeld betalen ze voor de verplichte testprocedure op Deens grondgebied?

Voor zover bekend ontsnapte Remco Evenepoel aan de grillen van het coronavirus, maar zijn week was eveneens wisselvallig en onvoorspelbaar. 

Evenepoel reed de eerste dag met de vingers in de neus rond, speelde dan zoals aangekondigd verstoppertje, maar reed in de Zwitserse loden hitte donderdag vrij onverwacht staalhard tegen een muur. 

Het moet gezegd: de youngster was zelfkritisch, bleef eerlijk communiceren en was ook veerkrachtig. Hij bleef in de zware bergritten aanklampen en boekte gisteren nog een prestigieuze tijdritzege. 

Die opsteker mag evenwel niet verbloemen dat Evenepoel en zijn entourage ook nu weer grondig moeten analyseren en wellicht ook in de spiegel moeten kijken. 

Het toptalent gaf zelf al aan dat er – niet voor het eerst – fouten zijn gemaakt en stuurt nu al zijn aanloop richting de Vuelta bij. Zo is de Ronde van Burgos al geschrapt. 

In zijn ontdekkingstocht als ronderenner is er echter steeds minder tijd voor jeugdzonden en experimenten in de keuken. 

Vergelijk zijn ambt met dat van een patissier: nauwkeurigheid is het codewoord voor een geslaagde taart. Alles moet tot op de gram afgewogen worden, anders zakt de pudding in elkaar.

Het is aan Evenepoel én Quick Step om de ingrediëntenlijst voor het Spaanse gebak in de Vuelta helemaal op punt te stellen.  

Ineos Grenadiers kan voor elke (grote) ronde kiezen uit een waaier aan kopmannen, maar hoe ziet de pikorde tussen Kopenhagen en Parijs er straks uit?

Als we de verklaringen van de voorbije dagen mogen geloven, heeft Adam Yates een streepje voor op Daniel Martinez en is ex-winnaar Geraint Thomas het derde alternatief.

Maar Thomas heeft die rangorde misschien wel eigenhandig omgedraaid. De Welshman werd ook wel gediend door de omstandigheden: Yates verdween snel na een positieve coronatest, maar de Brit moet nog altijd bewijzen dat hij het ook kan waarmaken in rittenkoersen die langer dan een week duren.

Luitenant Martinez verloor op de openingsdag dan weer verrassend 50 seconden en cijferde zich nadien (slim?) weg voor Thomas.

Op zijn 36e liet hij weer vlagen van zijn benen uit de Tour van 2018 zien. Het is nog veel te vroeg om victorie te kraaien, laat staan om van hem nu dé uitdager van Pog en Rog te maken. Maar een Thomas die goed in zijn vel zit, is alleszins een attractie voor de Tour.

In elke voorbeschouwing op de Tour zal de wapenwedloop tussen UAE, Jumbo-Visma en Ineos Grenadiers ter sprake komen.

Links en rechts zal ook Bahrain Victorious als smaakmaker geciteerd worden, maar verlies vooral niet Bora-Hansgrohe uit het oog.

Tot de corona-uitbraak hield de Duitse ploeg de Tour de Suisse schijnbaar moeiteloos in een wurggreep: Aleksandr Vlasov won donderdag en werd leider, met Felix Grossschartner, Sergio Higuita en Maximilian Schachmann eindigden die dag nog 3 ploegmaats in de top 9.

Na de exit van Vlasov nam Higuita de rol als stand-in moeiteloos over, maar de Colombiaan moest het geel in de slottijdrit overhandigen aan Thomas.

Met de Giro en de tactiek van eindwinnaar Jai Hindley in het achterhoofd kan Bora-Hansgrohe het scenario van de Tour een onverwachte richting uitsturen.

Als er dan toch opgeroepen wordt tot chaos om Tadej Pogacar te ontwrichten, dan klop je wellicht beter aan bij Vlasov en co dan bij Jumbo-Visma en Ineos Grenadiers met hun meer geprogrammeerde DNA.

Het peloton leek de voorbije jaren steeds meer op een crèche waarbij de jongeren complexloos de hemel bestormden.

Maar wie de Zwitserse protagonisten bestudeert, moet vaststellen dat de oudjes nog niet versleten zijn.

Peter Sagan (32), Daryl Impey (37) en Thibaut Pinot (32) wonnen een rit, Geraint Thomas (36) was eindwinnaar, Jakob Fuglsang (37) eindigde 3e.

De renaissance is nog niet ingezet, maar de oudere garde lijkt de naweeën van de coronabreak stilaan verteerd te hebben.

Nu maar hopen dat het beestje niet opnieuw roet in het eten strooit.