Met een pittig sprintje verzekerde de onverslijtbare Annemiek van Vleuten zich van een tweede zege in de Omloop Het Nieuwsblad. De Nederlandse alleskunster verraste haar landgenote Vollering, maar zichzelf allerminst. "Ik weet dat ik na een zware koers sneller word", reageerde ze achteraf.
"Op de Muur kon ik het rechtzetten"
Ook op haar 39e legde Annemiek van Vleuten in de Omloop het hele vrouwenpeloton nog op haar boterham. "Het is eigenlijk een foute boel, want zo blijf ik het maar leuk vinden", reageerde een glimlachende winnares na de aankomst.
"Ik was eerst echt aan het balen, omdat de meiden die wegreden eigenlijk op mijn lijstje stonden om te volgen. Ik zag ze vertrekken, maar ik zat er niet bij. Het was heel mooi dat mijn team dan meteen ging rijden, zo bleef het gat klein. Daarna had ik een goede lead-out richting de Muur, zo kon ik wat rechtzetten."
"Ik wist dat in de finale SD Worx haar overtal kon uitspelen", zei Van Vleuten. "Dat deden ze ook heel goed, zodat ze niet hoefden te rijden. Ik had er weinig vertrouwen in."
"De Bosberg was de laatste kans om de anderen te lossen. Ik verbaasde me dat er maar eentje meekwam, maar Demi wou echt niet meerijden. Ik heb zowat alles aan haar gevraagd, maar ze had natuurlijk twee ploeggenoten achter haar zitten. Voor mij was dat lastig, maar ik bleef gewoon rijden."
"Ik probeerde me niet te laten frustreren door dingen die ik niet onder controle heb, dat probeer ik al heel mijn carrière te doen. Dat was hier hetzelfde: gewoon accepteren en kijken wat er nog inzit."
Ik probeerde me niet te laten frustreren door dingen die ik niet onder controle heb, dat probeer ik al heel mijn carrière te doen.
Over de sprint: "Ik ging als een kamikaze door de bocht"
In de sprint leek Van Vleuten op papier kansloos tegen de snelle Vollering. "Ik probeerde Demi de kop op te dringen, zeker omdat mijn ploeggenote Norsgaard achteraan nog kwam aansluiten. Zij was vorig jaar hier tweede en daarmee probeerde ik het ploegenspel nog wat te spelen. Maar daar ging Demi niet in mee."
"Ik weet dat zij intrinsiek iets sneller is, maar ik weet dat ik na een zware koers weer sneller word. Dat was in mijn voordeel. Ik dacht haar te verrassen en ging als een kamikaze door de bocht."
"Ik zag daar mijn kans om voor de rotonde al te gaan. Het was 600 meter sprinten. Ik voelde dat ze even naast me kwam, maar toen stak ik nog een tandje bij."
