Komt er een 400m-schaatsbaan in België of niet? Het succes van Bart Swings, Hanne Desmet en Loena Hendrickx op de voorbije Spelen heeft het debat opnieuw stevig aangezwengeld. "De rekensom is indrukwekkend, dus er moet goed over nagedacht worden", stelt de directeur van Sportoase Group.
"Heel veel mensen zullen moeten samenwerken voor dit project"
Door de oproep van olympisch kampioen Bart Swings en de Belgische schaatsfederatie om een lange schaatsbaan te bouwen in ons land ligt, het onderwerp opnieuw op tafel. Minister van Sport Ben Weyts zette de deur deze ochtend op een kier, maar benadrukte ook het immense kostenplaatje.
Is het bouwen van zo'n baan een realistisch project in ons land? De Wereld Vandaag belde met Michael Schouwaerts, directeur van Sportoase Group, een van de grootste uitbaters van sportinfrastructuren in Vlaanderen, en legde de vraag aan hem voor.
"Heel veel heeft te maken met hoe specifiek die infrastructuur voorzien moet worden", opent Schouwaerts. "Sinds oktober hebben wij een ijsbaan in Antwerpen, waar heel veel activiteiten kunnen uitgevoerd worden: ijshockey, shorttrack, kunstschaatsen, curling, maar ook recreatief schaatsen kan er."
"Wij hebben die baan beschikbaar gemaakt voor heel veel mensen, dan wordt het interessanter en betaalbaar. Een lange schaatsbaan is bedoeld voor snelschaatsers, dan wordt het kostenplaatje beperkt tot één activiteit en dan wordt het verhaal moeilijker", klinkt het.
"Daarnaast vraagt zo'n baan ook een heel grote oppervlakte en een heel groot gebouw. Het kostenplaatje waar de minister naar verwijst (50 miljoen euro, red.), zal niet ver van de werkelijkheid liggen. Dan zullen er heel veel mensen moeten gaan samenwerken om dat kostenplaatje te dekken."
Kan dat rendabel zijn? "Ik denk dat dat moeilijk is", zegt Schouwaerts. "Er moet dan een samenwerking komen tussen de overheid en private partners. De indrukwekkende prestaties van Swings kunnen daar ongetwijfeld een stimulans voor zijn."
Een lange ijsbaan richt zich op één specifieke doelgroep. Dan wordt het kostenplaatje beperkt tot één activiteit en wordt het verhaal moeilijk.
Ook in Nederland is topschaatsbaan verlieslatend: "Eindverantwoordelijkheid moet bij overheid liggen"
Belgische schaatstoppers moeten vandaag de dag de noordergrens oversteken, om gebruik te kunnen maken van de Nederlandse faciliteiten en zich er te meten met Nederlandse toppers. Kan Nederland in dit dossier een voorbeeld zijn?
"In Nederland is het model iets anders. Daar is het een participatie tussen enerzijds de gesubsidieerde federaties en anderzijds enkele rijkelijk gesponsorde private teams die heel wat middelen ter beschikking stellen om te kunnen trainen in de schaatsbanen. Maar vergeet niet dat de schaatscultuur in Nederland over vele jaren heen opgebouwd is."
Toch moest ook de iconische schaatsbaan Thialf in Heerenveen vorig jaar gered worden van een faillissement door de overheid. "Bij zo'n project moeten er heel veel verschillende partijen samenwerken, maar je kan niet voorbij aan een eindverantwoordelijkheid die bij de overheid ligt."
"Infrastructuur is nodig voor topprestaties"
Het is goed mogelijk dat bij ons het schaatsenthousiasme door de prestaties van Desmet, Swings en Hendrickx aangewakkerd wordt bij jonge mensen. Is nieuwe infrastructuur noodzakelijk om jong talent niet af te remmen?
"Dat wordt een uitdaging. De manier hoe Swings uit het skeeleren kwam en pas later is doorgegroeid naar het schaatsen, is daar helaas illustratief voor. Dat komt ook door de faciliteiten die voor hem beschikbaar waren tijdens de jeugd en zijn opleiding tot schaatser."
"Infrastructuur is dan ook een hefboom om te kunnen sporten", verduidelijkt Schouwaerts. "Wereldwijde studies tonen aan dat nabijheid van infrastructuur ook initiatief teweegbrengt om tot topprestaties te kunnen komen."
Wat kan Schouwaerts besluiten? "De rekensom is indrukwekkend, dus er moet goed over nagedacht worden. De juiste mensen rond de tafel, met de juiste bedoeling en het juiste gezond verstand: daar ligt de oplossing."
