Vanavond spelen de Red Flames in Spanje de finale van de Pinatar Cup tegen Rusland. Het is een oefentoernooi, maar toch staat er meer dan enkel de eer op het spel. Voor de vele jonge nieuwkomers is het een eerste buitenlandse stage met de A-ploeg. Belangrijk voor de integratie dus, zeker met het oog op het Europees kampioenschap in Engeland komende zomer.
Voor de Pinatar Cup logeren de Flames in La Finca Resort in Algorfa. Een uitstekende keuze en ook de omkadering is top. Ter illustratie: onder meer de chef-kok die voor de Rode Duivels kookt, is meegereisd. Een goed voorbeeld van de evolutie bij de Flames, ook in de omkadering.
“Talent en werklust, dat moet nog altijd uit jezelf komen, maar de begeleiding nu is een groot verschil. Nu is alles er wél om ons op de best mogelijke manier te ontwikkelen”, zegt Janice Cayman (33).
“Als ik verhalen hoor over hoe het 10 of 15 jaar geleden was, dat is een wereld van verschil”, vult Tine De Caigny aan – zelf nog altijd maar 24. “Het is ergens normaal dat het mee evolueert, ik hoop wel dat die evolutie niet stopt.”
Nu is alles wel aanwezig om ons op de best mogelijke manier te ontwikkelen
Rode Duivelin
Voor jonge talenten die bij de groep zijn gekomen, zoals Amber Tysiak, lijkt het nu inderdaad helemaal anders. Tien jaar geleden zou Tysiak in plaats van Red Flame nog “Rode Duivelin” genoemd zijn – een bijnaam die nooit bekte, maar treffend oproept hoe de nationale vrouwenploeg toen bekeken werd.
“Het vrouwenvoetbal in België is zeker enorm geëvolueerd. Maar het ideale blijft dat je enkel kan focussen op het voetbal, al kan in ons land bijna niemand dat”, zo merkt Tysiak (22) wel op.
(Lees verder onder de post.)
Nederlands-Geschiedenis
De verdedigster geeft zelf deeltijds les in het HDC-college in Leuven (Nederlands en geschiedenis) en combineert dat met voetballen. Gelukkig kan ze rekenen op veel begrip van de directie.
“Het is niet zo evident dat ik nu voor deze stage afwezig ben, daarom nog eens een dankjewel aan de directie dat ze me deze kans geven”, lacht ze.
Hannah Eurlings, ploegmaat van Tysiak bij de Flames en bij OHL Women, combineert voetballen met studeren. Aan het buitenland denkt de 19-jarige nog niet – eerst dat diploma halen, “al weet je nooit wat er komt”.
Tysiak zal die stap misschien eerder zetten. Zij koos recent voor Let’s Play als management. “Het buitenland is sowieso een doel, maar eerst dit seizoen mooi afsluiten met OHL en dan zien we wel.”
Twaalf caps in een jaar tijd, ik had niet verwacht dat het zo vlot zou gaan.
Meer zelfvertrouwen door de Flames
Van de 26 speelsters op dit moment in Spanje zijn er twaalf jonger dan 23 jaar. Onder meer Sari Kees (20) en Jill Janssens (18) kwamen al in actie. Marie Minnaert (22), Sarah Wijnants (22), Eurlings (19) en Tysiak (22) stonden eerder al in de basis bij de Flames.
Tysiak verzamelde in een jaar tijd zelfs al 12 caps, in 11 daarvan speelde ze de hele match. “Ik had niet verwacht dat het zo vlot zou gaan”, zegt de centrale verdedigster van OHL.
Toch durft Tysiak zichzelf nog geen certitude te noemen. “Bij de Flames ben ik wel al veel verbaler geworden. Ik voel me goed in de groep en ben ook meer zelfzeker geworden. Velen zeggen dat ik een rustige uitstraling heb. Leuk om te horen, maar dat komt zeker ook door mijn ervaring bij de Flames.“
Eurlings schippert tussen basis en bank. Toch rekent ze zichzelf nog niet automatisch bij de EK-selectie. “Eerst presteren, straks ook in de play-offs en de WK-kwalificatiematchen in april. Natuurlijk wil ik mee, maar de selectie wordt door de coach gemaakt. Het EK halen is wel een droom die zou uitkomen.”
(Lees verder onder de foto.)
Pinatar en geen Algarve
De integratie van Eurlings en co. verloopt dus prima, niet alleen naast het veld: op de Pinatar Cup passen de jonkies vlotjes in de ploeg, zo deden Sari Kees (eerste keer 90 minuten) en Jill Janssens het prima tegen Wales. Het toont aan dat de basis breder en sterker is geworden in vergelijking met het EK van 2017.
België is wel het hoogst gerangschikte land op de Pinatar Cup, terwijl op dit moment ook de Algarve Cup gespeeld wordt met landen als Noorwegen, Denemarken en Italië. Waren matchen tegen sterkere tegenstanders niet beter geweest, met het oog op het EK?
“Ik denk dat voor deze stage is gekozen omdat het beter past in de voorbereiding op de WK-kwalificatiewedstrijden in april. Het zijn hetzelfde type ploegen, met een stevig blok. En scoren, winnen, dat is altijd goed voor het vertrouwen”, vindt Tysiak.
Tegen grote landen kruipen we te snel in onze schulp.
Eurlings licht verder toe. “Een van onze grootste werkpunten is durven te voetballen. We hebben die kwaliteit, maar tegen grote landen kruipen we te snel in onze schulp. Tegen de landen hier en ook Kosovo en Albanië móeten we voetballen, daarvoor is dit dus wel goed. En er zullen wel nog oefenmatchen komen voor het EK.”
Dat het verschil met toplanden nog groot kan zijn, bleek uit de WK-kwalificatiematch in Noorwegen in oktober. Die werd kansloos verloren met 4-0. “Maar als we blijven stappen zetten, dan wordt dat verschil kleiner en kleiner. Ik denk wel dat het sowieso al beter zou zijn, mochten we nu tegen Noorwegen spelen”, besluit Tysiak.
België bereikte de finale van de Pinatar Cup na een 4-0-zege tegen Slovakije en strafschoppen na een 0-0 tegen Wales.
