Zijn bevlogen speeches doen zelfs de stoerste kerels huilen. Oscar-films en brieven van vrouwlief benut hij om zijn spelersgroep mee te nemen in een meeslepend verhaal. Red Lions-coach Shane McLeod (52) is de wondergoeroe van de hockeyploeg. Met een laatste prikkel stuwde hij de Lions naar olympisch goud. Een inzicht in de werkwijze van de Nieuw-Zeelandse meestermotivator.
Het is oktober 2020.
Tijdens een seminarie voor bedrijfsleiders en HR-professionals geeft Shane McLeod als gastspreker een inspirerende inkijk in zijn werkmethode om van de Red Lions een kampioenenploeg te maken.
"We moesten een "circle of trust" bouwen, een vertrouwenscirkel. Dát maakt het verschil tussen winnen of verliezen."
McLeod vertelt onder meer hoe hij tijdens de eerste stage in Zuid-Afrika speeddates tussen zijn spelers organiseert, waarin ze openlijk elkaars sterke en zwakke punten moesten benoemen. Met succes.
"Tijdens de eerste drankpauze ging iedere speler zijn eigen fles halen. Na een paar dagen brachten ze een extra exemplaar voor hun ploegmaats mee. En nog wat later maakte één speler smoothies voor de hele ploeg."
Het is maar één van de vele verhalen die McLeod die namiddag vertelt. Alle aanwezigen hangen aan de lippen van de Nieuw-Zeelandse hockeycoach.
Slumdog Millionaire
Bij de Red Lions is dat niet anders. Shane McLeod is uitgegroeid tot een goeroe voor de hockeymannen. De coach weet zijn spelers als geen ander te begeesteren met verrassende inzichten.
Niet enkel tactisch - al is hij ook daarin ijzersterk, zonder zichzelf te verliezen in data - maar vooral mentaal. McLeod slaagt erin om in de hoofden van zijn spelersgroep te kruipen.
Befaamd zijn de motivatiespeeches die de Nieuw-Zeelander tijdens de grote afspraken boventovert.
Voor de historische halve finale tegen Nederland op de Olympische Spelen van Rio gebruikt hij een brief die zijn echtgenote, een hartspecialiste, had geschreven. Daarin beschrijft ze hoe de hartslag van haar patiënten, die de hockeywedstrijden volgden, de hoogte inschoot en de alarmen doet afgaan op de afdeling. Veel spelers zijn tot tranen toe bewogen.
Shane haalt zijn inspiratie uit dagelijkse ervaringen. Als hem iets raakt, is de kans groot dat het in een speech terechtkomt.
Twee jaar later tijdens het WK in India trekt hij voor de finale een metafoor met de bekroonde Oscar-film "Slumdog Millionaire", waarin een arme jongen uit de sloppenwijken van Mumbai alle vragen in een televisiequiz onverhoopt juist beantwoordt. McLeod verwijst naar het lot: als hij zo ver kon geraken, was dat voorbestemd. Net zoals de Lions in de finale stonden voor een reden.
Ingevingen die voortbroeden uit veel denkwerk? "Nee, het meeste komt gewoon spontaan", weet zijn vrouw Ann-Sofie Vanstappen. "Shane zijn inspiratie komt uit dagelijkse ervaringen. Als iets hem raakt, is de kans groot dat het later op de één of andere manier in een speech terechtkomt."
Succesverhaal
McLeods voorliefde voor het mentale aspect en coaching is er overigens altijd al geweest. Hij studeerde opvoeding en psychologie en gaf 5 jaar lang les voor hij de wereld rondreisde als hockeyspeler. Na zijn carrière kreeg hij een aanbod om het Belgische team Herakles te leiden.
In 2002 zet hij de stap naar het bondscoachschap van de Red Panthers, de Belgische hockeyvrouwen. Na een passage aan het hoofd van de nationale ploeg in zijn thuisland keert McLeod terug naar België om eerst de Waterloo Ducks te coachen. Om finaal aan het succesverhaal met de Red Lions te beginnen schrijven in 2015.
"Na het eerste toernooi, de Hockey World League, zei Shane voor het eerst wat voor een ongelofelijk talent deze groep heeft", herinnert zijn echtgenote Ann-Sofie zich. "Hij geloofde toen al, en nu elke dag nog meer, in dit team."
Het vertrouwen wordt allerminst beschaamd. De Lions veroveren op de Spelen in Rio een zilveren medaille - de start van de queeste naar goud. Nadien kronen de hockeymannen zich tot wereldkampioen in 2018, één jaar later volgt ook de Europese titel voor eigen publiek.
Na het succes verwijst iedereen, in het zog van hun coach, meteen naar de onvoltooide gouden missie op de Spelen.
Vaderfiguur
Maar eveneens naar het enorme aandeel van McLeod in de successen. De ene speler noemt hem een "grote meneer", Victor Wegnez zelfs gemeend de vader die hij als kind miste.
McLeod kiest er bewust voor om geen mental coach in de trainersstaf op te nemen, omdat hij de voeling met zijn groep zelf ten volle wil beleven.
Shane gelooft erg in "Better people make better Lions" - hij trekt dat ook in zijn privéleven door.
"De spelers weten dat ze bij Shane met alles terecht kunnen", aldus echtgenote Ann-Sofie. "Zijn telefoon staat niet vaak stil en de Lions krijgen steeds voorrang. Weet je, Shane gelooft erg in "Better people make better Lions" - hij trekt dat ook in zijn privéleven door."
"Alleen zijn gevoel voor humor is voor de ploeg en fans misschien minder bekend. Ons gezin (het koppel heeft 3 kinderen Koda (6), Emma (4) en Mats (2), red.) laat hij luidop lachen."
Dat belooft voor binnenkort. Dan trekt McLeod met zijn gezin - en een jaar vertraging - op een sabbatjaar naar zijn thuisland. Zijn "tweede familie" van de Red Lions moeten het vanaf dan zonder hun Grote Leider stellen. Al keert McLeod later wellicht nog terug bij de Belgische hockeyploeg.
Voor hij België uitzwaaide, voltooide McLeod zijn laatste opdracht. De olympische finale tegen Australië werd het hoogtepunt van een 5-jarig meesterwerk.
Zijn "Last Dance".
