Verlekkerd op snelheid, arm vol tatoeages en levensgenieter. Alle elementen zijn aanwezig om van Blake Govers een echte bad boy te maken. Toch schuilt er meer achter het uiterlijk van de Australische sterspeler. Een portret van een bewogen leven, vereeuwigd in inkt op zijn rechterarm.
In zijn jonge jaren maakte Blake Govers dagelijks de straten van Wollongong - een industriestad op 80 km van Sydney - onveilig met zijn collectie sportwagens.
Van pure snelheid gaat zijn hart sneller slaan. Zo ook op het veld. Met een verschroeiende "drag flick" werd Govers jarenlang aanzien als dé boeman op strafcorner. Een titel die Alexander Hendrickx met veel plezier overnam.
Ook zijn carrière werd als een raket gelanceerd. Na een jaartje met de National Development Squad mocht hij op zijn 18e al meedoen met de grote jongens. Govers bedankte voor het vertrouwen met een doelpuntje bij zijn debuut.
Het stond in de sterren geschreven: Australië had een superster in z'n gelederen. Het vat vol energie zorgde voor een nieuwe wind bij de Aussies.
Voeg daar zijn dreiging op stilstaande fases aan toe en al snel werd de scherpschutter een vaste waarde bij "Kookaburras".
Stoere façade, betekenisvolle inkt
Geïnspireerd door grote broer Kieran - al jaren vaste waarde in de Australische selectie - nam Blake plaats op het vliegtuig richting de Spelen van Rio in 2016.
Daar pronkten de bloedverwanten met hun arm vol tatoeages. Niet om hun stoere imago kracht bij te zetten. Neen, er zat weldegelijk een betekenis achter de inkt onder hun huid.
De roos op de schouder is een verwijzing naar zijn nichtjes. Zij werden op jonge leeftijd door hun vader om het leven gebracht in Nieuw-Zeeland. Een wanhoopsdaad alvorens de vader zelfmoord pleegde.
Op zijn arm prijkt ook een roos voor zijn grootmoeder. Familie ligt Govers nauw aan zijn hart. De geboortedatums van zijn ouders - net als een beschermengel die moet waken over zijn geliefden - zijn vereeuwigd in inkt.
Of de strafcornerspecialist weldra zijn linkerarm mag vullen met aandenkens aan een olympische triomf, blijft voorlopig een raadsel. Eén ding staat wel vast: tegen de Red Lions draagt de stoere bink zijn familie met zich mee.