Wout van Aert won net als op het WK in Imola de sprint voor het zilver, iets waar hij uiteindelijk wel mee kon leven. "Ik besef nog niet heel goed wat dit betekent, een olympische medaille."
Wout van Aert overleefde de Mikuni Pas met de toppers, maar hij moest in de slotfase de prijs van de topfavoriet betalen. "Het was de juiste tactiek om op de Mikuni Pas mijn eigen tempo te blijven rijden. Het kon dat ze dan zouden wegrijden, maar ik moest het zo proberen", zegt Van Aert.
"Ik ben blij dat ik de jongens, die hard gewerkt hebben, een medaille heb kunnen teruggeven. Ik denk dat ik er het maximale heb uitgehaald, ook al had ik de benen om te winnen."
"Er stak niet echt iemand hoog bovenuit. Ik wist dat het stuk na de Mikuni Pas lastig zou zijn. Pogacar en ik werden geviseerd. Maar Carapaz was te sterk, hij is een mooie kampioen."
Carapaz was te sterk. Hij is een mooie kampioen.
Een halfuurtje na de race kon Renaat Schotte de zilveren Wout nog eens spreken. "Ik ben niet zo vaak blij met een tweede plaats, maar nu wel", zei hij met de medaille rond zijn nek. "Ik besef nog niet zo goed wat dit betekent, een olympische medaille."
"Het zal niet de laatste medaille voor België zijn", voorspelde Van Aert. Doet hij er zelf nog een bij in de tijdrit? "De benen zijn goed en ik ben goed aangepast aan de omstandigheden dus dat wordt weer een mooie kans. Maar er zal veel tegenstand zijn."
"Nu ga ik eerst rusten en dinsdag trek ik de motor weer op gang."