Olivier Deschacht heeft op een persconferentie meer uitleg gegeven bij zijn afscheid als voetballer. "Mentaal is het op", zegt de verdediger, die de deur wel op een kier houdt voor een noodkreet van Francky Dury. "Ik zou nog zo zot zijn om ja te zeggen tegen een terugkeer", lachte Deschacht.
"Angst voor wat er gaat komen"
Stoppen of niet stoppen met voetballen. Na een carrière van 20 jaar heeft die beslissing Olivier Deschacht tot de allerlaatste nacht beziggehouden. Op een persconferentie gaf Deschacht zelf toe dat hij nog altijd twijfelt.
"De laatste twee seizoenen waren voor mij een sprookje. Als ploeg (Zulte Waregem) hadden we niet de beste twee seizoenen, maar voor mij persoonlijk was het wel een bevrediging. Ik wil graag dat het sprookje stopt met een happy end."
"Ik heb aan veel mensen raad gevraagd en iedereen zei dat ik moest doorgaan omdat voetballer zijn het mooiste is dat er bestaat. Dat is ook zo, maar ik heb angst voor wat er komen zal. Ik vond mijn laatste twee matchen ook wat minder. Ik word niet graag voorbijgelopen en ik verlies niet graag duels."
"Misschien had ik nog een mooi seizoen kunnen spelen, maar misschien, wie weet en wat als, dat telt niet. Ik heb deze beslissing nu genomen. Hoe moeilijk ze ook is. Ik sta er nog niet volledig achter, daar moet ik eerlijk over zijn. Maar ik zal er over een paar maanden wel achter staan."
"Zulte Waregem eeuwig dankbaar"
"Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Ik heb een filmpje gemaakt en dacht: "ik kan dit ook volgend jaar afspelen". Maar een stemmetje in mijn hoofd zei dat het genoeg is geweest. Ik wil stoppen op een hoogtepunt. Ik ga niet beter worden en ben al 40 jaar."
"Ik heb al zo hard gevochten in mijn carrière. Vergeet niet dat ik zelf heb moeten vechten voor mijn afscheid. Ik moest op mijn 38e bij Lochristi, een provinciale club, trainen om in vorm te blijven."
"Weinig spelers zouden dat doen, maar zo heeft Zulte Waregem mij wel nog een sportief afscheid bezorgd. Daar ben ik ze eeuwig dankbaar voor."
Ik heb vannacht geen oog dicht gedaan. Maar een stemmetje in mijn hoofd zei dat het genoeg is geweest.
"Ik heb weinig nodig om opnieuw in vorm te geraken"
Een pientere journalist op de persconferentie wou weten of Franky Dury - die eerder al zei te hopen dat Deschacht ook volgend seizoen nog voetballer is - Deschacht zou kunnen overtuigen van een comeback als Zulte Waregem volgend seizoen begint met 0 op 15.
Daar had Deschacht zelf duidelijk ook al over nagedacht. "Jij leest mijn gedachten! Ik zou nog zo zot zijn om ja te zeggen, maar eerst ga ik even niet meer leven als topsporter. Wel als sporter. Ik ben ook iemand die heel weinig nodig heeft om in vorm te geraken. Het is echt ongelooflijk dat je dat vraagt."
"Ik verzorg me goed en graag en ga dat blijven doen. Maar het leven van een topsporter wordt gewoon een beetje te lastig en het moderne voetbal ook. Vroeger kwam het technische eerst, nu komt het fysieke eerst."
"Ook mentaal heb ik wat rust nodig. Ik heb 20 jaar constant in de schijnwerpers moeten staan en moeten presteren. Nu is het op. Misschien krijg ik over 3 maanden spijt, maar nu is het even op."
Hoogtepunt: debuut bij Anderlecht
Het hoogtepunt uit zijn carrière noemt Deschacht zijn debuut voor Anderlecht tegen Beveren in het seizoen 2001-2002. "Ik vond mezelf eigenlijk niet goed genoeg voor de A-ploeg. Ik ben nooit een supertalent geweest."
"Toen ik op mijn 16e aankwam bij Anderlecht stond ik tussen allemaal topspelers en ik blonk niet uit. Bij de beloften kwam ik Frank Vercauteren tegen en die zette me linksback. De rest is geschiedenis. Ik heb heel veel aan hem te danken."
"Ook de 8 titels bij Anderlecht waren fantastisch. Voor mij is Anderlecht nog altijd de beste club van het land."
Wat de toekomst brengt, weet Deschacht nog niet. "Ik denk wel dat er aanbiedingen zullen komen. Ik ben bezig met een trainersdiploma of misschien word ik analist. T1 zal ik niet worden. Die druk en stress, daar heb ik geen behoefte aan."
