Plots ben je een internetfenomeen door een uit de hand gelopen grap. In Noorwegen heeft ultraloper 'Wanksy' een wereldrecord neergezet. De Strava-artiest liep een tocht van 120 km in de vorm van ... een penis. Een prestatie die hem heel wat aandacht oplevert. "Ik wil de boodschap delen dat je het kind in je mag loslaten", deelt de bewust onbekende Noor.
"Man, dit is een vraag die ik nooit verwacht had in mijn leven."
Een onbekende Strava-artiest uit Noorwegen kan zijn lach niet inhouden bij ons telefoontje over de beweegredenen achter zijn gloednieuwe wereldrecord. Eentje dat je op z'n minst 'uniek' kan noemen.
Want de ultraloper is plots een internetfenomeen dankzij ... de grootste penisroute die ooit is afgewerkt.
De Noor liep maar liefst 120 km met een gemiddelde van zo'n 10 km per uur. Dat onder het pseudoniem Wanksy, een subtiele knipoog naar onbekende graffitikunstenaar Banksy. Het succesrecept voor een hit op Instagram.
"Maar eerlijk? Ik schaam me er toch een beetje voor", deelt de artiest.
Gênant wereldrecord
Zaterdag - ongeveer een jaar na zijn eerste penisloopje - waagde Wanksy zich aan 'the big one'.
Maar hoe kom je überhaupt op het idee? "Een route maken, duurt niet lang", verzekert de Noor. "Ik kijk naar een kaart en zie de vorm al voor me. Zo ook in mijn thuishaven Stavanger. Toen ik alle punten aan elkaar had gelinkt, kwam ik aan 120 km."
Zonder dat hij het wist, deed hij een gooi naar het wereldrecord van Terry Roseman. De Welshman liep 116 km in gelijkaardige vorm om aandacht te vragen én geld in te zamelen voor mentale gezondheid bij mannen.
"Daarom is het een beetje gênant. Ik wilde nooit zijn record aanvallen, hij deed het voor het goede doel", verdedigt Wanksy zich. Maar toch begon hij aan zijn wereldrecordpoging die intussen bijna 850.000 keer bekeken is.
Na 65 km moest ik absoluut stoppen met eten, want ik kon nauwelijks nog iets binnenhouden.
Al was de dag zelf geen pretje voor de moderne kunstenaar op Strava.
Om 4.30 uur stapte hij zijn deur uit om aan een tocht van 12 uur te beginnen. "Alles was geregeld: het parcours was duidelijk voor al mijn helpers, die me moesten bevoorraden."
"Maar dan merkte ik een eerste probleem op", gaat Wanksy voort. "De elektrische steps worden 's nachts in het weekend uitgeschakeld om dronken mensen niet in verleiding te brengen. En de bus? Die reed pardoes voorbij me, want de chauffeur zag me niet in het donker."
Het resultaat: de ultraloper mocht al 6 km opwarmen naar de start. Een tocht waarbij zijn watervoorraad ook nog eens uitliep over zijn rug. "Ik was nat, had het koud en voelde me bij momenten ziek en ellendig", herinnert hij zich.
"Na 65 km moest ik absoluut stoppen met eten, want ik kon nauwelijks nog iets binnenhouden." Gelukkig kwam zo'n 6 uur later de verlossing, dagen later de faam.
De hele wereld begint de naam Wanksy - "weinig origineel hoor, ik weet het" - te kennen. De Noor kreeg ook al Duitse journalisten aan de lijn.
Maar de grote waarom? Die doet hij in België graag uit de doeken.
"Een jaar geleden ben ik ermee begonnen, omdat ik een route liep die erop leek", vertelt de 33-jarige man. "Ik verfijnde mijn toertjes en mensen begonnen er positief op te reageren. Het signaal om de kwaliteit de hoogte in te jagen."
En ook de kijkcijfers volgden: een bewegend werk (zoek het gerust zelf op zijn profiel) haalde maar liefst 9 miljoen weergaven op sociale media.
"Dat is het grote doel: zo veel mogelijk mensen laten lachen. Strava is zó saai, met enkel "trage loopjes" en "woon-werkverkeer". Ik wil de boodschap geven dat je het kind in je mag loslaten."
Dan toch nog een nobel doel dat hij met trots uitdraagt. "Mijn grote droom is om met een topatleet zo'n parcours te lopen. Ik stuurde al naar de broers Ingebrigtsen, maar ze zagen mijn bericht vast niet", besluit Wanksy met een laatste knipoog.
Dan maar eens met de eigennaam en niet het pseudoniem proberen?
