Niet zo lang geleden kon je Vincent Janssen al op het scorebord zetten als hij klaarstond om een penalty te nemen. Nu worstelt de spits van Antwerp zo hard met elfmeters, dat hij er geen meer neemt. Hoe kan dat? En wat zijn de oorzaken? Extra Time vraagt het de Nederlander zelf.
Even de tijdcapsule in naar 19 januari 2025.
In minuut 95 krijgt Antwerp dé kans vanaf de stip om de drie punten op de Bosuil te houden tegen Westerlo.
Iedereen kijkt naar ervaren kapitein Toby Alderweireld of specialist Vincent Jansen. Maar die schuiven allebei de verantwoordelijkheid van zich af.
De reden? "Voor mij was het even genoeg, want ik had er te veel gemist", getuigt de Nederlander twee maanden later aan de tafel van Extra Time. "Dus kijk je naar andere jongens met een goede traptechniek."
Het begin van een zoektocht naar de psychologie achter de penalty.
| Penaltycijfers Janssen | |
|---|---|
| eerste 30 penalty's bij Antwerp | 1 penalty gemist |
| laatste 7 penalty's bij Antwerp | 5 penalty's gemist |
| totaal | 31 op 37 |
Twijfel als spelbreker
Tegen Westerlo klonk er een zucht van opluchting. Doumbia knalde het leer hard tegen de touwen.
"Ik wist toen niet dat hij die week op training er 4 had gemist", kan Janssen er nu om lachen. Al kent hij ook de reden waarom hij niet achter de bal stond op dat moment.
De spits stond lang bekend als ware specialist bij The Great Old. Van zijn eerste 30 elfmeters verdwenen er 29 in doel. Maar dan stokte de machine. Van de laatste 7 gingen 5 pogingen de mist in.
"Het ultieme bewijs dat het toch een loterij is?", gooit Filip Joos in de groep.
Weet je, het is fijn om er even niet mee bezig te zijn.
"Of net dat het tussen de oren zit en nét met vertrouwen te maken heeft", countert Frank Boeckx.
Een piste die Janssen - instemmend knikkend - ook bewandelt.
"De twijfel zat er bij die 31e penalty niet in toen ik die miste. Maar intussen heeft zich die wel genesteld", beaamt de ex-international van Oranje.
"Weet je, het is fijn om er even niet mee bezig te zijn. Want zelfs op training liep het niet meer. Dan kun je wel dingen gaan forceren. Maar als je niet veel later drie keer op rij mist, kun je ook niet doen alsof het je niets boeit."
En dus kunnen we ook van een vormcurve spreken bij de meest rechttoe rechtaan standaardsituatie in het voetbal. Daarbij wordt de psychologie omgezet in pure statistiek.
"Want die cijfers worden ook zeker aangehaald als er wrevel is over wie trapt", besluit Tuur Dierckx.
