Plots stond de 17-jarige Konstantinos Karetsas voor een moeilijke keuze. Door zijn sterke prestaties bij Racing Genk lokte het rastalent zowel de aandacht van België als Griekenland. Die laatste bieder won de strijd om zijn interlanddiensten. Maar wat speelt er allemaal in de race? Ervaringsdeskundige Gilles Mbiye-Beya schijnt zijn licht op de zaak.
"Ja, het is zeker niet makkelijk", opent Gilles Mbiye-Beya zijn verhaal over jongens met een dubbele nationaliteit die plots voor een carrièrebepalende keuze staan.
De podcasthost met Congolese roots kent een verleden in de staf van de Belgische voetbalbond. Daar zag hij heel wat jongens voor die keuze staan.
"Sommigen zeiden dat ze achteraf spijt hadden van hun keuze. Zo waren er bijvoorbeeld spelers die voor België kozen als boost voor hun carrière, maar niet verder kwamen dan een handvol interlands."
Daarom maakt Mbiye-Beya een bedenking: "De jongeren moeten opvallend vroeg kiezen voor een land waar ze de rest van hun carrière voor moeten uitkomen."
Zo ook Karetsas, die op zijn 17e al het hof werd gemaakt door zowel België als Griekenland.
In heel wat landen ligt de vaderlandsliefde ook wat hoger dan in België.
Maar hoe gaat dat proces te werk?
"Het hangt vooral af van de manier waarop de voetbalbonden je benaderen", gaat Mbiye-Beya voort.
"Ik weet bijvoorbeeld dat de Marokkaanse voetbalbond volledige uiteenzettingen geeft over hun werking. Daarbij ligt de focus op de vele mogelijkheden om te spelen en door te groeien."
Een teken dat de Grieken nét meer moeite deden? "De Belgische voetbalbond is er intussen heel hard werk van aan het maken", weet Mbiye-Beya. "Maar het komt soms op kleine details aan."
"Soms is het gewoon een keuze van het hart. Die gebeurt op basis van je cultuur en hoe je leeft. In heel wat landen ligt de vaderlandsliefde ook wat hoger dan in België, niet alleen bij jongens met dubbele nationaliteit. Daar kan een voetbalbond weinig tegen inbrengen."
Een combinatie van vooruitzicht en gevoel die Karetsas op prille leeftijd overtuigd heeft.
Tot slot wil Mbiye-Beya nog een woordje kwijt over kritiek aan het adres van onder meer Karetsas voor zijn keuze.
"Ik vind het altijd raar dat mensen vinden dat die spelers dankbaar moeten zijn voor de opleiding die ze kregen in het land. Het zijn jongens die hier dezelfde rechten en plichten hebben als iedereen", besluit hij.
