Jouw gids voor Strade Bianche: parcours met nog meer gravel, deelnemers en live bij Sporza

Met een fabelachtige solozege zorgde Tadej Pogacar voor een eerste kunststukje in een geweldig 2024 voor de Sloveen. Niemand die er iets tegen kon doen. 

Al op 81 kilometer ging Pogacar ervandoor, na stevig werk van zijn ploeg UAE. Vanuit het zadel reed hij weg van de rest op de strook van Sante Maria. 

Hij bouwde zijn kloof uit tot ruim 3 minuten in een solo van bijna twee uur. Met de fiets in de lucht kon hij de tijd nemen om te vieren in Siena. 

De strijd om plek 2 was een stuk spannender. Het was constant hollen en stilstaan, met Maxim Van Gils en Toms Skujinš als besten van de achtervolgers. 

Van Gils probeerde nog van Skujins af te geraken in het centrum van Siena, maar de Let ging erop en erover. De Belg strandde dus op de derde plaats. 

Van 15 naar 16 stroken. Van 72,4 naar 81,7 kilometer. De organisatie heeft gekozen voor nog meer gravel in deze editie van de Strade Bianche. 

De nieuwkomer is de Serravalle, een strook van 9,3 kilometer. Het is de zesde van zestien grindstroken tussen de start en finish in Siena. 

Daardoor wacht er halfweg de wedstrijd een stevige brok gravel. Van kilometerpaal 73 tot 120 zijn er 38 onverharde kilometers, pittig. 

Die worden gevormd door 4 stroken. Eén daarvan is de Lucignano d'Asso (11,9 kilometer), de langste van de dag. Kort na dat kwartet is er de Sante Marie (11,5 kilometer), eentje met redelijk wat hoogtemeters. 

De laatste zeven stroken zijn een stuk korter, maar ook steiler. Twee keer moeten de renners over de Colle Pinzuto, met stroken tot 15%, en Le Tolfe, met stroken tot 17%. 

Tussenin is er ook nog onder meer de Montechiaro. Dat is een verraderlijke gravelstrook van 3,3 kilometer in dalende lijn. 

Na de laatste passage over Le Tolfe zetten de renners op golvend terrein koers richting Siena. Een solist zou zijn inspanning dan nog 12 kilometer moeten volhouden. 

De finale is al jarenlang ongewijzigd. Er moet nog zo'n 700 meter geklommen worden aan gemiddeld 9% voor de winnaar over de meet bolt op de Piazza del Campo. 

Wie kan Tadej Pogacar afstoppen? De superfavoriet wordt in Toscane omringd door onder meer Isaac Del Toro en Tim Wellens.

Het Belgische hart zal sneller slaan dankzij Lennert Van Eetvelt, Dylan Teuns, Laurens De Plus, Mauri Vansevenant en Quinten Hermans. Maxim Van Gils is er niet bij.

De concurrentie komt uit de hoek van David Gaudu, Valentin Madouas, Romain Grégoire, Ben Healy, Richard Carapaz,  Pello Bilbao, Matej Mohoric, Kévin Vauquelin, Michal Kwiatkowski, Joe Blackmore, Andrea Bagioli, Mathias Vacek, Quinn Simmons, Davide Formolo, Tom Pidcock, Mikel Landa, Filippo Zana, Alan Hatherly, Max Poole, Attila Valter, Marc Hirschi, Magnus Cort, Christian Scaroni en Diego Ulissi.

Bij de vrouwen was het een nogal gesloten editie van Strade Bianche. De eerste echte afscheiding gebeurde op Le Tolfe, de laatste gravelstrook. 

Wereldkampioene gravel Katarzyna Niewiadoma legde daar een hoog tempo op. Slechts vier rensters konden volgen. Demi Vollering en Lotte Kopecky wisselden elkaar af met aanvalspogingen en het was de Belgische die succes had. 

Enkel de Italiaanse Elisa Longo Borghini sprong mee. Richting het centrum van Siena liet Kopecky de koppositie aan de renster van Lidl-Trek. 

De wereldkampioene knalde uit het wiel op de steile strook. De Italiaanse kampioene kon niet volgen en zag Kopecky haar tweede Strade Bianche winnen. 

Net als de mannen krijgen ook de vrouwen een extra gravelstrook voorgeschoteld: de Serravalle. Van de 136 kilometer zijn er zo'n 50 onverhard. 

Met de San Martino in Grania moeten de rensters één vijfsterrenstrook bedwingen. Die ligt wel in de eerste koershelft. 

De finale bij de vrouwen is identiek aan die bij de mannen. Het steile duo Colle Pinzuto-Le Tolfe kan voor afscheiding zorgen, met daarna nog 12 kilometer tot de streep. 

Voor de apotheose is het aftellen tot in Siena. De Via Santa Catarina verplicht de rensters nog één keer om te klimmen, voor vreugde of verdriet wacht aan de finish. 

Lotte Kopecky zal geen 3e zege scoren in Siena. De wereldkampioene stelt haar seizoensstart nog even uit.

De vaste concurrentes zijn wel op de afspraak: Elisa Longo Borghini, Katarzyna Niewiadoma, Anna van der Breggen en vooral Demi Vollering staan bovenaan de favorietenlijst.

De Nederlandse kopvrouw kan rekenen op de steun van onder meer Juliette Labous.

We kijken ook uit naar de gravelcapaciteiten van olympisch kampioene Kristen Faulkner, ex-MTB en gravelkampioene Pauline Ferrand Prevot, Fem van Empel,  Puck Pieterse, Marlen Reusser, Riejanne Markus, Marta Cavalli, Kimberley Pienaar en Urska Zigart.