2024 was een rollercoaster voor Bashir Abdi (35) met een stressfractuur in het voorjaar, olympisch zilver op de marathon en nieuwe fysieke ongemakken na de Spelen. "Het is de natuur die zal beslissen hoelang ik nog in competitie zal lopen."
Na een bronzen medaille in Tokio deed Bashir Abdi op de Spelen van Parijs nog een kleur beter met zilver.
Een straffe prestatie, zeker als je weet dat de Belgische marathonloper bijna te laat aan de start van de olympische marathon verscheen.
"We hadden er bewust voor gekozen om de laatste bus te nemen omdat we de
concurrenten niet te vroeg in de ogen wilden kijken. Maar we hadden de verkeerde uitgang in het olympische dorp genomen", lacht Abdi, die enkel bussen zag die naar de luchthaven reden.
"Toen we even later de juiste uitgang namen, gingen de deuren van de laatste bus naar de startplek dicht. We hebben die bus nog proberen te blokkeren. Maar de deuren gingen niet meer open."
Als ik die taxichauffeur na de finish had teruggezien, had ik hem gekust op zijn voorhoofd.
Uiteindelijk reserveerde Abdi een taxi. "Ik vroeg de chauffeur om ons zo dicht mogelijk bij de start te brengen."
"Met 2 verschillende verkeersapps zette de taxi ons uiteindelijk op 800 meter van de startplek af. Aan zijn rijstijl te zien was de taxibestuurder duidelijk een local. We kwamen op tijd aan en hadden nog 1 uur en 40 minuten over."
Abdi is de taxichauffeur nog altijd dankbaar. "Mocht ik die man na de marathon teruggezien hebben, dan had ik hem op zijn voorhoofd gekust. Die persoon heeft mij die dag echt gered."
Onveilige afdaling
Tijdens de olympische marathon zelf beleefden Abdi en de Belgische lopers één groot feestje op de befaamde Belgian Hill.
"De Belgische fans stonden daar 3 rijen dik. Ik moest op een bepaald moment zelfs onder een Belgische vlag kruipen die mij wat hinderde", getuigt Abdi.
Op die Belgian Hill moesten de atleten een kuitenbijter temmen van liefst 17 procent, gevolgd door een steile afdaling van 2 kilometer. "Dat had ik nog nooit meegemaakt."
"Ik had meer pijn tijdens de afdaling dan tijdens de klim. Tot op vandaag heb ik daar nog last van."
Toen ik de trainingen hervatte, zat ik meer bij de dokter dan op de training zelf.
Een blessure die eenvoudig te verklaren is: "Als je naar boven loopt, heb je je lichaam volledig onder controle. Maar als je naar beneden loopt, heb je geen controle."
"Ik heb toen mijn linkerheup geforceerd, met als gevolg dat veel vocht zich ophoopte in mijn heup."
Abdi hoopte dat een rustperiode soelaas zou brengen. "Maar toen ik de trainingen hervatte voor de marathon van New York, zat ik meer bij de dokter dan op de training zelf. Zoveel pijn had ik."
"2 kilometer lang ongecontroleerd supersnel naar beneden lopen, was echt niet veilig. Zo'n parcours was absoluut onverantwoord."
Als klap op de vuurpijl brak Abdi begin deze maand ook nog een middenvoetsbeentje na een val op de trap. "Ik hoop dat ik in 2025 blessurevrij zal blijven", luidt zijn wens. "Ik maak me daar veel zorgen over."
LA 2028
Over 3,5 jaar staan de volgende Spelen al voor de deur: die van Los Angeles. Zullen we Abdi in de VS zien jagen op een 3e olympische medaille?
"Dan ben ik 39. Qua leeftijd is dat voor een marathon net nog haalbaar. Kijk maar naar mannen zoals Kenenisa Bekele en Eliud Kipchoge."
"Maar iedere atleet is anders. Ik heb al een paar lichamelijke klachten."
Abdi durft nog geen 4 jaar vooruit te kijken. "Ik bekijk het jaar per jaar. Eerst wil ik volgend jaar overleven en hopelijk kan ik de jaren daarop nog iets moois bereiken."
"Het zou een droom zijn om tot in LA te geraken. Maar het is de natuur die zal beslissen."
