Voor Julie Allemand is het alsof de Spelen er nooit geweest zijn: "Bescherming tegen pijn van voorbije maanden"

Nét op tijd leek ze weer fit te geraken voor de Olympische Spelen, na een lange revalidatie van een enkeloperatie. Tot een spierscheuring op de valreep alsnog een streep door haar olympische toernooi trok. Het was een mokerslag voor Julie Allemand en de Belgian Cats.

De pijn van de gemiste Spelen is intussen weggeëbd en Allemand heeft de negatieve ervaring omgebogen in iets positiefs. Maar dat ze het mentaal zwaar gehad heeft na haar blessure geeft ze grif toe.

"Het is voor mij een van de moeilijkste zomers geweest", vertelt Allemand aan Sporza. "Ik ben een paar dagen heel slecht geweest. En ik heb geprobeerd naar de wedstrijden te kijken, voor het team, maar dat was heel zwaar. Ik heb me echt moeten forceren om te kijken."

De verloren match om het brons tegen Australië was voor Allemand, hoe vreemd dat misschien ook klinkt, een bevrijding. "Ik was eigenlijk opgelucht", klinkt het. "Vanaf dan kon ik focussen op mezelf, mijn toekomst, mijn herstel."

Voor Allemand is Parijs nu een afgesloten hoofdstuk. "De Spelen zijn verleden tijd voor mij. Het klinkt misschien gek, maar voor mij is het alsof de Olympische Spelen er nooit geweest zijn. Dat beschermt me tegen de pijn van de voorbije maanden. En daardoor ben ik mentaal veel sterker geworden."

"Het was mijn doel om zo snel mogelijk terug te keren en dat is gelukt. Ik probeer positief te zijn. En ik ben trots op mezelf, want het is heel moeilijk geweest."

Dat Julie Allemand na de olympische domper aan de slag ging bij een Europese grootmacht als Fenerbahçe zal ongetwijfeld ook geholpen hebben om het verdriet van Parijs te verteren. Bij de Turkse topclub haalt Allemand intussen weer haar beste niveau, aan de zijde van ploegmakker Emma Meesseman.

"Het gaat inderdaad heel goed", lacht de spelverdeelster. "De eerste weken met Fenerbahçe zijn heel goed verlopen. We hebben nog niet verloren, de ploeg draait goed en ook met mij loopt het goed."

"Het belangrijkste voor mij was om mijn spel en mijn niveau terug te vinden. Beetje bij beetje voel ik me weer goed op het veld. Dat was voor mij het belangrijkste in het begin van het seizoen. Mijn lichaam voelt goed, mijn enkel voelt goed en hopelijk blijft dat zo."

Allemand is dus met een goed gevoel afgezakt naar de Belgian Cats. "Ik ben blij hier terug te zijn", glundert ze. "Het is altijd bijzonder om het truitje van je land te mogen dragen. Ik kijk uit naar het Sportpaleis donderdag, opnieuw een volle zaal. Ik heb echt veel goesting om donderdagavond op het veld te staan."

Om de EK-kansen gaaf te houden, wordt er deze week best 2 keer gewonnen: donderdag tegen Litouwen en zondag tegen Polen. "We mogen deze afspraak niet missen", beseft Allemand. "We moeten focussen op onszelf en ons eigen spel spelen. We zullen klaar zijn. We willen 2 zeges."

En dat Polen vorig jaar kwam winnen in Antwerpen zit bij Allemand nog vers in het geheugen. "Ook al is er sindsdien veel gebeurd, dat zijn we nog niet vergeten", zegt de spelverdeelster, die tuk is op revanche. "Die match tegen Polen was een mislukking. Er is een reactie nodig. We weten wat ons te doen staat", besluit ze strijdvaardig.