De Brusselse oud-renner Emile Daems is gisteren op 86-jarige leeftijd overleden. In de jaren 60 reed de ietwat eigenzinnige renner in enkele jaren tijd een erelijst bij elkaar om "u" tegen te zeggen.
Als amateur de afspraken in een natourcriterium aan je laars lappen en zelf winnen. Emile Daems durfde dat.
Voordat hij profrenner werd, verdiende de jonge Emile Daems de kost bij een vishandelaar, die hem uiteindelijk naar de wielersport loodste.
Toen Daems in 1960 zijn eerste profcontract tekende, was dat bij het bescheiden Italiaanse team Philco. Hij sprintte meteen naar 2 ritzeges in de Giro en won ook de Ronde van Lombardije. Straffe kost als neoprof.
In zijn neoprofjaar zat Daems ook in de WK-selectie. Maar omdat Daems enkele jaren daarvoor een criterium had gewonnen op de Sachsenring, weigerde hij als enige Belg werk op te knappen voor WK-kopman Rik Van Looy (die uiteindelijk wereldkampioen werd). Daems werd 19e.
De eigenzinnige Daems zou zijn zegemandje in de volgende jaren nog vullen met Milaan-Sanremo (1962), Parijs-Roubaix (1963) en 4 ritzeges in de Tour.
Na een korte carrière van 6 jaar kapte Daems met de koers en opende hij een restaurant. Maar fietsen bleef zijn grote liefde.
